Tawerna RPG

Wiele razy się spotkałem z sytuacjami że ludzie nie grali wzorowo z podręcznikiem tylko omijali zasady i wymyślali własne sposoby gry. Tworzyli w ten sposób własne wersje WARHAMMER-a. Niektórzy tłumaczą swoje zachowanie że podręcznik jest tylko małą pomocą do gry lub tak zwaną podstawą a to jak w głębokich szczegółach będzie prowadzona rozgrywka to zależy ściśle od samych graczy. Co o tym myślicie?

Jedną z przeróbek które miałem przyjemność spotkać jest granie BEZ KOSTEK Polegało one na tym że MG prowadził, który tak naprawdę było opowiadaniem polegającym na rzadkim mówieniu co gracz robi dalej i opowieść toczy się dalej. Toż to paradoks, nonsens, bluźnierstwo Pomyśleć że oni mówią że grają w WARHAMMER-a.

Ekhem, to się storytelling nazywa i jest całkiem fajną odskocznia od codziennego turlactwa. Zresztą przejrzyj KGF - jest tu gdzieś temat odnośnie storytellingu. Polecam przeczytać zanim zacznie się krytykować.

Ragnar999 pisze:Jedną z przeróbek które miałem przyjemność spotkać jest granie BEZ KOSTEK Polegało one na tym że MG prowadził, który tak naprawdę było opowiadaniem polegającym na rzadkim mówieniu co gracz robi dalej i opowieść toczy się dalej. Toż to paradoks, nonsens, bluźnierstwo Pomyśleć że oni mówią że grają w WARHAMMER-a.

lulz

Zanim BLACKs wejdzie tu i przyzna Ci całkowitą rację to powiem że jest tyle światów rpg ile drużyn w nie grających. A co do storytellingu u powinien być małym stopniu łączony z turlaniem kostek, w końcu życiem rządzi przypadek... ( tych kostek to tak z 15-20% )

Ta ale jak można grać bez żadnych kostek. Po prostu MG wymyśla sobie co się dalej stanie po karcie postaci i wyborze powiedzianym przez gracza. Może to i wydaje się fajne ale przecież potem karta postaci staje się bez sensem.

Można grać, zapewniam Cię.

Co do rozstrzygania kwestii spornych - po prostu MG opiera się na własnej ocenie sytuacji i, czy raczej czymś co nazwałbym "oceną realizmu przedsięwzięcia".
Tu większe znaczenie ma właśnie snucie opowieści niż to czy dana akcja uda się, czy nie.
A karta postaci ? Nie ma jej jako takiej. Większe znaczenie ma historia postaci i jej opis. Im barwniejszy i pełny tym lepiej i daje więcej możliwości graczowi.
Storytelling raczej jest dla ludzi dobrze operujących słowem.

U mnie Warhammer odbiegł od podręcznika jakieś 3 lata temu... Chociaż wciąż zdarza się zajrzeć w tabele, po czym nieco je 'poszerzać'. Świat zachowałem, choć może trochę spokojniejszy(są miejsca, w których życie płynie sielankowo). W mechanice niewiele dziur, więc myślę, że dalej jest to 'Młotek'
A gra bez kostek naprawdę płynie... w ekipie z wyobraźnią wręcz nie ma końca("-Czy mój bohater może byc po śmierci rewenantem? -Czemu nie...")
Pozdrawiam

No może i to racja. Jeśli ekipa ma dużą wyobraźnie i prowadzi scenariusz dobry MG to rozgrywka rzeczywiście może być dobra. Ja jak prowadzę to nigdy nie używam chaosu w scenariuszu. Jest on nudny i wcale a wcale nie wprowadza do rozgrywki lepszego klimatu. Ja bardzo wymagam od MG żeby był jak największy klimat nadający mroczny charakter starego świata i na tyle wciągający by gra trwała całe noce a nawet miesiące. Wystarczy że raz pojawi się jakiś element związany z mrocznymi bóstwami to cały klimacik bierze w łeb.

