[Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Miejsce na zakończone lub wymarłe sesje. Jeśli chcesz ponownie otworzyć temat to skontaktuj się z modem albo adminem.
Perzyn
Bosman
Bosman
Posty: 2074
Rejestracja: wtorek, 7 grudnia 2004, 07:23
Numer GG: 6094143
Lokalizacja: Roanapur
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Perzyn »

Siergiej

Zrezygnował z planów eliminacji Betona. Opcja pozostania w helikopterze w roli obsługi kaemu bardzo mu odpowiadała. A już z pewnością bardziej niż przedzieranie się przez zasrany las i walka na krótkim dystansie. Fakt, zwykle preferował właśnie krótkie i średnie dystanse, ale też zwykle nie musiał się martwić, że pozrywa opatrunki.

Gdy reszta ruszyła w stronę celu, sam usadowił się na stanowisku strzelca. Zapiął taśmę i westchnął. Nie miał za wiele do czynienia z taką bronią. - Nie dość, że kaem to fabryczne gówno.
Beton tymczasem wyciągnął spod fotela długi, okrągły pakunek.

- Ano, fabryczne. Miasto kupiło go razem ze śmigłowcem u Fryców - stwierdził, otwierając jeden koniec tuby i wsuwając z niego katanę w prostej, czarnej pochwie ze stalowymi okuciami.
Rosjanin uśmiechnął się widząc broń. Jeszcze dwa lata temu wyśmiałby każdego kto powiedziałby, że broń biała jest coś warta, ale widział w międzyczasie różne rzeczy, które sprawiły, że zmienił zdanie. Choć wciąż bawiła go fascynacja japońskim orężem, skoro dzisiejsza metalurgia daleko pozostawiała w tyle pierwowzór leżącej obok katany. - Tyle dobrze, że na kaemach to się Fryce znają. Za to rewolweru bym od Niemiaszka nawet za darmo nie brał.

- Ano prawda, rewolwery to nie ich działka. W ogóle lepiej znają sią na tym, co wali seriami - czuć było, że trafił w obszar zainteresowań tego zcybernetyzowanego milczka - mówił o wiele więcej niż można było się po nim spodziewać. - Jeśli mowa o rewolwerach, to nie ma to jak Angole. Nawet Colt był przecież Anglikiem - dodał, wsuwając ostrze z pochwy. Siergiej zwrócił uwagę, że charakterystyczny dla katan rys linii jaśniejszego i ciemniejszego metalu był na niej zastąpiony jakimś dziwnym, jakby prążkowanym, błękitnym poblaskiem.

Rosjanin nie wyznawał się na nowych technologiach. Wystarczyło mu, że widział kiedyś jak drobna Chinka przecina swoimi dziwacznymi mieczami sześciocentymetrowej średnicy pręt ze stali zbrojeniowej. - Fakt. Anglicy wiedzą coś o rewolwerach. Wyjął z kabury Litość i rzucił w kierunku pilota. - Wot przykład co potrafią zrobić.

Beton przesuwał palcem po ostrzu - shinogiji było pokryte delikatnymi rytami, przedstawiającymi jakieś abstrakcyjne arabeski - i Siergiej był już pewny, że nie złapie rewolweru, gdy nagle wystrzelił dłonią w powietrze tak szybko, że poczuł aż dziwną sensację w żołądku, gdy Veles brał się za przejmowanie kontroli; to był jego własny odpowiedni podskakiwania ze strachu. Szaroskóry obejrzał rewolwer, przesuwając po nim palcami z delikatnością konesera.
- Kto to wyprodukował? - spytał rzeczowo.

Gdy tylko pasożyt ustąpił uznawszy, że nie ma niebezpieczeństwa solo uśmiechnął się. Spodziewał się czegoś w tym stylu. - Robiony na zamówienie we Wrocławiu. Znajoma kiedyś znalazła rusznikarza geniusza i podała mi na niego namiary.
Obrócił się, rzucając rewolwer z powrotem do Siergieja.
- Hm, miałbyś coś przeciwko podzieleniu się jego numerem telefonu? - spytał.
Siergiej wzruszył ramionami. - Nic. Sprawdził w pamięci telefonu i podyktował.

Uważnie go wysłuchał i skinął głową. - Dzięki. Lubisz broń białą? W zamian mogę dać ci numer świetnego płatnerza. I mam wrażnie że przyda wam się wiedza skąd wziąć dobre kamizelki kuloodporne, co?
Rosjanin skinął głową. - Byle nie krępowały ruchów zbytnio. A i jakie noże porządne się zdadzą. Wskazał gestem katanę, którą tamten wciąż trzymał w ręku. - Specjalista ze mnie żaden, ale na pierwszy rzut oka widać, że zajebiste cacko. Dużo za to cudo dałeś?

