[Bleach!] Zasłona Tysiąca Łez

[Famir]

[Shido]

-Nie... czemu pytasz

spytałzdziwiony takim pytaniem

[szturm]

[Randall]

{ A wiec jednak... Mialem racje...}

to dluga historia... musimy porozmawiac w cztery oczy... - mowiac te slowa, patrzy sie wymownie na reszte grupy. tak, tak... musimy porozmawiac...

[Famir]

[Shido]

-Eeee... ok ^^"

{o co kurde mu biega O_o}

[Artos]

[Wszyscy]

W końcu usłyszeliście jak ktoś otwiera drzwi do waszego pokoju. Wszedł młody mężczyzna, ukłonił niedelikatnie i zabrał wasze raporty, po czym wyszedł bez słowa. Po kolejnej godzinie zdziwił was dziwny szelest na korytarzu i dźwięk otwieranego zamku od waszych drzwi, a co ciekawsze nikt nie wszedł do pomieszczenia.

[Famir]

[Shido]

zaintrygowany tym że nikt nie wszedł bez słowa wstał i wyszedł z pomieszczenia rozglądając sie czy nikogo nie ma

[Artos]

[Shido]

Widzisz ciemny długi korytarz ciągnący siew obie strony. Znajduje się on w budynku. W każdej ze ścian jest mnóstwo drzwi. Nikogo nie widzisz i nic nie wskazuje na to by ktokolwiek był w okolicy oprócz was.

[Famir]

[Shido]

-Jeśli drzwi sie otworzyły to znaczy że albo nas puszczają albo coś sie stało... tak czy siak nie warto tu siedzieć...

mówie do reszty po czym śmiało ide korytarzem uważnie nasłuchującc i odruchowo łapiąc za rękojeść katany <ale nie wyciągam go>

[szturm]

[Randall]

Wychodzi za Shidem, kierujac sie w ta sama strone co on. Wyjmuje katane.

-Cos zlego u sie zaczyna dziac...-mruczy pod nosem

[Kloner]

[Michael]

Chłopak podąża za swoimi kompanami

{co tu się cholera dzieje?}

[Arxel]

Axl

- WTF? Co się tu dzieje?- Pomyślał i poszedł za resztą grupy.

[Artos]

[Wszyscy]

Powoli i ostrożnie zaczęliście podążać ciemnym, pustym korytarzem. W dalszym ciągu zadziwiała was nadzwyczajna cisza tego miejsca, gdyż nigdy wcześniej nie słyszeliście by było tak cicho w ciągu całego waszego życia w Soul Society. Gdy tak szliście nagle zobaczyliście dziwną rzecz na podłodze, coś co wyglądało jak rozwijający się kłębek, który toczył się dość szybko od waszego pokoju, aż w stronę drzwi wyjściowych, przez które zresztą wyjechał i skręcił w lewo. Zanim zdążyliście zrozumieć o co chodzi kłębek i wszystko co było z nim związane zniknęło i ponownie byliście sami na korytarzu.

[Kloner]

[Michael]

-Wtf? może mamy za tym iść?

[szturm]

[Randall]

-Tak, chyba powinnismy...

{Klebek? nie... to nie moze byc prawda...to nie moze byc... a jesli? co wtedy?}

Chowa katane. wie, ze i tak nie bedzie mu potrzebna.
{jesli chcialby nas wyeliminowac, zrobilby to juz dawno...}

-Chodzcie! nie ma czasu!- po tych slowach rzuca sie w pogon za uciekajacym klebkiem...

[Famir]

[Shido]

Chłopak przyspieszył kroku... teraz biegł... i to szybko

[szturm]

[Randall]

-Szybciej, szybciej!! nie ma czasu! musimy biec, bieeeec... - Dalej juz nie slyszal wlasnych slow. wpadl w pewnego rodzaju trans. cala wole, sile, energie skupil na biegu. nie pozwoli mu uciec. zbyt wiele razy mu sie wymykal, teraz lub nigdy...

{a jesli to bedzie nigdy...? nie, nie, nie! skup sie! biegnij!}

[Artos]

[Wszyscy]
Udało wam się wybiec na dziedziniec akademii. Nadal wszystko było podejrzane, zbyt ciche. Nie widzicie niczego, co mogłoby wskazywać o aktualnej obecności jakiejkolwiek osoby w okolicy, ale za to aż nadto znajdujecie śladów codziennego życia, które nagle zostało przerwane, tak jakby czas nagle się zatrzymał w miejscu, wszystko stanęło, oprócz was samych. Niewiadomo gdzie się podziali Ci wszyscy ludzie, którzy cały czas tutaj się szwendali w tą i powrotem. Nie wiadomo gdzie są Ci wszyscy ludzie, których pamiętacie z wcześniejszych dni, jakby nagle rozpłynęli siew lekkiej mgle, która powoli zaczęła ogarniać plac. Noc jest bardzo gwiaździsta, prawie bezchmurna, a pojedyncze obłoki w świetle księżyca przypominają jego łzy spadające powoli na ziemię. Przed wami jest lekko uchylona brama akademii, która przez niektórych uczniów nazywana jest bramą południową, gdyż jako jedyna z czterech bram akademii jest usytuowana idealnie w stronę bram południowej bramy Seireitei.

[Famir]

[Shido]

{Jeśłi brama jet uchylona to ktoś przez nią musiał przejść... może tam będą wszyscy}

pobiegł ile sił w nogach do bramy nie czekając na reszte....