Jeśli grasz w 2ed. to rzeczywiście "mhrrrrok" jest czymś niemal wpisanym w świat. W 1ed. nie do końca tak było(jest?). Sam gram od ósmego roku życia w 1ed. i nie jestem w stanie się z nią rozstać.
Z innej beczki: gdzieś w "Tawernie" był a tym artykuł, jakieś podsumowanie 2.ed czy coś... Wybaczcie mały offtop

Ja sam zacząłem grać w 1ed od 10 roku życia. W 2ed gram dopiero 2 lata a ta wersja w którą grałem to była zwykła skserowana paka kartek i to z samymi podstawowymi zasadami gry. Ja też nie mogłem się rozstać w tą wersją ale dla mie ta nowsza była bardziej dopracowana i przemyślana a co najlepsze bardziej rzeczywista. Jedynym błędem 2ed jest za dużo CHAOSUUUUuuu...!!!!!!! W 1ed był fajny klimacik niebezpiecznego i mrocznego świata a nie że za rogiem wyskakuje zmutowany szczur okazującym się jakim skawenem czy coś tam. Ja lubię tylko świat z duchami, bandytami, lochami, nekromantami, a nie świata pełnego wielkich szczurów, mutantów, sługusów jakiś mrocznych bożków lub jakieś inne radioaktywne łajna.

Nie rozumiem dalszego ciągu dyskusji. Co ma storytelling do przeróbki WFRP? Storytelling to tylko sposób, styl gry, a nie jakaś "przeróbka". Rozumiem, że nie grając "by the book" od razu robimy "przeróbki" i przez połowę fandomu zostaniemy uznani za heretyków? Współczuję wąskich horyzontów ;oP.

Ja też nie mogłem się rozstać w tą wersją ale dla mie ta nowsza była bardziej dopracowana i przemyślana a co najlepsze bardziej rzeczywista. Jedynym błędem 2ed jest za dużo CHAOSUUUUuuu...!!!!!!!

W grze poświęconej świecie po Inwazji Chaosu, dającej ogrom narzędzi mechanicznych i fabularnych do tępienia sług Chaosu, nie powinno być w ogóle Chaosu. Yeah.

Spokojnie BLACKs, spokojnie. Młody jest, a niektóre rzeczy przychodzą z czasem. Jeśli to mu pasuje, to czemu nie, choć nie do końca wiem czy on gra w Warhammera. Ale cóż jego świadomy wybór, nie wie tylko ile traci. Grunt żeby się dobrze bawił. Ale w pełni podzielam Twój pogląd na tą sprawę.

Jesli chodzi o chaos to podzielam zdanie ragnara. Chociaż wg można lekko wprowadzic te sprawy lecz naprawdę z umiarem by nie przesadzić. Najbardziej irytują mnie skaveny. Nie wiem czemu ale zawsze jak są w scenariuszu to albo przestaję grać albo źle mnie się dalej gra.
Aha i jeśli chodzi o granie bez kostek czy podręcznika to uważam że można tak grać, lecz to już pochodzi bardziej pod opowiadanie sobie historyjek niż granie w Warhammera. A podręcznik_jest bardzo pomocny szczególnie jeżeli chodzi o zasady ale i tak jak prowadze to niektóre przeinaczam.

Skaveni są fajni zwłaszcza w figurkowym. Taka banda wyrośnietych szczurów z miotaczami ognia. Myślę że fajne by się grało skavenem jako postacią. Co prawda nie byłby zbyt mądry, ale zawsze ciekawiej niż elfem łucznikiem.

Można też przerobić samego warhammera na coś zupełnie innego np. podać 1000 lat później albo przerobić go na warhammer 40000 itp. Ja z garretem chcieliśmy przerobić go na czasy i kraine wyjęte z HALF LIFE 2 ale po zrobieniu ras i bestiariusza daliśmy sobie spokój.

Garret pisze:Jesli chodzi o chaos to podzielam zdanie ragnara. Chociaż wg można lekko wprowadzic te sprawy lecz naprawdę z umiarem by nie rpzesadzić. Najbardziej irytują mnie skaveny. Nie wiem czemu ale zawsze jak są w scenariuszu to albo przestaję grać albo źle mie isę dalej gra.

Przecież skaveny nie istnieją Przeczytaj sobie dodatek Dzieci Rogatego Szczura.
Można też pograć w Warhammera w realiach II Wojny Światowej. Ale tam też są skaveny i Chaos. Ale znam ciekawą 'przeróbkę' Warhammera (no prawie) bez Chaosu, nazywa się Zew Cthulhu.

Można też przerobić samego warhammera na coś zupełnie innego np. podać 1000 lat puźniej albo przerobić go na warhammer 40000 itp.

Co do czterdziestki, można takie sobie zakupić na sieci/ściągnąć na torrentach:
http://img260.imageshack.us/img260/584/beztytuudq4.jpg