[Wampir: Maskarada] Dziedzictwo Krwi

[CoB]

Steve Kovalsky

- Dobra przyjaciele, bierzemy stół i wbijamy na górę! -
Rozglądam się za jakimś ostrym nożem. Jak znajdę to biorę ze sobą.
"Hmmm. Dziwne, kto by słuchał takiej muzyki. I ja się nie mam bać małej dziewczynki?!"
Idę na końcu towarzystwa i cały czas rozglądam się w poszukiwaniu jakiś szczegółów nie pasujących tutaj.

[Tero Kir]

Aleksander Raztargujev

Myślał, chaos w jego głowie był nie do upożądkowania, zaczynało mu się kręcić w głowie... Znowu to cholerne zmeczenie i krzyk, słyszał nadal ten krzyk.
Aleksander stojąc w tym mętliku, złapał nagle się za głowe, zsuwając ręce na twarż, oczy miał szeroko otwarte, których kolor teraz przypominał głeboki bronz. Rosjanin nerwicznie zaczoł powtarzać:
- Kto ciebie zabije, poniesie siedmiokrotną pomstę...
- Kto ciebie zabije, poniesie siedmiokrotną pomstę...
- Kto ciebie zabije, poniesie siedmiokrotną pomstę...
- Kto ciebie zabije, poniesie siedmiokrotną pomstę...
Mówił to coraz głośniej i szybciej.Przypominało to wrczęcz nagły atak jakiejś horoby...

[Seth]

Wspólnymi siłami podnosicie stół. Już przeciskacie się przez drzwi kiedy Steva coś uderza mocno w tył głowy. Na podłogę spada garnek... chwilę później drugi uderza Aleksandra, tak że ten prawie upada...
Spoglądacie na półkę... wszystkie naczynia drgają.

[Epyon]

Samuel Scott

-OŻ!!! CHŁOPAKI, WYWRACAMY STÓŁ! - Saumel ustawił stół bokiem, tak aby wszystkie przedmioty uderzały weń.

[Seth]

Gdy tylko wywracacie stół czujecie jak uderzają w niego przeróżne garnki, naczynia a także noże i widelce. Korzystając z okazji przeskakujecie do holu i przeciągacie za sobą stół... ustawiacie go widząc jak wiele szczęścia mieliście... wystarczyłby ułamek sekundy a umarlibyście w bardzo ironiczny sposób...
Aleksander wchodzi na stół, pomagając wejśc na piętro Hedgelsonowi. Po chwili wszyscy wdrapaliście się na górę... rozglądacie się. Thomas z niedowierzaniem ogląda dom, który niegdyś należał do bogatej rodziny a teraz jedynie szczury mogą dostrzegac jego piękno...
- Taka tragedia... spójrzcie na te wszystkie obrazy! Ci Sherres muszą byc wielkimi fanami sztuki! To wielka szko...
- Cisza!
Rottenfold zasłonił usta łysemu mężczyźnie.
- Patrzcie. Tam...
Przed wami był pusty pokój. Na podłodze leżą drzwi wyłamane z zawiasów po odbywdu stronach tegóż... Są tam dwa wyjścia. Z jednego bije światło...

[Epyon]

Samuel Scott

Anglik wyciągnął broń i trzymał ją w pogotowiu. Jeśli to duch, to nic złego mi nie zrobi. Jest istotą bezcielesną. Gorzej, jeśli to coś innego. pomyślał. Po krótkiej chwili, która dla niego trwała wiecznie, zdecydował się. Zaczął powoli skradać się ku światłu z wyciągniętą bronią. Skierowałsię do światła, gotowy oddać strzał do wszystkiego, co się rusza.

[Tero Kir]

Aleksander Raztargujev

Gdy Aleksandru udało się opanować (choć w jego głowie nadal panował chaos), wzioł kawałek jekiegoś drewna, jaki okazał się pod ręką. Uzbrojony w tak marną broń podążył za anglikiem, choć znacznie z tyłu, kontem oka obeserwował łowce, był tu on może przypadkowo ale możliwe żę też i nie...

[Seth]

Podchodzisz do dziury w której powinny byc drzwi... W środku widac rozbite okno. Parę foteli przy okrągłym stoliku... portret jakiejś kobiety, porcelana... W kominku pali się ogień.
Nagle z tyłu łapię cię jakaś dłoń. Odwracasz się... To Thomas, cały roztrzęsiony wskazuje coś w drugim pokoju...
Na podłodze siedzi mała dziewczynka. Patrzy się swoimi przeraźliwie czarnymi oczyma na Hedgelsona... Po chwili wstaje...

