Ciężkie uzbrojenie

[impostor]

Że tak powiem, dziwna sprawa. Ale ruscy słyną z różnych niekonwencjonalnych pomysłów.

A tu historia o wspaniałych, czerwonych lotnikach:
Kiedy po wojnie rozdzielano sprzęt niemiecki pomiędzy zwycięskie państwa, Rosja otrzymała do zatopienia (bo był niedokończony) jedyny niemiecki lotniskowiec. Nie pamiętam jak on się nazywał, ale to nieważne. Odholowano go do Zatoki Gdańskiej. Po co? By tam służył za cel ćwiczebny dla radzieckich pilotów. Lotniskowiec, wiadomo, olbrzymia kobyła, stół wielkości 200m x 30m, w dodatku nieruchomy. Naloty przeprowadzano z małej wysokości, lub lotem nurkowym. Zrzucono na niego sto bomb, z czego w cel trafiły.... dwie.

Dla porównania, ORP Grom został zniszczony przez pilota BF-110 jedną bombą z wysokości 2500m... A celsność ruskich? W granicach błędu statystycznego.

[Mistrz Małodobry]

Zastawa to akurat Jugosławia

ale to rosjanie od zawsze wykazywali sie o wiele lepszą analizą pola walki

rosjanie jako pierwsi zrozumieli zalety naboju posredniego i stworzyli karabinek którego uzywa pół swiata (podczas gdy amerykanie trwonili czas i pieniadze na chybione projekty typu gyrojet) i który jest synonimem niezawodności

to Mi 24 jest jedynym (od ponad 20 lat) śmigłowcem który ma potwierdzone zestrzelenie mysliwca

to w rosyjskich ośrodkach rozwojowych stworzono karabinki strzelające serią pod woda (oraz ich wersje rozwojowa z której mozna strzelać także standardową amunicją)

to rosjanie wyprzedzili amerykanów o dekade w skonstruowaniu granatnika automatycznego

to rosjanie jako jedyni pracuja nad amunicja tłoczkową

czy wreszcie to Radziecki Mir utrzymał sie na orbicie 50! razy dłużej niz którykolwiek ze skylabów

z dziwnych (i zazwyczaj chybionych) pomysłow słyna amerykanie

[Yacek]

Słynny amerykański długopis kosmiczny.

Zwykłe długopisy nie działają w próżni w związku z czym Amerykanie stracili kupę czasu i pieniędzy na stworzenie takowego.

Rosjanie zastosowali.... najzwyklejsze ołówki.

[Mistrz Małodobry]

to nie jest kwestia próżni tylo braku ciążenia i w takim przypadku tusz po prostu nie spływa czasem w kiepskiej jakości długopisach masz za gesty tusz i też masz porzerwe miedzy kulka rozprowadzająca tusz a tuszem

a forsa jaka wydali na rozwiązanie tego problemu jest zdumiewajaca bo wystarczyłoby dołozyć tłoczek który spręzałby powietrze za tuszem

[impostor]

Ale za to polecam lekturę książki "Legenda T-34". Książka jest ilustrowana zdjęciami z fabryk w okresie WW II, z linii montażowej tego słynnego czołgu. Były one tworzone w tak zastraszającym tempie, że każdy pojedyńczy można było sobie o kant... stołu roztrzaść. "Gładki i błyszczący" pancerz o eksturze polskiego asfaltu, każde ogniwo gąsienicy mające inny rozmiar, zacinająca się wieżyczka, bo łożyska rozkalibrowane + piękne zdjęcie odpadającej armaty tuż po wystrzale. Czołg miał niezawodny projekt i dobry profil pancerza, ale niestety wykonanie 95% serii było godne pożałowania. (a pozostałe 5% było przeznaczone na defilady, a jak! ) Rosjanie wygrali wojnę nie najlepszym czołgiem, ale największą ilością złomu na polu bitwy.

[Mistrz Małodobry]

radziecka motoryzacja to temat rzeka chociaż akurat to co miało wybita ceche gwiazdy (która odróżniała wojskowe egzemplarze od cywilnych) zazwyczaj miały lepsza jakośc

co do kiepskiej jakosci T34 to te 95% to gruba przesada ale na pewno był spory rozstrzał w jakosci ze wzgledu na to że do produkcji uzbrojenia przystosowywano wszelkie zakłady przemysłowe

ale np fabrycznie nowe rosyjskie motocykle rozbierano na częśći i ponownie składano żeby sprawdzić czy w silniku nie trzeba usunać zbednych nadlewów smieci ze skrzyni korbowej i dołożyć brakujące panewki i kulki do łożysk (aczkolwiek egzemplarze przeznaczone dla wojska były składane z wyselekcjonowanych cześci a pracownicy mieli swiadomść że tylko wróg klasowy dopuszcza się sabotazu na sprzecie Armi Czerwonej)

w czasie wojny bardzo wiele nawet wiejskich warsztatów przystosowywano do wytwarzania cześci do zubożonej wersji PPSzy- PPS-43 których jakośc była bardzo rozbieżna

odnośnie wytwarzania broni w trakcie wojny warto wspomnieć o tym ze konspiracyjne wytwórnie broni w Polsce często wytwarzały STENy lepszej jakości niz produkowane w angli