Beton podyktował mu numer do płatnerza. - Nic. Dostałem je w promocji za uratowanie mu tyłka w czasie wojny. Ale na oko kosztowałyby jakieś czterdzieści tysięcy. - stwierdził, głaszcząc katanę po ostrzu. - A jeśli mowa o pancerzach, to wpadnijcie do sklepu na rogu Münchhausena i Fiodorkowskiej, to w okolicy Tschantsch Grosse. Tam na pewno coś wam dobiorą, choć niekoniecznie tanio, to zawsze pasujące.
Rosjanin gwizdnął cicho słysząc cenę miecza. - No, na sprzęcie od którego zależy twój tyłek nie ma co oszczędzać. A jeśli jednak chce się na nim przyoszczędzić to kurwa, nie ma co narzekać jak tyłek odstrzelą.
Pokiwał głową potakująco i poprawił interkom na głowie. - Dobra, ale teraz czas skończyć pogawędkę, zaraz powinni dojsść i musimy być gotowi do akcji. Póki nie odwiedzicie Fiodora, to wsparcie może się przydawać - wyszczerzył zęby i schował miecz, łapiąc za stery cały czas pracującego na jałowym biegu śmigłowca.
Wilczy Głód
Mat
Mat
Posty: 416
Rejestracja: czwartek, 13 lipca 2006, 13:03
Numer GG: 818926
Lokalizacja: Katowice

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Wilczy Głód »

Jack "Iceman" Evigan

Z pewną ulgą dotknął stopami ziemi, rozejrzał się po lesie i mocniej otulił się płaszczem. Bez słowa wziął dla siebie jedne słuchawki i oddalił się na kilka kroków od helikoptera. Spoglądając z ukosa na ciężki karabin zamontowany w ich pojeździe zastanawiał się czy rozsądnie jest się teraz pchać do tej leśniczówki. Jack wolałby być w jakimkolwiek innymi miejscu, kiedy niezrównoważony Rosjanin zacznie się nim bawić. A ponieważ oddalenie się stąd teraz, raczej nie wchodziło w rachubę pozostaje zrobić tylko jedno – tym razem nie dopuścić do strzelaniny. Dla odmiany.

Założył słuchawki i sprawdził czy sprzęt działa. Działał – „to bardzo miło ze strony naszego rządu.” Spojrzał na jeszcze o tej porze ciemny las, westchnął i ruszył powoli. Obejrzał się na pozostałych.
- Naprawdę nie można było zająć się tym o jakiejś ludzkiej godzinie? Cierpliwość jest cnotą, panowie. Cóż, mam nadzieję, że nie planujecie urządzić sobie jakiejś wycieczki podczas gdy my będziemy... pracować. – powiedział z uśmiechem, ale wewnątrz odczuwał pewien dyskomfort. Kto wie co może Betonowi strzelić do łba? Albo jakie naprawdę dostał rozkazy?
- Ale, komu w drogę... Amadeusz, proszę przodem. – powiedział jeszcze i zamyślił się nad czekającym ich zadaniem. Oczywiście najpierw muszą dotrzeć do leśniczówki. A jeśli ich cel ukradł coś naprawdę cennego i jeśli wie, że jest ścigany – a prawdopodobnie wie – to trzeba się modlić, żeby nie miał za dużo dobrych kumpli.
Co jest gorsze? Niewiedza, czy obojętnośc?
Nie wiem... nie obchodzi mnie to.

"Najchętniej zaraz oddałbym się diabłu gdybym, do krocset, sam diabłem nie był!"
Zaknafein
Bombardier
Bombardier
Posty: 729
Rejestracja: wtorek, 6 grudnia 2005, 09:56
Numer GG: 4464308
Lokalizacja: Free City Vratislavia
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Zaknafein »

