Tawerna RPG

Niniejszy wątek wyrasta z dyskusji "Nastroje prowadzących" (http://www.tawerna.rpg.pl/forum/viewtopic.php?t=388), a dotyczyć ma sposobów na sprawianie, by Gracze robili to co my, MG, chcemy. Jest to miejsce dla pytań i odpowiedzi dotyczących takich kwestii, jak nad Graczami pracować, jak i kiedy karać i nagradzać, jak przedstawiać im ich własne działania - a wszystko po to, żeby grali dobrze, z zaangażowaniem i nie jak psychotycy (no, chyba że takie właśnie jest założenie). A przede wszystkim, by pomagali budować sesję zamiast ją niszczyć.
Aby rozwiać wątpliwości i uprzedzić oburzenie: nie chodzi tu wcale o to, żeby zrobić z Graczy niewolników czy też w inny sposób uchybiać ich godności. Chodzi tylko o to, by zwiększać ogólnie pojętą jakość grania ku radości wszystkich, bo dobre RPG to zadowolony Gracz i Mistrz Gry!
A więc, Panie i Panowie? Co sądzicie?

czasami sa sytuacje gdzie trzeba tak pociagnac sznurkami, zeby gracze zrobili to co MY chcemy i tego niezauwazyli, to jest najwieksza sztuka!
ofc mozna to zrobic "na chama" czyli "niechcecie pomoc tej kobiecie? to widzicie 30 super-orkow/mutantow/paladynow-ktorzy-sa-takimi-fanatykami
-ze-was-zaraz-zabija/maszyn/czegokolwiek-co-wam-zaraz-skopie-tylki-chyba
-ze-pomozecie-kobiecie-to-wtedy-jakims-dziwnym-trafem-rozmysla-sie-
z-skopania-wam-tylkow-albo-tajemniczo-znikna"
ale nieradze, to jeden z najwiekszych bledow poczatkujacych MG, ale kazdy jakos zaczynal

Dość dobrym pomysłem jest moim zdaniem ustawienie na drodze graczy pozornie łatwego zadania które z czasem komplikuje się a gracze niemają już innego wyjścia jak doprowadzenie go do końca. Pozatym Mg powinien wiedzieć co gracze chcą osiągnąć tak naprawde w grze i powolne przbliżanie im tego po wykonaniu każdego zadania.

Zgadzam się że czasami trzeba graczy prowadzic jak po sznurku... bo przez swoje napakowane dzięki innym sesjom postacie mogą zepsuc całą linię fabularną(sam raz tego doświadczyłem- musiałem się dwoic i troic żeby tylko wymyślic jakiś powód CZEMU nie mogą użyc danej umiejętności). Z drugiej strony, sam raz taką sytuację sprowokowałem(pisałem ją nawet w kfiatkach z sesji) ponieważ kopnąłem nie tego kota co trzeba... MG jest pasterzem a gracze są baardzo niepokornymi owieczkami...

Oj tak ja niewiem skąd się to bierze ale gracze bardzo często działają naprzekór nam Mistrzom Gry. Raz przygotowałem sesje a oni powiedzieli że idą się obijać na łąke. >.<"

Kloner pisze:Oj tak ja niewiem skąd się to bierze ale gracze bardzo często działają naprzekór nam Mistrzom Gry. Raz przygotowałem sesje a oni powiedzieli że idą się obijać na łąke. >.<"

No cóż, MG to przecież władza, a władzy nad nami nie lubimy
Poza tym Gracze są niekiedy jak dzieci, próbują jak daleko mogą się posunąć w bezczelności...
Na szczęscie większości to przechodzi.