[Tori]

Z tego co wiem to T34 produkowany był w tydzień, tj wyprodukowanie wszystkich częsci, ich transport i złożenie do kupy, a na zrobienie Tygrysa potrzebowano miesiąca... Ale czerwoni poszli na ilość, a tym razem to okazało się skuteczne...

[Mistrz Małodobry]

w porównaniu z Shermanami to T34 przynajmniej pancerz miały i nie zapalały sie przy kazdej okazji

[impostor]

Ale co komu po pancerzu, który nie potrafi się (w żadnym punkcie) oprzeć, ani odbić standardowego pocisku niemieckiego 88mm? T-34 nie wygrywały niczym, poza ilością. Na jeden niemiecki czołg na polu bitwy przypadało 10 rusków.

I kolejna historyjka o dzielnej armii czerwonej:
Na początku wojny z niemcami, podczas oblężenia Stalingradu, postanowiono zrobić desant na tyły wroga desant 1500 żołnierzy na spadochronach. Ale, wiadomo, płótno droga rzecz, a soldatów dużo... I genialni rosyjscy dowódcy wpadli na świetny pomysł: otóż transportowe Tupolewy leciały 15 m nad śniegiem z minimalną prędkością 100km/h a żołnierze skakali w 3 metrowe zaspy. Co ciekawsze - ilość ofiar tego manewru jest do dzisiaj utajniona.

[Mistrz Małodobry]

trafił ktos może na jakieś informacje nt granatnika podwieszanego BS-1 "Tishina"?

http://world.guns.ru/assault/aks74u-ts.jpg

[fds]

Ale co komu po pancerzu, który nie potrafi się (w żadnym punkcie) oprzeć, ani odbić standardowego pocisku niemieckiego 88mm?

O_O Coś chyba Ci się kartki posklejały. Niemcy przy pierwszym spotkaniu z T-34 byli przerażeni tym, że pociski się od nich odbijały. Rosjanie uzyskali ten efekt dzięki odpowiedniemu kątowi nachylenia płaszczyzny pancerza. To oni, na to pierwsi wpadli. Czołgi innych krajów posiadały pancerze "pionowe" i trajektoria lotu pocisku, który uderzał w czołg była prostopadła do opancerzenia.

Ale, wiadomo, płótno droga rzecz, a soldatów dużo... I genialni rosyjscy dowódcy wpadli na świetny pomysł: otóż transportowe Tupolewy leciały 15 m nad śniegiem z minimalną prędkością 100km/h a żołnierze skakali w 3 metrowe zaspy.

Rosyjski Specnac jest niekwestionowanym mistrzem w przeprowadzaniu zrzutów z małej wysokości. W szczególnych przypadkach (taki jak sam podałeś) mogło się to odbywać bez zastosowania standardowego spadochronu. A znając genialne wyszkolenie oddziałów specnazu, to przeżyło jakieś 90% wojska co nawet jak na standardowe zrzuty za liniami wroga byłoby wyczynem godnym pochwały. Standardowe zrzuty z dużej wysokości charakteryzowały się ogromnymi stratami, gdyż spadochroniarze byli jak kaczki na strzelnicy dla oddziałów przeciwnika.

[Yacek]

W połowie 1941 roku niemiecka piechota nie miała praktycznie żadnego sposobu na powstrzymanie T-34.
Armaty kalibru 88mm zaczęto wprowadzać dopiero wiosną 42.
T-34 wcale nie był takim złomem, co najważniejsze był doskonale przystosowany do warunków pola bitwy Wschodniej Europy, poczynając od silnika, który stosunkowo łatwo można było zapalić na mrozie, poprzez układ jezdny, aż po bardzo szerokie gąsienice.
Wyglądał topornie to fakt, ale był skuteczny, a to się liczy.

Tak przy okazji, to ciekaw jestem jaki według Ciebie zachodni pojazd pancerny wytrzymał uderzenie pocisku 88mm ?