Jan Haugwitz

W Polsce było sucho. I chłodno.
Ta dość niesprzyjająca aura skłoniła go do zastanowienia się nad naturą jego nowej pracy. Nie miał już wątpliwości, że kontrwywiadowczych wisienek na torcie obowiązków najemnego zbira nie będzie zbyt wiele. Pozostało mu tylko ustalić z samym sobą, czy taki układ mu odpowiada.
Co wcale nie było takie proste.
Zarówno Jan, jak i Haugwitz byli niezmiernie uparci.
Cała ta sprawa przywodziła mu na myśl bohaterów opowieści, którą usłyszał w zeszłym miesiącu. Opowieść, choć traktowała o makabrycznych sprawach, nie zakłócała beztroskiej atmosfery przy korporacyjnym stole. Niewzruszony Takehiko Hideyoshi snuł opowieść o nosiwodach Yakuzy. Swoją wdzięczną nazwę zawdzięczali swemu specyficznemu zadaniu, zlecanemu przez wyżej postawionych Yaków. Zabijali ofiary pojąc je skażoną metalami ciężkimi wodą.
Poza stylem i szansą na awans nie różnili się za bardzo od 'kontrwywiadu' Wolnego Miasta.
A ich pieprzone Langley zajmowało adres, pod którym przed wojną była drukarnia - choć całkiem niezła, nie dawała dobrego podłoża dla historii ruchu egzekutorskiego.
Jan żywił szczerą nadzieję, że coś się zmieni w jego pracy dla Orzecha. I Gubernatora. I Rady Miasta. I komukolwiek jeszcze podlegali.
I do tego ta pieprzona, chłodna Polska. Tak paskudnie, trywialnie, szaro nudna.
Nie czuł tu nawet cienia magii występującej we Wrocławiu.
Vratislavia miała w sobie to coś.
A Wrocławianin, mimo nieciekawych okoliczności przyrody, ruszył w głąb lasu, za pozostałymi.
Planowanie akcji, której pożądany efekt odrzucał go i mierził, pochłonęło całą jego uwagę.
Vistim
Majtek
Majtek
Posty: 135
Rejestracja: czwartek, 24 maja 2007, 08:28
Numer GG: 0
Lokalizacja: Hell called Earth...

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Vistim »

"Asmo"

Wziął do ręki karabin, amunicję wpakował do wolnej kieszeni, po czym wyskoczył ze śmigłowca. Już na ziemi, rozejrzał się po okolicy i założył ich zestaw kontaktowy. Nie interesowała go zbytnio rozmowa rosjanina z "Betonem", jednakże zanotował, iż znaleźli wspólny temat. Jak widać, ich pilot posiadał jednak jakąś wiedzę.
-Cóż panowie, trzeba się nieco rozeznać w okolicy leśniczówki, następnie jakoś wywabić nasz cel na zewnątrz. Jak będę miał wolne pole ostrzału, to nie ma szans, żeby przeżył. Szkoda tylko, że nie mamy żadnego maskowania, przydałyby się chociaż siatki termo-optyczne... Może zróbmy to tak - jeden z was podejdzie do chatki i poprosi gościa o pomoc, coś w tym stylu. Ja się gdzieś rozłożę tak, by mieć widok na drzwi. Powinno się udać, chociaż nigdy nie wiadomo.
Wie ktoś z was cokolwiek o tym napadzie?

Wszedł na widoczną w lesie ścieżkę i powoli ruszył, starając się nie robić hałasu i wypatrując ewentualnych pułapek. Niepokoiło go, że nie znał tożsamości osoby, którą miał odstrzelić, ale z drugiej strony to czasami ułatwiało zadanie.
Without compassion...
BlindKitty
Bosman
Bosman
Posty: 2482
Rejestracja: środa, 26 lipca 2006, 22:20
Numer GG: 1223257
Lokalizacja: Free City Vratislavia/Sigil
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: BlindKitty »

0730 CET 15-02-2020 AD

Szli spokojnie ścieżką między bezlistnymi drzewami, ślizgając się po oszronionej ziemi. Wokół było cicho i spokojnie - nie było słychać zwyczajowych, leśnych odgłosów, co jednak zimą wcale nie było zaskakujące. Z drugiej strony uspokajający warkot silnika śmigłowca pracującego na jałowym biegu szybko rozmył się między drzewami.
Pasma rzadkiej, bladobłękitnej mgły ciągnąły się między drzewami, jakby nieudolnie próbując nadać miejscu pozory tajemniczości.
W końcu doszliście do skraju polanki, o średnicy na oko stu metrów. Na samym środku stała niewielka, drewniana leśniczówka. Z ceglanego komina unosił się dym; zapewne wasz cel grzał się przy kominku. Albo gotował sobie obiad.
Wszędzie wokół polany drzewa i krzewy, choć bezlistne, zapewniały całkiem niezłą osłonę - kierunek podejścia nie miał więc większego znaczenia, zwłaszcza że leśniczówka miała okna wychodzące w każdym kierunku. W jednym czy dwóch miejscach splątane pędy jerzyn i leszczyny mogły stworzyć znakomity kamuflaż da snajpera, dając przy tym widok na drzwi.