[Epyon]

Samuel Scott

Anglik popatrzył na Thomasa jak na idiotę. Tak i to ma być duch. - pomyślał sobie.
-Dziecko, co ty tutaj robisz?

[Seth]

Hedgelson nie odpowiada. Dziewczynka porusza ustami... Wyciągnęła dłonie...
- O mój Boże...
Mimo że stał w innym pokoju, nienaturalne ramiona dziecka chwytają Thomasa. Jej usta rozwierają się i wydaje z gardła okropny krzyk...
Duch znika. Hedgelson pada na ścianę i zaczyna się gwałtownie trząśc... Krople potu pojawiają się na jego twarzy... upada na podłogę...

[Tero Kir]

Aleksander Raztargujev

W tej sytuacii lekkiego szoku Raztargujev cofnął się do łowcy, niewiedział własciwie co miał robić.
- Co pan zamierza zrobić - spytał się - Chyba powinien się pan na tym znać, w końcu nieumarli to pana działka...

[Seth]

Hedgelson powoli wstaje... Nieobecnym wzrokiem rozgląda się wokół... Po czym rzuca się na Samuela.
Edward szybko podbiegł... złapał mężczyznę od tyłu i odciągnął.
- Już mu nie pomożemy! Został opętany!
Wyjął nóż z kieszeni płaszcza... i wbił go Thomasowi w gardło. Zaczął kręcic nim i poszerzac ranę... po minucie był pewny że łysy mężczyzna nie żyje...
Zostawił wciąż krwawiące ciało na podłodze i wyprostował się... jego płaszcz był cały w czerwieni...
Nagle poczuli delikatny powiew wiatru... Coś się poruszyło w drugim pokoju... Rottenfold wszedł do środka.
Całkowicie znikąd, jakby spadły z sufitu dwie postacie i rzuciły się na łowcę...

[CoB]

Steve Kovalsky

- Cholera, co to za zabawa! Musimy trzymać się razem i proponuję uciekać! - Po tych słowach, z flegmatyzmem Anglika wyruszam w kierunku wyjścia.
"Tylko nie to! Tylko nie to! Ja nie chcę umierać!"

[Epyon]

Samuel Scott

Anglik otrząsnął się z szoku po napaści.
-Nie, Steve. - rzucił i pobiegł na pomoc z bronią w ręku. Gdy tylko postacie, które rzuciły się na łowcę znalazły się w zasięgu, zaczął strzelać.

[Tero Kir]

Aleksander Raztargujev

- Scott! To niema sęsu! Steve ma racje, nie pomożemy mu już!
Wykrzyczał rosjanin, był lekko zamieszany, niewiedząc co z saobą własciwie począć w tej chwili... Pomoc czy ucieczka brzmmiało w jego głowie.

[CoB]

Steve Kovalsky
- Nie pomożemu mu sami ginąc! Lepiej stąd uciekajmy, zdobądźmy pomoc i rozwalmy tę budę na kawałki! Czy to nie było dziwne - latające garnki! Nie, ja nie mam zamiaru tu zostawać... Liczę do 5 i najwyżej ucieknę sam.
RAZ...

[Seth]

Łowca krzyczał i wyrywał się... Gdy Samuel podszedł bliżej zauważył że Rottenfold ma rozpłatane gardło i tylko resztkami sił utrzymuje się przy życiu...
Dwie postacie przylgnęły do swej ofiary... Scott strzelił do najbliższej. Rozległ się głośny syk i postac odwróciła się... Był to mężczyzna z długimi, kręconymi włosami, ubrany w czarny płaszcz z którego widac było białą koszulę i krawat... Wlepił wzrok w Anglika. Po chwili Samuel zaczął chichotac. Nie przestawał i chichotał dalej, podczas gdy Aleksander i Steve przyglądali się temu z mieszanym uczuciem zdziwienia i strachu...
W końcu pistolet wypadł Scottowi z dłoni, a on sam upadł na ziemię śmiejąc się jakby martwe ciało przed nim było wspaniałym dowcipem.
- Samuel! Za tobą!
Było za późno. Drugi mężczyzna oderwał się od ciała Łowcy Wampirów i skoczył na leżącego na podłodze Anglika... Z pokoju naprzeciwko wyszła młoda kobieta, także ubrana w czarny płaszcz i otulona zwiewnym szalikiem... Zanim Kovalski i Raztagujev zdążyli zareagowac, dwie postacie wyrosły przed nimi jakby znikąd... Zbliżały się wolnymi krokami...