[Banzaii!!!] Grupa Świrów( nic szczególnego)

[BlindKitty]

Sadei

Elfka westchnęła. Och, jak bardzo chciałaby umieć tak zniknąć żeby uciec tym, którzy ją śledzą... Czasem miała wrażenie, że to oni umieją tak znikać, gdy tylko odwróci głowę.
I ciekawe, czy jest w stanie sprawić że zniknie tylko kawałek ciała. Chętnie pozbyłaby się tych nadmiarowych kilogramów.
Weszła smutna po schodach. Trzeba będzie zrobić sobie dietę, jestem za ciężka, schody pode mną skrzypią, pomyślała.

[Hey(a)!]

Kiedy Grupa Świrów weszła po schodach i przeszła przez drzwi, znalazła się w małym korytarzu. Było w nim 5 drzwi. Na każdym był napis. Na najmniejszych drzwiach był napis '' Karzeł Wielki''. Na różowych drzwiach był napis ''Lua''. Na czarnych drzwiach z runami był napis '' Ponury Kosiarz''. Na szerokich drzwiach był napis '' Sadei''. A na zwykłych drewnianych drzwiach był napis '' Alucard''.

[Deep]

Karzeł Wielki

- A co to ma być? - Krzyknął krasnal i upuścił sobie młot na nogę lecz nie zważył na to - Przecież jestem Wielki! Karzeł Wielki się nazywam. Matka mnie po to nazwała Wielkim, żeby w pensjonatach nie dawali mi niskich drzwi bo goście nie chcą potem przychodzić! - dalej krzyczał Karzeł. W końcu jednak ból palca przywołał go do porządku. Karzeł Wielki skacząc na jednej nodze wszedł do pokoju, rzucił młot w kąt (był na niego obrażony) i położył się na łóżku.
- Ciekawe jakie jeszcze świństwa wytnie mi ten Rąbacz... - mruknął cicho krasnal.

[Mekow]

Lua

Na korytarzu, widząc to co wyprawiał krasnolud, ryknęła śmiechem.
- Nie musisz się tak unosić! - powiedziała (ciągle się śmiejąc) z akcentem na słowo unosić.
Przechodząc przez swoje drzwi zderzyła się z framugą i o mało nie upadła, ale nadal się śmiała.

Gdy była już w swoim pokoju i znalazła miękkie łóżko, zdjęła szybko buty i zaczęła na nim skakać.
Skakała tak przez kilka minut, po czym zmęczyła się.
Łapiąc oddech ze zmęczenia i jednocześnie cicho się śmiejąc, leżała na łóżku, po czym zasnęła.

[BlindKitty]

Sadei

Elfka wybuchnęła płaczem.
- No tak, nawet tutaj widzą jaka jestem strasznie gruba! - łkała, przechodząc przez drzwi zgarbiona, żeby wydawać się jak najmniejsza. - Koniec tego dobrego, od dziś nie jem nic poza sałatą!
Trzasnęła za sobą drzwiami, zastawiła je łóżkiem, na łóżku postawiła wszystko co w pokoju wyglądało na w miarę ciężkie i położyła się na podłodze, płacząc cichutko.
- Pewnie i tak będą dokładnie wiedzieli co robię, oni mnie śledzą od zawsze, teraz też im się na pewno uda. - chlipała.

[Nadir]

Ponury Kosiarz

Heh, przynajmniej zadbali o kolorystyke... Mają szczęście... Lepiej nie igrać ze śmiercią! mruknął do siebie i wszedł do pokoju. Miał nadzieję, że będzie w nim ciemno, zimno, łoże będzie stalowe, a w oknach będą kraty, albo najlepiej, żeby ich nie było.

[Hey(a)!]

Pierwszy do swego pokoju wszedł Karzeł wielki. Pokuj był normalny tylko, że pomniejszony. Było wejście do łazienki. W pokoju był specjalny stojak na broń. W szafie było kilka szat ozdobionych w brylanty i rubiny.
Drugi do swego pokoju weszła Sadei. Pokuj niczym się nie wyróżniał. Łóżko było jak na chudą kobietę. Spojrzała za siebie. Drzwi były teraz o wiele mniejsze, zwyczajne. Było wejście do łazienki. W szafie było kilka pięknych sukien. A szafce nocnej pierścionki, naszyjniki i szminki.
Ponury Kosiarz wszedł trzeci. Jego pokuj był dokładnie taki jaki chciał. Było jeszcze kilka pochodni i posągi gotyckich goblinów. W ogóle nie było łóżka. Były też szczury w klatkach i stół do złożenia ofiar.
Ostatnia do swego pokoju weszła Lua. Pokuj był cały różowy. Łoże było ogromne do zabawy. Było wejście do łazienki. W szafie było kilka pięknych sukien. A szafce nocnej pierścionki, naszyjniki i szminki.


Nie wiecie co z Nosferatu?

[BlindKitty]

Sadei

Rozejrzawszy się po pokoju, przestała płakać. Gdy tylko udało jej się zastawić drzwi i zasłonić okna, rozebrała się zaczęła przymierzać wszystkie suknie.
- Ojej, jakie to wszystko piękne! Jakie cudowne! - mówiła do siebie, na chwilę zapominając o wszystkich którzy ją śledzą, o swoim strasznym, wielkim, grubym brzuchu i wszystkim tym dookoła. Wybrała jedną z sukienek i zaczęła zakładać pierścionki i naszyjniki, ciesząc się tym wszystkim jak dziecko. Jej dziwaczna kosa stała w rogu pokoju czekając na lepsze czasy.

