Tawerna RPG

Szanowni Game Masters! Mam problem. Mam zamiar przeprowadzić dla moich graczy kampanie o następującej treści.

Jest to kampania dla dwóch graczy a konkretnie dwóch młodych uczniów sztuki magicznej. Będą podróżować i zdobywać co nowe doświadczenia w tym mrocznym i zadatkowym świecie. Gdy profesje Wędrownych magów będą już nie mal zamknięte to do jednego z graczy odezwie się głos ducha starego kapłana Sigmar-a. Przekabaci on gracza potajemnie na swoją stronę i rozkażę zabić swego mistrza. Jeśli to zrobi to zapadnie w opętańczy sen a inni gracze będą widzieć u niego objawy mocnego opętania. Zbudzi się on po tygodniu. Duch okazał się demonem. Gracz nie może okazywać po sobie że jest z nim coś nie tak. Dostaje od złego ducha rozkaz by ,,pożreć serca wszystkich głównych kapłanów wszelkich wierzeń" na świecie w sensie dosłownym i przenośnym. Mroczny sługa wyrusza więc w świat pod pretekstem pielgrzymki czy też z zamiaru otrzymania błogosławieństwa. Wszystkie postacie rozwijają się w normalny sposób jako magowie a mroczny sługa rozwija dodatkowe umiejętności czarnoksiężnika i zdolności otrzymane od swego pana. Jak wszyscy kapłani stracą swe serca to w tedy gracz musi wyruszyć za nowy kontynent do świątyni gdzie łączą się wszystkie linie mocy. Tam zostanie on napełniony mocą Mrocznego bóstwa a co będzie dalej to się zobaczy. To ma być epicki scenariusz pełen mroku, psychologii, podstępu i konfliktów.

I teraz potrzebuje waszej pomocy. To jest tylko ogół a muszę wymyślić szczegóły. Czy macie pomysły na jakieś fajne sytuacje, akcje, motywy czy sceny co pasowały by do tego klimatu i fabuły. Piszcze wszytko co wam przychodzi do głowy.

Kocham takie scenariusze (sarkazm).

Przekabaci on gracza potajemnie na swoją stronę

Mroczny sługa wyrusza więc w świat

Gracz to powinien chyba decydować, czy wyrusza i czy zostaje przekabacony.
Ogólnie cały twój scenariusz opiera się na tym jednym momencie, gdy kapłan Sigmara przekonuje postać. Słabo.
Poza tym, strasznie sztampowo i nieoryginalnie. No i sorry, sam początek:

Jest to kampania dla dwóch graczy a konkretnie dwóch młodych uczniów sztuki magicznej. Będą podróżować i zdobywać co nowe doświadczenia w tym mrocznym i zadatkowym świecie. Gdy profesje Wędrownych magów będą już nie mal zamknięte

No wiesz, tu trochę masz spory potencjał na rozwiniecie postaci, by jakoś uzasadnić to przejście na mroczną stronę, a kompletnie to omijasz (pomijam koszmarną stylistykę i ortografię)

Nie jest tak źle. Znam moich graczy bardzo dobrze więc wiem mniej więcej co zrobią. To jest tylko wprowadzenie w temat a nie szczegółowy opis historii. To co opisałem to wystarczy na rok grania.

PS. Co do stylistyki itp to nie jestem jakimś dzieciakiem jak za pewnie myślisz. Po prostu tak mam i tyle. Staraj się to olewać a nie strzelać fochy! Liczy się treść i to nią się zajmij. OK?

Ja tylko zauważam, że to słaby jest element tej kampanii. Bo jeśli twoi gracze jednak zdecydują się nie posłuchać ducha to cała kampania ci się posypie kompletnie i koniec ze zjadaniem serc tam gdzieś później.