Telefon Studenta zawibrował; przyszła wiadomość. Jan niemal odruchowo wsunął dłoń do kieszeni w której trzymał swój biało - czarny telefon.
Ze zdobytym niedawno numerem.
Zastanowił się - Olga musiała wiedzieć, jak krwawa była akcja w hotelu. Ale tam to była uczciwa strzelania, każdy miał swój pistolet i strzelał do tych drugich, podczas gdy oni strzelali do niego. Zaś wywabianie kogoś z domu po to żeby wsadzić mu dziewięciomilimetrową kulę w głowę...

Beton tymczasem wszedł w coś co Siergiej określał niekiedy stanem wstrzymania, a co dawało się zaobserwować u znakomitych wartowników. Półprzymknięte oczy i nieobecny wyraz twarzy, a mimo to pełna czujność. Wiedział, że gdyby ruszył się zbyt gwałtownie, pilot najpierw złapałby go za rękę, a dopiero potem zauważył że się ocknął. Na razie jednak było to najlepsze co mógł zrobić, w oczekiwaniu na to aż reszta ekipy zrobi co do nich należy...
What doesn't kill you, just makes you... Stranger.

But above all - I feel I'm still on my long trip to nothingness.
Perzyn
Bosman
Bosman
Posty: 2074
Rejestracja: wtorek, 7 grudnia 2004, 07:23
Numer GG: 6094143
Lokalizacja: Roanapur
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Perzyn »

Siergiej

W sumie Rosjanin miał jeszcze mniej do roboty niż pilot, za to miał za sobą męczącą noc i raptem parę godzin snu.

"Veles."

"Czego?"
"Idę spać, pilnuj nas."
"Jasne kurwa, ty se będziesz spał a Veles nich pilnuje. Za kogo ty mnie masz?"
"Za pierdolonego pasożyta."

Co prawda głos w głowie jeszcze trochę protestował, ale Siergiej przestał zwracać na niego uwagę i choć było nieco niewygodnie szybko zapadł w drzemkę.

Miał dziwne wrażenie. Szedł przez las, choć jeszcze chwilę temu siedział w helikopterze. Próbował zawrócić, ale zorientował się, że jest jedynie biernym obserwatorem. Po plecach nie przeszedł mu dreszcz bo to nie były jego plecy, ale i tak poczuł się nieswojo. Tak przez większość czasu musiał się czuć Veles. Słyszał z daleka ciche głosy swoich towarzyszy. Szedł za nimi. Powoli, po cichu. Niezauważony. Nagle uwolnił się z ciała w którym się znajdował i zobaczył je z zewnątrz w całej okazałości. Wychudzony facet skradał się z prawdziwym znawstwem. Co było zdumiewające biorąc pod uwagę jego strój. Płaszcz był długi do samej ziemi, zszyty z łat. Nie było miejsca, które można by określić oryginalnym. Łata na łacie, trzymającej się tylko na łatach. A w to wszystko powplatane gałązki, ptasie pióra i mnóstwo innego śmiecia. W zasadzie jakby gość zastygł w bezruchu można by go uznać za kupkę kompostu. Gdyby nie idealnie zadbany Stenson na głowie.
Wilczy Głód
Mat
Mat
Posty: 416
Rejestracja: czwartek, 13 lipca 2006, 13:03
Numer GG: 818926
Lokalizacja: Katowice

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Wilczy Głód »

Jack "Iceman" Evigan

Dziwnie się tutaj czuł. To pewnie przez tę cholerną ciszę. W FCV zawsze coś się działo, ktoś z kimś rozmawiał, ktoś strzelał... zawsze przynajmniej deszcz uderzał miarowo o dachy budynków. A tu nic, tylko odgłosy kroków czwórki skupionych ludzi i krzyk własnych myśli.

Zobaczył ich cel. Nie wiedział czemu, ale poczuł się odrobinę zawiedziony. Jakby spodziewał się tłumu strażników i ochroniarzy. Spodziewał się jakiejkolwiek przezorności ze strony ściganego – a ten sobie siedzi spokojnie w domu i gotuje zupę... Albo chce tylko sprawiać takie wrażenie. Podstęp w podstępie, w podstępie itd. Cóż, nie dowiedzą się dopóki nie wejdą do środka...