[impostor]

Właśnie o to chodzi że do końca wojny żaden pojazd aliantów nie był w stanie wytrzymać takiego uderzenia. Ale lektura książki, o której wcześniej pisałem, wyjaśnia resztę waszych wątpliwości. Znajdźcie sobie i poczytajcie. Reszta to propaganda, którą ruscy naprawdę mają świetną

[Yacek]

Co do zrzutów to spadochrony nie są wynalazkiem doskonałym.
Przewidywany odsetek strat podczas operacji Market Garden zakładał 25% strat przy czym strefy zrzutu wyznaczono na płaskich łąkach Holandii.
Podczas desantu na Corregidor Amerykanie odnotowali 44% wypadków, mimo że lądowali na terenie tamtejszego lotniska. Co prawda większość tych obrażeń to były zwykłe skręcenia kostki itp, ale mimo wszystko to duży procent.

Co do Rosjan to pomysł nie wydaje się taki głupi, byli pionierami jeśli chodzi o wojska -powietrzno desantowe. Wystarczy oglądnąć film z manewrów pod Kijowem bodajże w roku 32, lub 33. Tam skoczkowie zsuwali sie po skrzydle samolotu!!!
Przed wybuchem wojny Rosjanie mieli ponad milion !!! młodzieży przeszkolonej jako skoczkowie.
Istniały także Brygady Specjalne złożone wyłącznie ze sportowców i olimpijczyków, przeznaczone do działań na tyłach przeciwnika. Nie sądzę by skok z tej wysokości i przy tej szybkości był dla nich wielkim problemem. Co do procentu strat na pewno był duży, ale nie sądzę, by drastycznie odbiegał od strat "normalnego " desantu
[/b]

[Mistrz Małodobry]

Ale lektura książki, o której wcześniej pisałem, wyjaśnia resztę waszych wątpliwości. Znajdźcie sobie i poczytajcie. Reszta to propaganda, którą ruscy naprawdę mają świetną

hmm zatem jedna książka (której tytułu nawet nie podajesz ) podważa opinie wielu rzetelnych kistoryków oraz naocznych swiadków?

obstawiam Autora amerykańskiego bo ich znajomosc tematu jest zazwyczaj bardzo mierna

taką anegdotke dam na West Point swego czasu wykładano o tym jak marna konstrukcją jest AK, po wizycie w wietnamie wykładowcy nauczyli się poprawnie i z szacunkiem wymawiać nazwisko Kałasznikowa


armata T34 całkiem nieźle radziła sobie z niemieckimi czołgami (a trzeba zwrócic jeszcze uwage na to ze T34 to czołg średni a niemieckie konstrukcje z trudem sie w tej kategori mieszczą[np panther który ważył o połowe wiecej czyli tyle so ciężki IS2] )

jeśli porównać straty to na jedną panthere wypada 5 shermanów (ciekawe czy wliczono w to te które spaliły się przed dojechaniem w poblize frontu) i 9 T34 aczkolwiek te wyliczenia (z Wiki) nie wydaja mi się współmierne bo mozliwe ze w przypadku T34 jest to ilość zniszczonych czołgów (bez podania przyczyn) w stosunku do czołgów niemieckich (tu należy zwróćić uwage na nasycenie niemieckich i alianckich wojsk uzbrojeniem ppanc przez co wiele T34 zostało zniszczonych przez np. junkersy w trakcie przemieszczania sie albo 88 z OPL)

Od pierwszych dni wojny niemiecko-radzieckiej, zaznaczyła się przewaga T-34 nad czołgami niemieckimi pod każdym niemal względem. Była ona widoczna w uzbrojeniu, opancerzeniu, a takze manewrowości. Wozy te zyskały dobrą opinię zarówno żołnierzy radzieckich, jak i niemieckich.

[impostor]

Kilka razy podawałem tytuł książki: "Legenda T-34" (są również wydania zatytułowane "T-34: mityczna broń") a autor to Robert Michulec.

A co do "przeszkolenia" rosyjskich żołnierzy to mi się wierzyć nie chce. Biorąc przynajmniej pod uwagę historyjkę o lotniskowcu. Pewnie "szkolenie" wyglądało w ten sposób: Wot, eta spadochron: linku, czasza, plecak. Wyskakuje i ciągnie linku po dziesięciu sekundach. Lecimy.

[Mistrz Małodobry]

w tamtych czasach linka była zaczepiana w samolocie

co do wyszkolenia radzieckich żołnierzy to zależy oczywiśćie w większośći przypadków było marnie jak zwykle w przypadku pospolitego ruszenia (brak czasu i funduszy) ale z pewnoscia jednostki wyspecjalizowane miały już o wiele lepsze przygotowanie a jednostki spadochronowe na pewno (jak bym miał obstawiać kto wygra w pojedynku jeden specnazowiec bez niczego czy 10 przypakowanych dresów z kijami bejsballowymi (!?) to raczej bym się nie wachał tylko dzwonił do zakładu pogrzebowego żeby przyjachali skóry pozbierać ) a wojska powietrzno-desantowe to juz z pewnością byli zołnierze zawodowi

co do autora tej książki to zarówno jego nazwisko jak i nazwa wydawnictwa nic mi nie mówią