Witam. Mój MG dosyć często narzuca swoim graczom postacie po to aby w pewien sposób uatrakcyjnić grę i nie pozwolić nam grać nazbyt często tymi samymi postaciami. Jest to według mnie jak najbardziej dobra metoda na uniemożliwienie nudzie wstępu do naszej gry. Jednak tym razem dostałem rolę cyrkowca z zadatkami na barda. Wcześniej zdarzyło mi się nim grać ale odgrywanie go nie wychodziło mi najlepiej I tu rodzi sie moje pytanie: czy macie jakieś pomysły jeżeli chodzi o odgrywanie barda? Zwracam się z tym pytaniem głównie do graczy którym od walki z potworami milsze jest odgrywanie postaci. Choć rady typu "duś strunami" też z pewnością w jakiejś mierze się przydadzą będę wdzięczny za każdą podpowiedz
Trefniś, umiejący ciętym językiem i śmiesznymi uwagami doprowadzać ludzi na skraj. Taki prowokator i indywidualista. Takowy typ głównie używa sprytu i rozumu, jest zbyt delikatny i 'ważny' by ryzykować.
Wirtuoz, dla którego muzyka/teatr/itp. to definicja życia? Dla sztuki dałby się zabić, całkowici oddany swemu powołaniu. Nieco szalony? Pewnie tak, jeśli coś pójdzie nie tak wpada w gniew, nie może pozwolić sobie na porażkę. Niewolnik i sługa swej muzy.
Oczywiści te dwa przykłady, to tylko me wyobrażenie o bardzie i to stosunkowo stereotypowe. Zawsze można sięgnąć do literatury lub historii. Jest multum postaci na których można się 'wzorować', ale jeśli chcesz by postać była 'Twoja', pomyśl nad konceptem od początku. Co go skłoniło do bycia bardem/cyrkowcem/błaznem, co go określa.
Trudno mi coś więcej powiedzieć na tę chwilę i nie wiem też czy to co napisałem Ci zdoła pomóc.
"Prawdziwych przyjaciół trudno jest znaleźć, lecz stracić ich jest bardzo łatwo."
Marcus jest okay. Marcusdeblack się dziwnie odmienia jako całość ;P.
Bard...
Cóż. Jeśli chodzi o mnie to osobiście preferuję typ minstrela dworowego - stawiaj na heraldykę, gładką mowę. Uwodzenie także może być przydatne. Bard bywający na dworach, w sypialniach dam (oczywiście tylko jako grajek na harfie, by ukołysać do snu). Pomysłowy, uważający, ze granie w podłych karczmach to podłe zajęcie - nie dla niego. Dla niego są pałace, zamki i domy bogatych kupców.
To był jeden z moich postaci bardowych - ciężki w odgrywaniu, ciekawy fabularnie.
Było jeszcze kilka innych linii zabawy minstrelem, ale ten jest chyba najciekawszy
"Jaskrowy"- frant, mający talent doładowania się we wszelakie kłopoty. Z płcią piękną zwłaszcza. Poza tym gadatliwy i nie stroniący od kieliszka... do diabła! Przecież jest tyle bardów w literaturze - tylko wybierać
A co Wy na to żeby zrobic postać chłopca, który uważa że jest wybrany przez los aby uratować swą muzyką jakieś miasto (na zasadzie Janka muzykanta) który by chodziło od miasta do miasta ze swoim powłaniem i pięknie grałby na flecie. W sumie dobra postać na motyw drogi. Sierota po jakimś biednym szlachcicu umiejaca grac tylko na flecie wyrusza z rodzinnej wioski by swą muzyką uratować miasto i poslubić piekna księzniczkę. Kiedy po drodze napotyka na brudasów, złodziei, poborców podatków, wojsko, wojny, zarazy, głód, śmierć, ubóstwo, niegodziwość ludzką. Ciekawe jak zamieniłaby sie ( i czy w ogóle zamieniłaby się) taka postać (dobrze rozegrana).
I tu rodzi sie moje pytanie: czy macie jakieś pomysły jeżeli chodzi o odgrywanie barda? Zwracam się z tym pytaniem głównie do graczy którym od walki z potworami milsze jest odgrywanie postaci. Choć rady typu "duś strunami" też z pewnością w jakiejś mierze się przydadzą 
będę wdzięczny za każdą podpowiedz 