- No i jak panowie? – powiedział – Jak już Amadeusz wspomniał, musimy wywabić naszego przyjaciela z bezpiecznej przystani... ewentualnie sami się tam dostać i załatwić sprawę z bliska, co jednak nie jest najlepszym pomysłem. Tak czy inaczej, jeden z nas – nieskromnie powiem, że ja, albo pan Haugwitz – musi nawiązać dialog z gospodarzem. Problemem może być wiarygodna historia... może drobna awaria małego samolotu turystycznego gdzieś w okolicy? A gdzie miał pójść pasażer – lub pasażerowie, panie Janie – jeśli nie w kierunku unoszącego się z komina leśniczówki dymu? – zamilkł na chwilę.
- W takim wypadku nie obędzie się bez pewnej charakteryzacji. W końcu lądowanie awaryjne czasem ma pewne nieciekawe konsekwencje... ale chyba nie boimy się trochę ubrudzić, co? No i oczywiście nie ma wtedy mowy o broni. Ani o tym – stuknął palcem w mikrofon dyndający mu koło ust.
Co jest gorsze? Niewiedza, czy obojętnośc?
Nie wiem... nie obchodzi mnie to.

"Najchętniej zaraz oddałbym się diabłu gdybym, do krocset, sam diabłem nie był!"
Vistim
Majtek
Majtek
Posty: 135
Rejestracja: czwartek, 24 maja 2007, 08:28
Numer GG: 0
Lokalizacja: Hell called Earth...

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Vistim »

"Asmo"

Powoli przedzierał się przez las. Było chłodni i cicho. Zbyt cicho, jak na jego gust. Kiedy zbliżyli się do chatki nieco się zdziwił. Domek wyglądał zwyczajnie, jakby jego mieszkaniec nie spodziewał się nieproszonych gości. Brak widocznych oznak niepokoju oznaczał, że ich cel jest wyjątkowo głupi, lub umie zabezpieczenia świetnie maskować. Jego skromnym zdaniem, to drugie, biorąc pod uwagę jego wcześniejszy wyczyn. Niedobrze.
-...może drobna awaria małego samolotu turystycznego gdzieś w okolicy? A gdzie miał pójść pasażer – lub pasażerowie, panie Janie – jeśli nie w kierunku unoszącego się z komina leśniczówki dymu?
Pomysł był niezły.
-To niech panowie zajmą się charakteryzacją. Mikrofony schowajcie do kieszeni, dzięki temu będziemy wiedzieli, co się dzieje. Jak będzie otwierał drzwi, to stańcie tak, żebym miał wolne pole ostrzału. Mamy jeszcze zapalniki radiowe? Można by podrzucić jakąś małą paczkę naszej królewnie.
- Ostatnie zdanie wypowiedział w kierunku "Studenta"
Rozejrzał się za miejscem, w którym mógłby się rozłożyć z całym dostępnym mu ekwipunkiem.
Without compassion...
Ant
Kok
Kok
Posty: 1228
Rejestracja: poniedziałek, 28 sierpnia 2006, 21:54
Numer GG: 8228852
Lokalizacja: Dziki kraj pod Rosją

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Ant »

Mariusz "Rasta" Rastowski

Szybko sprawdził treść wiadomości jaką dostał. Odpisał "Szukaj dalej."

- Panowie wdepnęliśmy w kawał niezłego gówna. To na pewno pułapka. Facet, którego mamy dorwać to Konrad Zuse. Przestępca, który ma sporo na sumieniu. Nie boi się używać broni. Ma na koncie morderstwo. Pewnie przygotował się na nieproszonych gości. Musimy być przygotowani na wszelkie pułapki... Tym bardziej, że wydaje się, że jest sam.
Oglądnął się za siebie.
"Oby nie zaszedł nas od strony helikoptera."
- Radiówek już nie mamy. Zostały czasówki i lont. Ale za to materiałów wybuchowych starczyłoby na rozwalenie tej budy...
Obrazek
Fioletowy Front Wyzwolenia Mrówek
Klub Przyjaciół Kawy
Zaknafein
Bombardier
Bombardier
Posty: 729
Rejestracja: wtorek, 6 grudnia 2005, 09:56
Numer GG: 4464308
Lokalizacja: Free City Vratislavia
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Zaknafein »