[Nadir]

Ponury Kosiarz

Wyśmienicie! zakrzynął. Stanął pomiędzy pochodniami na ściane, wsparł się na kosie i zasnął jak gdyby nigdy nic.

[Deep]

Karzeł Wielki

Krasnal zreflektował się, podniósł młot i ustawił go na stojaku.
- Sorry... - mruknął do Rąbacza. Gdy go ustawił zadał pytanie do niego:
- Jak myślisz, będzie się działo teraz coś ciekawego?

[Hey(a)!]

Ranek nadszedł szybko.

Karzeł Wielki
Obudził się na łóżku, koło siebie zobaczył swój młot.
Na drzwiach był napis: '' Ubierz się w szatę i weź młot, wyjdź na korytarz''.

Lua
Leżała na łożu.
Zobaczyła na drzwiach napis: '' Ubierz się w sukienkę i załóż pierścionki i naszyjniki. Potem wyjdź na korytarz''
Sadei
Obudziła się w łóżku. Była ubrana w suknie i na palcach miała pierścionki, a na szyi naszyjnik.
Zobaczyła na drzwiach napis: '' Jesteś ubrana, więc wyjdź na korytarz''.

Ponury Kosiach
Obudził go szarańczy śmiech. Podobał mu się.
Na drzwiach był krwawy napis: '' Wyjdź na korytarz''.

[BlindKitty]

Sadei

Dobry nastrój spowodowany pięknymi strojami już minął. Znów była smutna. Ale mimo wszystko, nie narzuciła płaszcza na sukienkę, za bardzo była dumna z pięknego ubioru. Cały czas wciągała brzuch, by wyglądać na szczuplejszą, i odbarykadowawszy drzwi, wyjrzała na korytarz, ostrożnie, obawiając się ataku.

[Nadir]

Ponury Kosiarz

Och... Wujek? Kurcze nikt mnie nie poinformował że to będzie zjazd rodzinny. Ciekawe czy ciocia Zaraza też przyjechała... Mam jej tyle do opowiedzenia.. mruknał do siebie i żwawo wyszedł na korytarz.

[Mekow]

Lua

Otworzyła szafę. Była mile zaskoczona jej zawartością.
"Niesamowite. O takiej marzyłam." - pomyślała, gdy zauważyła pewną czapkę.

Dość długo przymierzała sukienki zastanawiając się którą woli.
Następnie biżuteria.

W końcu (po ok dwóch godzinach strojenia się) szeroko uśmiechnięta, wyszła na korytarz.

Ubrana teraz była w:
Niezbyt długą (nieco za kolana) sukienkę, koloru ciemno-różowego, z wiszącymi przy ramionach (jak długie pagony) niebieskimi i czerwonymi frędzelkami, oraz dużą kieszenią na brzuchu (jak torba kangura) z purpurowego materiału.
Na głowie miała czerwoną czapkę błazna, ze srebrnymi dzwoneczkami.
Na nogach nosiła swoje wcześniejsze buty: krótkie kozaczki (nie do pary): prawy czarny (z mocnej skóry), wiązany na sznurowadło (czerwone); oraz lewy (też skórzany), żółty z lekkimi jasno-zielonymi plamkami, zapinany na skórzany pasek z metalową klamerką.
Pod nimi miała wysokie (prawie do kolan) skarpety (nie do pary) z cienkiego materiału: prawą ciemno-niebieską i lewą czerwoną.
Jej palce ozdobione były złotymi pierścionkami (oprócz kciuka, po jednym na każdym palcu), obficie wysadzanymi klejnotami (2 rubinami, 2 szafirami, 2 szmaragdami i 2 kolorowe - z każdym wspomnianym klejnotem) po zewnętrznej stronie.
Natomiast szyję zdobiły teraz trzy, różnej długości, złote naszyjniki, wysadzane klejnotami (1 rubinami, 1 szafirami i 1 szmaragdami).

Swoje stare ubranie, oraz jeszcze dwie nowe sukienki, schowała do plecaczka.

[Hey(a)!]

Wszyscy z Grupy Świrów wyszedł z pokoju w tym samym momencie.
-No to kto nas tutaj wzywa?- zapytał się Karzeł Wielki.
-E! Tych drzwi wczoraj nie było.- powiedział Ponury Kosiarz wskazując na wielkie drzwi na końcu korytarza.
-Zobaczmy co tam jest.- zaproponowała Sadei.
Podeszli do drzwi złapali za klamkę i weszli do ogromnej sali z wielkim stołem. Na stole było sześć zastaw. Przy jednej z nich siedział Hey(a)!.
-Witajcie.- powiedział Hey(a)!.- Jak się spało? Usiądźcie, zaraz będzie śniadanie.

[Nadir]

Ponury Kosiarz

Cóż, właściwie to nie jadam... Ale kieliszek czerwonego, krwistego wręcz wina z chęcią przyjmę powiedział i usiadł na końcu stołu.

[Deep]

Karzeł Wielki

Popatrzył podejrzliwie na hey(a)!'a i nic nie mówiąc usiadł przy stole a młot usadowił na siedzeniu obok.