A może faktycznie woleli łąkę? To się niestety zdarza

Heh
Pamiętam raz co ja z innymi graczami zrobiliśmy na sesji kumpla w warhu. MG chciał żebyśmy koniecznie poszli na karnawał do midenheim a my nie. Idziemy do straży w altdorfie pytamy o zadanie a oni mówią żeby do midenheim iść, idziemy do burmistrza to samo i tak w kółko. A czemu niechcieliśmy do midenheim? Otóż MG Miał taką grubą książeczke ze scenariuszem w tym mieście a pozatym był po painkilerze i mówił że chyba przeniesie jego realie do Warha

Ja tam nigdy mi się nie zdarzyło jeszcze dokończyć całego scenariusza do końca gdyż moja wyobraźnia jest nieograniczona i pierwszy wątek główny to tylko jedno zadanie, a jeszcze przed graczami całe życie jest i ZAWSZE jest coś silniejszego od nich. Tak więc team i tak może dostać super hardcore'owego potworasa z którym się nasapią. Warhammer to taki system że możesz po swojemu coś niecoś zmieniać... A jak już nie ma pomysłów lub baaaardzo długo trwa to się zakończy że bohater ze starości osiedli się i zajmie się dziećmi. Jest też opcja że zginie w połowie... ALe jeszcze trochę czasu minie nim dojdzie do wymyślenia zakończenia.

No, ja tam walę książką od DnD po głowie tak szczerze... jakoś tam mi się udało ich więc utemperować.

Czyż to niezabawne? Twierdzimy że niepowinno się niczego graczom na siłe nażucać. A tu co? Każdy z nas twoży jakiś scenariusz na sesje który już w jakiś sposób jest ograniczeniem woli gracza. Co za paradoks

Jaki scenariusz, tam o ile pamiętam nie było go bo wypadł mi z głowy i wyszła totalna improwizacja

hehe to tak jak na każdej mojej sesji A prubowałeś go zanotować

próbowałem... wyszło na to że był niemiłosiernie prosty...

Raz było tak
-zatonął im statek
-wyciągnęli ich piraci i zabrali do swojego miasta
-zajęli pokój po zaciukanym typie
-zbadali wrak galeonu.
-złodziej omal nie utonął gdy chciał zabrać zeń skrzynię ze skarbami
-prawie że zjadły go rekiny.
-złodziej ukradł kapelusz kapitanowi jednemu
-zadarł z kim się dało
-porwali statek
-zatopiła go królewska marynarka
-dopłynęli na tratwie do miasta...
-straż miejska wzięła złodzieja za kapitana piratów bo miał czapkę kapitana
-zapudłowali ich...

Tu skończyła się sesja

masz bardzo ciekawą drużyne moja by oswoiła rekiny czy coś w tym stylu Kurcze z nimi się grać nieda

A tam, miałem gorszą
(a ta historia to improwizacja. Przy tym złodziej sam się przyznał że chce mi zaleźć za skórę )

Da się, da się jak najbardziej... raz udało się im zatopić statek orków jak rycerz wywinął młyńca toporem, uciął maszt, a ten zatopił statek orków

Wyobraź sobie walke ze smokiem w Warhammerze. Halfling miał takie rękawiczki z pazurkami. wspił się po suficie na łeb smoka i wbił jedną ręką pazurki w jego łeb a drugą wzioł sztylet zaczoł wydłubywać mu oczy!!! Tamta sesja mnie dobiła

wiem, pisałeś

Najlepsze było takie coś...
(mieli wtedy po 2 levelu jeszcze, no )

ja: smoczątko pada martwe w kałuży krwi.
rycerz: nieźli jesteśmy
ranger: no, twarde toto nawet było
złodziej: hmm... a gdzie jego mamusia?
ja (myśl): buehehe, no to już się domyślili
ja (mówię): Gdy sobie tak dyskutujecie słyszycie ryk który świdróje wam mózgi. Zaraz po tym jak odzyskaliście słuch ujrzeliście biały kształt majaczący w oddali.
rycerz: o k***!!! Rzeczywiście! Mamusiaaa!!!

no i zaczęli spylać... kluczyli przez ładne dwadzieścia kilometrów póki mamusia się nie zniechęciła