Jan Haugwitz

Każdy krok wg łąb gąszczu przybliżał go do egzekucji. Co za pieprzony paradoks - praca dla kontrwywiadu jego ukochanego miasta powoli zabija miłość Haugwitza do Breslau.
Przynajmniej czuł, że jest ich pięciu.
Pięć barwnych postaci.
Pięć historii.
Pięć tajemnic.
I jeden cel, który wciąż żyje. Żyje i czeka na nich w leśniczówce w lesie na terenie niedawnego ciemiężyciela wszystkich wrocławian.
"Five to one, baby..."
Ogarnij się, Haugwitz.
"One in five..."
Zdecydowanie nie podobała mu się ta sytuacja. Miał nadzieję, że zdziałają coś jak najszybciej i będą mogli wrócić do FCV. Znajomość następnego wersu przytłaczała Jana, a las zdawał się być coraz mniej przyjazny. Jak na złość nie padało tu ani trochę.
"No one here gets out alive..."
Morrison chwilę spierał się w jego umyślę o atencję z Jackiem przedstawiającym swój plan. Nie był najlepszy, ale Jan zdecydowanie nie miał ochoty przedstawiać swojej koncepcji.
Ani tym bardziej próbować ją przeforsować.
Nie okazując cienia sprzeciwu, bez słowa schował mikrofon do kieszeni kurtki. Kurtki, która mogła przydać się nie tylko ze względu na wygodę czy styl.
To był pieprzony czarny MA-1 od Buzza Ricksona, designerska reprodukcja modelu przeznaczonego dla pilotów.
Student ustalił prawdopodobieństwo na istnienie zasadzki na sto procent. Jan był skłonny mu uwierzyć, a również zostawić mu swój Universale Selbstladepistole. Skłonność wystarczyła, by szybkim ruchem wydobył go zza paska i trzymając za lufę podał Mariuszowi.
Spojrzał po pozostałych i rzucił:
- Informacje zdobyte przez Studenta zmieniają nasz plan, czy zaczynamy charakteryzację?
Wilczy Głód
Mat
Mat
Posty: 416
Rejestracja: czwartek, 13 lipca 2006, 13:03
Numer GG: 818926
Lokalizacja: Katowice

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Wilczy Głód »

Jack "Iceman" Evigan

Cóż... nie można powiedzieć, żeby spodobały mu się wiadomości, którymi uraczył ich Student. Chociaż miło było w końcu poznać nazwisko ich celu.

- W takim wypadku najrozsądniej byłoby rzeczywiście po prostu zmieść to wszystko z powierzchni ziemi... Niestety, mamy dane do odzyskania. Działamy jak mówiłem, chyba że ktoś ma lepszy pomysł – zwrócił się do Amadeusza i Mariusza – Nie muszę wam chyba mówić, żebyście byli w pogotowiu? Znów musimy „tylko” być gotowi na wszystko.
Westchnął teatralnie, wzorem Haugwitza oddał broń Studentowi i zrobił kilka kroków w głąb lasu. Pomyślał przelotnie, że dopiero by było zabawnie, gdyby ten cały Zuse stał cały czas w jednym z okien leśniczówki i przyglądał im się z zaciekawieniem. „Zapewne by się uśmiał. Przynajmniej on jeden w tym lesie miałby dobry humor. Rozwaliłby mi łeb z uśmiechem na ustach...”

Pora była, aby zacząć się „przebierać.” Najbardziej przekonywające byłyby prawdziwe siniaki i zadrapania, może nawet jakieś złamanie... Tych wątpliwych przyjemności Evigan wolał jednak uniknąć. Chyba będzie musiało wystarczyć błoto, trochę podniszczone ubranie („szkoda, lubiłem tę koszulę...”) i zdolności aktorskie.
Co jest gorsze? Niewiedza, czy obojętnośc?
Nie wiem... nie obchodzi mnie to.

"Najchętniej zaraz oddałbym się diabłu gdybym, do krocset, sam diabłem nie był!"
BlindKitty
Bosman
Bosman
Posty: 2482
Rejestracja: środa, 26 lipca 2006, 22:20
Numer GG: 1223257
Lokalizacja: Free City Vratislavia/Sigil
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: BlindKitty »

0735 CET 15-02-2020 AD

W śmigłowcu nie działo się kompletnie nic; całe szczęście że dzięki mikrofonom mieli nasłuch na to co się dzieje przy leśniczówce, inaczej mogliby tam pozasypiać, podczas gdy Jan i Jack brudzili się błockiem między drzewami. Siergiej w ogóle prawie spał, podczas gdy Beton zajmował się od czasu do czasu sprawdzeniem czy wszystkie wskazówki pokazują to co powinny pokazywać.

Tymczasem przygotowani odpowiednio panowie od garniturów - to znaczy, na co dzień od garniturów - wykuśtykali z lasu. Asmo, wciśnięty między gałęzie, celował dokładnie w drzwi leśniczówki.
Jan zapukał do drzwi. Po chwili rozległo się szuranie.
- Kto tam? - głos brzmiał podejrzanie sympatycznie.
What doesn't kill you, just makes you... Stranger.

