Umysl, magia czy sila fizyczna?

[WinterWolf]

Albo wojownik łamiący stereotyp totalnego idioty i mięśniaka (zwykle stawiam na szybkiego lekkozbrojnego - mało odpornego, ale trudnego do trafienia), albo jeszcze szybszy, cichy zabójca, który zakatrupi nieszczęsnego księcia nim ten zda sobie sprawę z tego, że umiera.

[BLACKs]

zwykle stawiam na szybkiego lekkozbrojnego - mało odpornego, ale trudnego do trafienia

A to jest kolejny stereotyp wyrobiony przez graczy, którzy chcą być "inni" xD. Równie dobrze można wziąć tępaka, bo bardziej od zręcznego sprawdza się w akcji (sprawdzane w WFRP! ).

[WinterWolf]

Ale większa frajda jeśli ten wojownik ma choć odrobinę oleju pod kopułą, a nie tylko: "Kordak chcieć zabić mały człowiek. Mały człowiek rzucać czary..." Trochę finezji Szermierz nie jest wcale taki zły

[BLACKs]

"Kordak chcieć zabić mały człowiek. Mały człowiek rzucać czary..."

Pokaż mi kogoś, kto tak gra z starszych stażem graczy . Mi chodzi o tępaka, twardego, który nie szanuje nikogo, chędoży dziewki i wyżywa się na biednych i słabszych od niego .

[WinterWolf]

Właśnie zdałam sobie sprawę z tego, że jeszcze nie widziałam gracza który umiałby odgrywać kompletnego idiotę... Są głupi gracze, którzy udają głupka, są głupi gracze udający madrzejszych niz są, są i mardzy gracze nie wiedzący co to głupota... Hmm...

[Force]

Własnie mi się cos przypomniało. Mój znajomy bardzo doświatczony gracz zwolennik ( jedynego, najwspanialszego, ect., ect.) Młotka zaryzytkował i poszedł na sesje D&D w szkolnej tawernie rpg. Postanowił udawać kompletnego kretyna-półorka; niszczyciela z tekstami w stylu: "JA JEŚĆ ICH CAŁA!", "Torak nielubić!", "Duża miazgaaa....", "Ja brać ich głowa do wora!". Robił to całkowicie dla jaj żeby ich wkużyć.


Po sesji stwierdzili że to był a najlepsza sesja w ich życiu i że jeszcze nikt przed nim tak nie trzymał klimatu. lol

[BLACKs]

A gracze z szkolnej "taferny rpg" byli w miarę doświadczeni?

LOL LOL

Jak ktoś uważa to za trzymanie klimatu to... Nie mogę tego skomentować .

[Force]

To było 2 lata temu a tamci dopiero zaczynali. Pozdrawiam Piotrka Knysaka odtwórcę roli półorka Teraz ja jestem naczelnym "Tawerny rpg" (juz tłumaczyłem na forum że geneza tej nazwy nie ma nic wspólnego z zinem) i nie dochodzi do podobnych nieporozumień.

[ToM 125]

wojownik-mag najlepsza kombinacja

[Deadmoon]

Zdecydowanie preferuję postaci o rozwiniętej osobowości, często walczące ze stereotypami i uprzedzeniami, dla których profesja jest pewnym tłem, wyznacznikiem. W WFRP jest to krasnoludzki doświadczony wojownik (utłukł Kemmlera w "Liczmistrzu", a w Boegenhafen narobił sporego zamieszania ), burzący stereotyp brodatego, pijanego, zarzyganego ćwoka. Podczas ostatniej kampanii najpierw wskutek feralnych zdarzeń wylądował w lochu elfickiego dworu, potem towarzyszył elfickiej księżniczce-emisariuszce jako ochroniarz, by następnie uprowadzić ją dla okupu, zakochać się w niej, aż wreszcie zginąć w jej obronie podczas starcia z Lordem Chaosu...
W "dedekach" gram półorczym barbarzyńcą z ludzkiej matki, walczącym na każdym kroku z potwornym piętnem, które swoją osobą reprezentuje.
W Cyberpunku odgrywam postać czarnoskórego technika o bogatej przeszłości. Syn jamajskiego ministra MSW, który podczas obalania i przejmowania władzy przez kartel narkotykowy zdołał się z wyspy uratować i z grupą uchodźców trafił na Kubę. Tam nauczył się składać wózki i przebijać numery. Po wielu latach osiadł w Night City, gdzie otworzył swój skromny warsztat. Nie pała żądzą zemsty, po prostu chce żyć i robić swoje...
W Deadlandsach był to czarnoskóry klecha, weteran bitwy pod Gettysburgiem, walczący w szeregach Unii. Ciężko ranny przeszedł w stan spoczynku i został wyświęcony na pastora. Zło wojny, którą oglądał i której doświadczył popchnęły go ku głoszeniu Ewangelii.
W Monastyrze grałem gorliwym inkwizytorem, który z czasem począł wątpić w swoje powołanie, widząc nadużycia Świętego Oficjum i terror, jaki ta instytucja sieje wśród śmiertelników. Mistrz gry trafnie nazwał cykl kilku przygód mianem "upadku inkwizytora".
W L5K odgrywałem postać młodego ambitnego Lwa, który dzięki zasługom objął posadę Szmaragdowego Namiestnika, będąc jednak do tego zupełnie nie przygotowanym. Lokalne rozgrywki polityczne, Kodeks Bushido, lojalność wobec Cesarza - to wszystko naraz przerastało młodego Bushi. Rozsądek nakazywał ustąpić z piastowanego urzędu, ambicja i duma - wprost przeciwnie.