Lepiej by było zrobić tak:
Na początku gry, gdzies podczas pierwszej bitwy, gracze znajdują srebrny medalion czy coś podobnego z symbolem Sigmara. We śnie ujawnia się duch kapłana, który na początku zaczyna nakłaniać bohatera do niewielkich, złych czynów, mówiąc, że mu się opłacą. I nie wiem jak to chcesz rozegrać, ale niech im się to opłaca. Niech zacznie się od czegoś takiego, na przykład: kapłan mówi, by uderzył kogoś tam a mu się to opłaci. Jak postać to zrobi, to cel upada na ziemię, po czym wstaje i ucieka, zostawiając na ziemi sakiewkę z monetami. Niech duch kapłana siedzi w głowie postaci i niech jej pomaga. Niech pomoże uciec z więzienia, niech przestrzeże przed bandytami, niech powie gdzie kopać by znaleźć ukryty pierścień, i tak dalej. Niech graczom ujawni się jako taki pomocnik (oczywiście nic zbyt potężnego). W końcu gracze (czy tam gracz który tego ducha będzie miał) zwiążą się z duchem i łatwiej je będzie przekonać, by zrobiły co tam chcesz.

A co do peesa: nie myślę, że jesteś dzieciakiem. Myślę, że jesteś jednym z tych cwaniaków, którzy załatwili sobie papierek na dysfunkcję i myślą, że uprawnia ich to do nawalania bykami na prawo i lewo. Bo nie uprawnia. Jesteś po prostu ignorantem nie szanującym swojego języka.

Oczywiście. Wolność będą mieli zapewnioną. Z resztą po 7 latach wspólnego grania w młotka z postacią, która będzie ,,wybrańcem" to potrafię przewidzieć co zrobi. On wraz z resztą drużyny będą mieli zapewnioną fabułę której nie zapomną. Z naszej drużyny to ja zawsze jestem MG i nie prędko się to zmieni. Z resztą opisałem w tym poście jedynie pod kampanie jednego gracza. Będzie on prowadził tak jakby podwójne życie w ukryciu przed towarzyszami lub razem będą kroczyć ścieżką zła lub razem będą ją zwalczać. Wyjść jest sporo.

PS. Zaświadczenia o dysleksjach rozwojowych nie da się załatwić!! Jedynie dysleksje uleczalne czyli nabyte przez głupotę rodziców czy samego ,,chorego" da się zdobyć z łatwością. Masz w ogóle na ten temat jakiekolwiek pojęcie? Nie ważne. Masz prawo mieć swoje zdanie, więc nie wracajmy już do tego tematu, ok?

Mogę ci dać poradę bardziej techniczną:
Wyposaż się w porządne słuchawki i głośną muzykę. Kiedy opętany gracz będzie czynił w tajemnicy coś złego, lub słuchał głosu demona, niech ten drugi zakłada słuchawki. I w drugą stronę, kiedy ten zdrowy będzie dociekał co się dzieje, niech opętany zakłada słuchawki. Jeden będzie musiał zatajać swe uczynki, a drugi je zdemaskować.
Brałem udział w takiej sesji, tyle że ja byłem płatnym mordercą, a kolega szlachcicem który prowadził śledztwo. Sytuacja była o tyle ciekawa że mimo iż mnie znał i dobrze wiedział że to ja zabijam, nie mógł mi tego udowodnić.
Polecam, wrażenia z takiej sesji były bardzo pozytywne.

Dobry pomysł. Kiedyś po prostu wypraszało się na dwór gdy przychodziła kolej innego gracza ale strasznie przedłużało to sesje i wkurzało graczy. Od może pół roku stosuje podobną strategie. Drugi gracz nie może słuchać to każe mu iść do kąta i słuchać Brutal Dead Metal. Nasze ,,klubowe" słuchawki są tak denne, że o innej muzyce nie ma mowy, gdyż gracz może podsłuchiwać. Pomysł dobry i zapobiega niepotrzebnym kłótnia w stylu: EJ! ON GRAŁ DŁUŻEJ!!