But above all - I feel I'm still on my long trip to nothingness.
Ant
Kok
Kok
Posty: 1228
Rejestracja: poniedziałek, 28 sierpnia 2006, 21:54
Numer GG: 8228852
Lokalizacja: Dziki kraj pod Rosją

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Ant »

Mariusz "Rasta" Rastowski

Schował broń do plecaka. Wyjął zdobycznego glocka i schował go za pas. W końcu nie ma to jak stare i wypróbowane technologie.
"Pchają się prosto w pułapkę. Cholera. Oby Amadeusz był naprawdę dobrym snajperem. Co jeżeli ten Zuse otworzy ogień wcześniej niż drzwi? Przecież nie jest w ciemię bity. Co jeżeli schował kostkę nie wiadomo gdzie i nie ma jej przy sobie?"
Podczołgał się do Amadeusza.
- Spróbuj go tylko obezwładnić. Jeżeli nie ma przy sobie kostki, albo dobrze ją ukrył i go odstrzelisz, to jej nie odzyskamy. Przydałoby się wtedy zdobyć od niego informacje gdzie ona jest. - wyszeptał i wrócił we wcześniejsze miejsce.
"Co z tym Robertem... Powinien już napisać coś więcej. Namierzyli go czy co? A może włamuje się do bazy danych policji? Kto go wie? Przecież w głowie takiego mogą się czaić najdziwniejsze pomysły... Przecież to on był pomysłodawcą akcji wyciągania pytań z bazy VUT. Ale się wtedy dorobiliśmy..."
Zaczął dokładnie obserwować i nasłuchiwać otoczenie. Był niemal pewien, że w lesie jest ktoś jeszcze...
Obrazek
Fioletowy Front Wyzwolenia Mrówek
Klub Przyjaciół Kawy
Wilczy Głód
Mat
Mat
Posty: 416
Rejestracja: czwartek, 13 lipca 2006, 13:03
Numer GG: 818926
Lokalizacja: Katowice

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Wilczy Głód »

Jack "Iceman" Evigan

Jack rzucił jeszcze szybkie spojrzenie na Jana, po czym głośno odetchnął z ulgą.
- Całe szczęście! Nazywam się... nazywam się Louis Norton. Jest ze mną mój pilot. Nasza awionetka... mieliśmy awarię i musieliśmy lądować. – następne zdanie powiedział świetnie słyszalnym za drzwiami, syczącym szeptem do Haugwitza - Ostatni raz z tobą lecę. Mówiłeś, że wszystko jest sprawdzone! – a potem znów do gospodarza - Tak mówił, stuprocentowo bezpieczne, powiedział...

Przerwał na moment, udając, że chwilę zajmuje mu uspokojenie nerwów i dając jednocześnie gospodarzowi chwilę na przetrawienie udzielonych informacji. Ale nie za długą, bo jeszcze gotów ich przegonić. We wciskaniu kitu liczy się refleks.
- Możemy skorzystać z telefonu? Muszę zawiadomić przyjaciół. Już dawno miałem być w FCV, moja żona pewnie umiera ze strachu...

Dobry gospodarz w takiej sytuacji nie tylko użyczyłby telefonu, ale i opatrzył, nakarmił, napoił – może nawet ubrał porządnie? – pechowych podróżników. „Przynajmniej kiedyś...” pomyślał cynicznie Jack. Człowiek za drzwiami, o dziwo, brzmiał jak dobry gospodarz. Inna sprawa, że w rzeczywistości był przecież mordercą, złodziejem i diabli wiedzą kim jeszcze.
Co jest gorsze? Niewiedza, czy obojętnośc?
Nie wiem... nie obchodzi mnie to.

"Najchętniej zaraz oddałbym się diabłu gdybym, do krocset, sam diabłem nie był!"
Zaknafein
Bombardier
Bombardier
Posty: 729
Rejestracja: wtorek, 6 grudnia 2005, 09:56
Numer GG: 4464308
Lokalizacja: Free City Vratislavia
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Zaknafein »

Jan Haugwitz

To nie miało szansy zadziałać. Choć, może poza Wrocławiem tak głupi numer ma szansę przejść?
Puk.
Puk.