[makk]

Osobiście mam kilka postaci które naprawdę lubie i które dość starannie ułożyłem i rozwijałem.

W warhammerku mam postać pół-elfa zwanego Riven Soulfly, jest wybornym szermierzem coś jak Ahaja Choć do młotka bardzo podoba mi się wiara w sigmara i urlyka dla tego jak mam okazję staram się zagrać ich templariusza dotyk młota w mojej dłoni, zbroja okrywjąca me ciało i szata z wilczym łbem lub młotem sigmara oraz okrzyk "Ku chwale imperatora" gdy wpadam w szeregi zielonych lub chaosiarzy...ehhh zagrał bym sobie

D&D zawsze ciągnie mnie to zaklinacza - lubie być wtedy naprawdę bojowy miotając kule ognia. Lecz w D&D lubie robić komboski dlatego biorę często łotrzyka lub mnicha jeden poziom a potem rozwijam zaklinacza. Miałem też okazję zagrać swego czasu z naprawde fajnym MG i miałem postać barda jeżeli ktoś czytał "Ostatnią sagę" to postać na miarę Vidara.

[Darkon]

Dla mnie to to zależy od systemu i kampanijii. Wiadomo, że do - jak to się zwykło mówić - "dworskich intryg" to "Conam Bambażyrca" się za bardzo nie przyda. Jednak jakbym miał głosować to raczej magiczna, ale to już z sentymentu

[Ravandil]

Ja sobie grywam z kolegami w WFRP, i z racji tego, że lubię grać elfami, najczęściej gram łucznikiem (bo kuszą to tak za wolno się strzela:P) Ogólnie fajne są postacie, które mają duże zdolności dyplomatyczne i zręczność (doświadczenia z Star Wars KOTOR i Fallouta robią swoje:)). Swoją drogą, nie zapomnę jak jeszcze przed wakacjami grałem elfem-szarlatanem i wespół z elfem-uczniem czarodzieja musieliśmy załatwić jakąś sprawę u Jakiegoś_Ważnego_NPC. Oczywiście stawiam na dyplomację:
JA: (do MG): pytam się go o...
G2 (z histerycznym śmiechem) Strzelam mu z kuszy w łeb!!!!
... trafił;) i w ten sposób potęga Dyplomacji musiała się oddalić z podkulonym ogonem:D

[Force]

Uuuu to ze zawsze odgrywam dziwne postacie warunkuje styl walki. Teraz zaczynam "żelazną kużnię" jako graczna 15 pozimie i z kolegą bedziemy sie przescigać kto zrobi bardziej napakowaną karte czarodzieja. Bedzie cięzko bo ma na sumienu juz kilka wiosek i tysiące ofiar na koncie. (jednym zaklęciem zmiata kilkaset osób) Będzie zabawnie. Juz nie mogę się doczekać wiec jak zawsze stawią na krwawą magiczną miazgę

[Prentki]

Ja lubie osoby, które nie koniecznie są bardzo mądre, ale nie mają być też tępe.
Najlepszą alternatywą jest Trol-Bard ( ) grający na bębnie.
Nie przepadam za magami, a wojownicy pachną zwyczajnością, choć lubie się w nich wcielać.

[Force]

Trol-Bard

Jesteś geniuszem. Dobry pomysł kradnę:D[/quote]

[Solarius Scorch]

Trolll-Bard ( ) grający na bębnie

Znajomy mial trolla-barda, ktory gral na ksylofonie z kosci i czaszek.