Tawerna RPG

Przyszło mi do głowy zapytać innych prowadzących, czy odczuwają stres przed sesją? Czy obawiacie się, jak przyjęta zostanie wasza przygoda, sposób narracji, sposób wczuwania się w enpisów i opisy?
Czy zdarza wam się zaciąć i jąkać, czy płyniecie gładko przez własny scenariusz?
Proszę o szczere odpowiedzi:D

Raczej nie - wychodze z założenia że gdy ktoś chce ze mna grać to musi pogodzić się z moim stylem prowadzenia albo zwyczajnie zrezygnować. Ja jesem kreatorem świata razem z moimi wadami i zaletami, oraz wadami i zaletami kreowanego przeze mnie świata....

Oczywiście jak prowadzę komuś pierwszy raz nieco sie krępuję (ale to nie wynika ze stresu). Po prostu wiem, ze ktoś już grał i chce zeby przejście do mojego sposobu prowadzenia był płynny - żeby nie było od razu przeskoku w zupłnie inny świat prowadzenia.

Oczywiscie wszystko zalezy d graczy - bo moi przychodzą na sesje, akceptują mnie jako MG, ale nie przeszkadza im to kłócić się ze mną ;-P

Dołożę jeszcze do swego wprowadzającego postu, że wdłg mnie komfort mistrza gry jest określony przede wszystkim jego psychicznymi predyspozycjami a doświadczenie odgrywa mniejszą rolę. Na pewno adaptacja jest ważna, ale jeśli MG ma problem z wysławianiem się na większym foum, gdy każdy patrzy w napięciu, to staż niewiele może tu zmienić.

Pytanie jeszcze jak rozumiemy doswiadczenie. Ja nigdy sie nie czułem doswiadczony - dlatego ze prowadziłem małej ilości drużyn sesje (bedzie ze 2k10), ale czasami prowadziłem dzień w dzień - wiec liczba samych sesji jest bardzo duża.

Kolejnym problemem jest liczba systemów - 90% wszystkich moich sesji to KC, a 8% to Neurosjhima. Próbowałem wielu innych ale nie przypadały mi do gustu - dlatego moje doswiadczenie też jest sztucznie zawężone.

Jednak niedawno Tompaluch powiedział mi ze to i tak dużo, ze wielu MG uważajacych sie za doswiadczonych nie prowadziło nawet połowy tego...

A tak bardziej stosunkujac sie do tematu to myślę że trema jest wypadkowa miedzy innymi postrzegsania samego siebie jako MG i włąsnie liczby rozegranych w danym systemie sesji. No i oczywiście znajomości graczy - bo sądze ze kazda drużyna moze zaskoczyć MG czym innym.

Patrząc jeszcze inaczej sądzę, ze prowadznie niepokornym graczom w pewien sposób uodparnia MG na zagrywki druzyn i daje mu wieksze poczucie własnej wartości co skutkuje mniejsza obawą "jak wypadnę?"...

stres? nie... ja mam tylko problemy z nowymi graczami, szczegolnie takimi ktorzy jeszcze nigdy niegrali w rpg z mg. sesja kuleje ze hej, ciagle trzeba tlumaczyc dlaczego cos jest takie, a nie inne, dlaczego ten smok zadaje jednym uderzeniem 2k100 obrazen, a gracz na 1 lvl tylko 2k6... mniejszy problem jest z z nowymi systemami, moi gracze juz sie przyzwyczaili, ze lubie eksperymentowac. dzisiaj zagramy w fall-a, za 2 tygodnie w vampire, a za miesiac prowadzi kumpel-gracz w d&d. dobrze miec w grupie 2 albo i wiecej mg, bo mg tez czlowiek i tez czasami chce porzucac granatami i rozwinac sobie postac.

Ja juz dawno nie prowadzilem, ale pamiętam, że czasami bałem się, że cała sesja straci klimat przez moje zapomnienie przygody. Jest jakis nastrój, klimat (inna rzecz cos takiego stworzyć) - a ja nagle muszę gorączkowo przemiotnąć notatki, bo zapomniałem co gracze mają w tym momencie zrobić itp.. Najwiekszym zagrożenbiem dla twojej pewności siebie jest Złe przygotowanie swoich notatek, pamiętaj!