- Kto tam?
Haugwitz stanął jak wryty, sympatyczny głos zza drzwi doskonale wpasowywał się w jego koncepcję ostatniego dowcipu w życiu. Wszystko tak, jak zaplanowali.
Strasznie śmieszny kawał.
Szczęściem Jack zainterweniował, nim "gospodarz" zrobił się podejrzliwy.
- Całe szczęście! Nazywam się... nazywam się Louis Norton. Jest ze mną mój pilot. Nasza awionetka... mieliśmy awarię i musieliśmy lądować. - następne zdanie powiedział świetnie słyszalnym za drzwiami, syczącym szeptem do Haugwitza - Ostatni raz z tobą lecę. Mówiłeś, że wszystko jest sprawdzone! – a potem znów do gospodarza - Tak mówił, stuprocentowo bezpieczne, powiedział...
Nie było mu łatwo uspokoić się bez przyjemnego ciężaru broni, lub miarowego stukotu deszczu o szyby. Problem nie leżał jedynie w deszczu. Tu nie było biurowców. Był las.
Pieprzony, szumiący las.
Wracaj do wyznaczonej roli, Haugwitz!
- Szefie, z mojej strony wszystko było o-kay! Nie mogłem przewidzieć rozszczelnienia zbiornika z paliwem!
Evigan prezentował najwyższy poziom aktorstwa.
- Możemy skorzystać z telefonu? Muszę zawiadomić przyjaciół. Już dawno miałem być w FCV, moja żona pewnie umiera ze strachu...

Haugwitz naprawdę czuł się tu jak rozbitek. A Breslau zdawało się być tak daleko...
Perzyn
Bosman
Bosman
Posty: 2074
Rejestracja: wtorek, 7 grudnia 2004, 07:23
Numer GG: 6094143
Lokalizacja: Roanapur
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: Perzyn »

Siergiej

- Sen mara, Bóg wiara. - Wymruczał pod nosem stare powiedzenie, gdy się obudził ze swojej krótkiej drzemki.

Nigdy nie wierzył w przepowiednie, wróżby, prorocze sny i inne tego typu gówna. Ale teraz nie mógł się pozbyć uczucia niepokoju. Odetchnął głęboko świeżym leśnym powietrzem. Spędził kiedyś w polskich lasach sporo czasu zanim ostatecznie trafił do FCV. I nie wspominał tego czasu za dobrze, mimo wszystko był zwierzęciem miejskim.

Zaczął sprawdzać wszystko po kolei, taśmę, mechanizm zamka, mechanizm spustowy. Powoli i bez pośpiechu, byle zająć czymś ręce i się uspokoić.
BlindKitty
Bosman
Bosman
Posty: 2482
Rejestracja: środa, 26 lipca 2006, 22:20
Numer GG: 1223257
Lokalizacja: Free City Vratislavia/Sigil
Kontakt:

Re: [Cyberpunk: Krawędź] Sun never shines over FCV

Post autor: BlindKitty »

0738 CET 15-02-2020 AD

Siergiej sprawdzał broń. Nie spiesząc się, ale też bez zbytniego opóźniania sprawy przeglądał ją mechanizm po mechaniźmie.

A tymczasem na polanie po długiej chwili gadulstwa dwóch utytłanych w błocie biznesmenów zamieniła się w chwilę ciszy. Jack niejasno uświadomił sobie właśnie, że pytanie o telefon w ustach kogoś, kto właśnie awaryjnie lądował własną awionetką, w dziesiejszych czasach brzmi nieco dziwnie. Owszem, jeden telefon przecież mógł się wyładować czy uszkodzić przy lądowaniu. Ale ich było dwóch, no i na ogół tacy ludzie mieli niejeden telefon...
Ktokolwiek jednak stał po drugiej stronie drzwi, nie zwrócił chyba na to uwagi. Szczęknął otwierany zamek i drzwi uchyliły się niespiesznie.

Pilot otwarł lekko jedno oko.
- Wydaje ci się że mieli dobry pomysł? - spytał, nawiązując do wypowiedzi pod drzwiami, słyszalnej przez interkomy.

Czujne oko snajpera oceniło szybko postać otwierającą drzwi.
Palec nie pociągnął jednak za spust. Ktokolwiek to był, z pewnością nie miał na imię Konrad. Głównie dlatego, że był kobietą.

Sympatycznie wyglądająca blondynka uśmiechnęła się do nich.
- Wejdźcie proszę panowie, zaraz podrzucę wam telefon. Obawiam się że warunki nie są komfortowe, ale przy odrobinie szczęścia zdołacie przynajmniej się umyć - zaśmiała się perliście, puszczając do nich oko.
What doesn't kill you, just makes you... Stranger.

But above all - I feel I'm still on my long trip to nothingness.
Zablokowany