[Warhammer] Wewnętrzny Wróg -KAMPANIA-

[BLACKs]

Nordin
Krasnolud lekko spuścił beret na oczy i schował topór tak, by blask odbijający się od ostrza nie przeszkodził mu w ukrywaniu się. Widząc uchylone drzwi prowadzące do jednej z kamienic, inżynier wszedł do środka, jakby tu kończyła się jego wędrówka z drużyną. Zza pasa wyciągnął pistolet - na szczęście naładowany i przylegając do ściany, od czasu do czasu wychylał się, przy okazji nasłuchując... "Straż nie przyłapała nas w karczmie. Nie możemy rozpocząć walki na ulicy, wystarczy jeden alarm i po nas." Na widok wytatuowanego krasnoluda z irokezem, który próbuje skrywać się w mroku, na twarzy Nordin pojawił się lekki uśmieszek... Inżynier nie widział nigdzie Pyotra, zniknął bez słowa. Ciekawe, gdzie jest reszta drużyny...

"Mamy dzisiaj cholernego pecha..."

[Dhagar]

Dhagar Stormhammer

Dhagar pokręcił głową. Ukrywanie to nie była jego działka. Podążył dalej przechodząc parę kroków po czym wyprzedziwszy wszystkich, którzy próbowali mniej lub więcej się ukryć stanął przy ścianie jednego z domów opierając się oń. Topór zwisał ostrzami w dół, pogromca zaś rozglądał się uważnie po okolicy.

[BlindKitty]

Vera

Spojrzała na odchodzącego Pyotra. Spodziewała się, że będzie próbował zajść śledzących od tyłu. Jako łowca czarownic na pewno wiedział naprawdę wiele o śledzeniu. Ale ona nie była w tym wiele gorsza. Szła dalej, spoglądając na krasnoludy chowające się w cieniu. No cóż, niech i tak będzie... Doszła do końca uliczki którą właśnie szli, wyszła za róg i tam stanęła. Razem z Pyotrem zamknęli w ten sposób oba końce uliczki. Ten kto ich śledził był już zamknięty w tym 'kotle'.

[Memo]

Ralf Jakob Belkar Goodpie

Nim Jakob zdołał cokolwiek zrobić, jego towarzysze rozeszli się w różnych kierunkach. Nie widząc dla siebie wiele możliwości wszedł do kamienicy za Nordinem. Na miejscu wyciągnął sztylet i zaczął mu się przyglądać.
"Eh, a mogliśmy już dawno być na miejscu. Ale nie, oni muszą się przejmować każdym szelestem..."

[Evandril]

Josef widząc wasze poczynania, również skrył się w drzwiach jednego z budynków. Nagle dwóch mężczyzn pojawiło się w miejscu w którym przed chwilą się znajdowaliście. Ich twarze skryte były w mroku nocy i nie potrafiliście dostrzec kto was śledził. Wypatrywali was przez chwilę, po czym ruszyli powoli do przodu. Nie zdążyliście jednak w porę zareagować. Bełt przeciął cicho powietrze trafiając jednego z mężczyzn w plecy. Gdy drugi odwrócił się w kierunku z którego padł strzał, kolejny bełt utkwił w jego szyi. Obaj leżeli martwi na kamiennym bruku ulicy, a odgłos szybkich kroków które z każdą mijającą chwilą coraz bardziej niknęły w czeluściach uliczki dał wam do zrozumienia, że oprawca dwóch męzczyzn rozpłynął się w mroku nocy. Gdy po chwili wyszliście ze swych ukryć a Josef poświecił lampą po twarzach zabitych, stanęliście jak wryci - to byli ci sami mężczyźni, którzy dawali znaki Antonovowi na Placu Królewskim...

[BLACKs]

Nordin
- Nasuwa mi się myśl, że ci ludzie, którzy cię prześladowali Pyotrze, mylą cię z prawdziwym spadkobiercą majątku. Nikt nie lubi chyba szlachty, a na dziedzica chyba polują jacyś zabójcy... Zmykajmy jak najszybciej na barkę, to się robi coraz dziwniejsze...

[Serge]

Grimm Gustavsson

Krasnolud popatrzył najpierw na Nordina, potem na kislevczyka. Zaciągnął nosem po czym poowiedział:
- Coś mi się zdaje że Nordin ma rację...Ci lub ten, który ich zabił myśli pewnie że Pyotr jest Liberungiem...Dziwna sprawa...Nie ma na co czekać, zbierajmy się na barkę...
Grimm poprawił plecak po czym ruszył za Inżynierem.

[Sergi]

Pyotr Antonov

- Cokolwiek się wydarzy jest nieuniknione, możemy jedynie uciekać...- rzekł tajemniczo Pyotr wychądząc z mroku uliczki. Na jego twarzy malowało się skupienie, wyraz twarzy stał się niewzruszony. Bez żadnego zbytecznego słowa podążył w stronę barki, tuż za resztą kompanów...

[Mekow]

Ruth

Stała spokojnie z tyłu. Schowała do plecaczka, dotychczas ściskane w rękach, pewne nieduże przedmioty.

Spojrzała na martwych. Nie rozumiała tego wszystkiego.
Ci ludzie i ten tajemniczy zamachowiec. Kim oni byli? Co tu się dzieje?
Było tego za dużo, jak na jej głowę.
- Jasne, spadamy stąd. - powiedziała i szybkim krokiem ruszyła dalej.

[Dhagar]

Dhagar Stormhammer

Krasnolud zmierzył wzrokiem Antonova.
- Istotnie, coraz niebezpieczniej. To nawet i lepiej - burknął gdy znów ruszyli.
- Gdzie się wam tak spieszy. Nie słyszę odgłosów straży, żeby nadchodziła. Ani też dudnienia czegoś większego więc po co ten pośpiech - parsknął.
Cała sprawa istotnie cuchnęła na odległość. I to gorzej niż stopy giganta.