(PS: To nie propaganda/reklama/apel etc. tylko moje zdanie ujete w nieco medialny sposób )

He he... przed pierwszą sesją, którą prowadziłem, miałem taki stres (też byście mieli tremę, gdybyście mieli opowiadać coś przed trzema świrami, z których jeden zna bardzo dobrze świat, a dwóch praktycznie nic), iż nie miałem siły przeczytać opisu miasta , ale później się przyzwyczaiłem. Lekki niepokój odczuwam, gdy pomyślę, że czeka mnie sesja z dwoma nowymi graczami i to na najmniej 6 godzin (taką mam nadzieję). Z czego jeden bardzo lubi obrażać napotkanych ludzi i bogów. Może już zacznę wymyślać sposoby jego choroby, powolnej śmierci i tortur jego duszy...

Heh, to tłumaczy przebieg sesji Nieboraków na forum.

Dobra, chyba zacznę robić tą przygodę. Co będzie, to będzie. Jednyne czego nie będzie, to litość.

Ja mam problemy z prowadzeniem sesji - wstydze sie prowadzic doswiadczonym graczom, bo ze mnie MG-amatorka ^_^'
A jak prowadzilam swojej druzynie to mnie wkurzali, bo nikt nie traktowal przygod powaznie. To ze ja nie jestem powazna, nie znaczy, ze moje przygody tez nie sa :/

zacznij rzucac kostkami u mnie pomaga...
ale jak gracze chca sie wyglupiac to daj im jakas sesje w ktorej sie by mogli wyzyc... na nastepnej beda spokojniejsi.
a co do prowadzenia doswiadczonym graczom to oni juz ci przebacza jak cos zrobisz nie tak jak trzeba...

Ja prowadziłem tylko raz sesję... i się nie stresowałem. Bardziej się stresował gracz, który w ogóle nie słyszał o RPGach... tego samego dnia się o nich dowiedział... jakoś mu szło, ale na końcu zginął, gdyż obrażał bogów.

laRy pisze:zacznij rzucac kostkami :D u mnie pomaga...

Alez rzucam - nie dalabym dotknac moich kochanych kostek jakiemus brudnemu graczowi ;)
Poprowadzilam kiedys sesje na 'wyzycie sie' - same glupoty (wybuchajace kurczaki, etc) i sie nie podobalo -_-" Nie lubie ani grac w niepowazne scenariusze, ani ich prowadzic.

Co do doswiadczonych graczy, to ja sie nie wsydze, ze zrobie cos nie tak jak trzeba, bo wiem, ze tak *nie* zrobie. Problem polega na tym, ze ja sie wstydze. Tak po prostu. Wsydze i krepuje sie odezwac. A jak sie bardzo stresuje, to nawet zaczynam sie jakac czasami :D Nikt mi nigdy nie wierzy, ze ja cholernie niesmiala jestem, ale to prawda. Ale porazka, nie ;)

Mnie trochę dziwią wypowiedzi MG, którzy boją się, że zapomną scenariusza. Rozumiem, że można czuć się niepewnie w towarzystwie nowych osób (choć i to powinno dosyć szybko minąć po rozpoczęciu gry), ale żeby mieć kłopoty z pamięcią? Trudno jest zapomnieć scenariusz rpg, bo to przecież nie jest coś co zakuwamy na sprawdzian/kolokwium/egzamin. MG, który chce poprowadzić sesję, musi wykazać pewne minimum zaangażowania w przygotowania do niej (niezależnie od tego czy sam pisał cały scenariusz, czy też skorzystał z gotowca), np. zastanowić się, jak będą się zachowywać gracze w obliczu pojawiających się sytuacji. A to już przeciez niejako automatycznie utrwala w jego głowie przebieg scenariusza i jego główne elementy. Szczegoly w postaci statystyk etc. mozna sobie zapisac na kartce.

Ja grałem w RPG 2 razy w tym raz prowadziłem bez znajomości świata, mechaniki systemu, konkretnego scenariusza. Co prawda wzorowałem sie na sesji na czerwiec z tawerny. W skład graczy wchodzili czterej co o systemie wiedzieli jeszcze mniej niż ja i jeden stary wyjadacz. Po sesji(cały czas improwizowałem, bez najmniejszego zajęknięcia i loadingu)podszedł do mnie wyjadacz i powiedział że była to jedna z najfajniejszych sesji w jego życu. najśmieszniejsze jest to że odczówałem stres przez jakieś 5 minut a potem on znikł miomo kompletnej niewiedzy.

NIe ma w tym nic dziwnego. Po prostu skoncentrowales sie na zabawie i samej grze, nie zas na mechanice i troszczeniu sie, czy tak moglo byc.

Ja zwykle, choć nie zawsze, stresuję się bardzo... Dlatego tez rezerwuję sobie czas na początku sesji na biadolenie że to będzie katastrofa, aż Gracz się wkurzy i każe w końcu zaczynać. Może to śmieszne, ale działa! Zresztą zauważyłem, że nie tylko ja stosuję taką metodę...