Twoje Alter Ego

[Firekage]

Elo.
Nie zdarzyl sie jescze crpg w ktorym moja postac bylyaby podobna do mine....w zadnym crpg nie moglem bezkarnie mordowac,zabijac niewinnych,gwalcic slabszych itd.....nawet w planescape i baldurach.....a choc raz zagralbym typkiem wyjatkowo zlym,zimnym morderca ktory z gracja i bez mrugniecia powieka zabilby nawet najbardziej porszaca sie o litosc .....
Pozdro.

[Solarius Scorch]

Elo.
Nie zdarzyl sie jescze crpg w ktorym moja postac bylyaby podobna do mine....w zadnym crpg nie moglem bezkarnie mordowac,zabijac niewinnych,gwalcic slabszych itd.....nawet w planescape i baldurach.....a choc raz zagralbym typkiem wyjatkowo zlym,zimnym morderca ktory z gracja i bez mrugniecia powieka zabilby nawet najbardziej porszaca sie o litosc .....
Pozdro.

To ty chyba w Fallouta nie grałeś
Potencjalny Childkillerze...

[BLACKs]

Ja w Falloucie byłem gwiazdą porno... To nie jest podobne do mnie :D:D

[CoB]

W grach nie miałem swojego alter ego - no może poza Araymem w Septerra Core

[Max Smirnov]

Firekage, a mało to takich gier?
Quake 1-4, GTA 1-3, Far Cry, Manhunt, Punisher, Postal 1-2... Chłopie, to ja powinienem tobie zazdrościć, bo gier w których można z kimś porozmawiać i komuś wspaniałomyślnie darować życie choć jest ostatnim idiotą, jet duuużo mniej

A tak na poważnie, to najlepiej się czułem chyba w Falloucie, a może nawet bardziej w Tormencie - nigdzie indziej nie widziałem tak zajebistych tekstów wygłaszanych przez twojego bohatera, a to jest dla mnie właśnie najbliższe poczuciu alter-ego.

[Kozax]

moim zbiorowym Alter Ego są kostki spadające w Terisie

[Runiq]

Zazwyczaj nie gram postacią podobną do mnie (w żadnym wypadku nie mógłbym być paladynem w realnym świecie; daleko mi do praworządności, a co dopiero dobroci ;p).

Jedynie Fallout dał mi taką możliwość. Tam poprostu można wczuć się w postać. Nie przejmując się dobrem innych, a jedynie zawartością własnej kieszeni, zostałem Łowcą Niewolników (ale się potem ciężko gra, nie można mieć większości NPC :p). No i często można zbluzgać gościa, który za dużo sobie pozwala. A jak przegiął, to kulka (albo cała seria kulek) w łeb. Który cRPG wam to da? ;p

[Moro]

Postać którą ja zawsze gram jest wojownikiem/najemnikiem/łowcą wszelakich paskud:D.Zawsze czuje ze gdybym gral w dowolnym świecie fantasy byłbym takim koleśem.To chyba przez umiłowanie do broni białej:D

[Raven]

Moja postać jest zawsze człowiekiem. Klasa to złodziej/wojownik, oczywiście drugą klasę inwestuje po to aby mieć większy dostęp do broni, lepszą wytrzymałość i silniejszy atak. Z cech obstwawiam głównie kondycję, zręczność i inteligencję. No czasami jeszcze charyzmę.

[Voldemorth]

Ja gram człowiekiem wojownikiem lub barabrzyńcą i zawsze upodabniam swojego bohatera do mnie wtedy czuje że naprawde walcze

[Jelcyn]

Ja nie mam czegoś takiego jak alter ego w RPG. To dlatego, że grałem tylko jedną przygodę, a potem zacząłem mistrzować. Strasznie mnie to wkurza, ale wkrótce odkuje się w neuroshimię

[WinterWolf]

Decydowanie postać niezwykła, chaotyczna neutralna albo chaotyczna dobra o dziwnej historii. Raczej nie robie z postaci ofiary losu czyli nie ma tam zadnej napaści czy gwaltownej smierci rodzicow. Zazwyczaj nietypowa rasa. Mam skłonność do bycia skrajnie odmienną osobą w RPG.

[Rubenos]

Zazwyczaj wybieram wojownika albo łowcę o chaotycznym dobrym charakterze gdyż najbardziej mi odpowiada. Z cechami to zdecydowanie wybieram tak aby najlepiej się grało a nie aby było zgodnie z realnością chociaż wtedy chyba również nie byłoby źle

[Heimdall]

Ja też zwykle wybieram łowcę o charakterze chaotycznym dobrym, ewentualnie neutralnym dobrym. Cechy wybieram takie, żebym mógł przejść grę, a nie żeby mnie pierwszy spotkany gobin zjadł.
Kiedyś wybrałem postać praworządną dobrą i nie mogłem dobrze jej odgrywać, bo co chwile miałem jakieś dylematy odnośnie łamania prawa, oczywiście w słusznej sprawie .

[Leryn]

*odkurza stary temat*
Ja osobiście nad tworzeniem postaci w cRPG siedzę ok 1- 1,5 h. Gdy wydaje się, że już- już skonczyłam, nagle wstępuje na mnie "kolejna genialna wizja, jakże wspaniałej postaci". I od nowa cała zabawa . Ale zazwyczaj jestem sobie wspaniałą paladynką, która nagle zbacza ze swej świętej ścieżki (zawsze, ale to zawsze, bo nigdy nie udaje mi się przetrwać całej rozgrywki "zbierając kwiatki i plotąc z nich wianki") lub wiedźmą siejącą strach i zniszczenie wszędzie gdzie tylko się pojawi . Czyli są to charaktery zupełnie nie podobne do mnie .
A tak na marginesie, to witam wszystkich

[Ravandil]

A ja nie wiem dlaczego, zawsze gram postacią zwinną, szybką i wygadaną. Bo w prawdziwym życiu nie lubię robić czegoś na siłę, skoro zawsze można się jakoś dogadać. I mam opory przed robieniem totalnie zepsutych postaci. Jakoś tak mi sumienie nie pozwala, sam się sobie dziwię. Najwyżej przy drugim podejściu do gry tego próbuję. W sumie najlepiej mi się grało w KOTORA, postacią z wysoką perswazją, inteligencją i niezgorszymi umiejętnościami komputerowo-technicznymi. Gdybym tylko w rzeczywistości władał Mocą, to byłbym prawie podobny do tej postaci

[Perzyn]

Ja nie lubie tworzyć "swoich" postaci w cRPG. Po pierwsze dlatego, że co lepsze tytuły przechodzę po wielokroć i by głupio było za każdym razem tak samo. Po trzecie siebie mam na codzie a od cRPG oczekuje, że przez kilka godzin moge pobyć wielkim wojownikiem/mądrym magiem/dzielnym jedi/okrutnym sithem/mistrzem stylu tysiąca cięć itp. No i po ostatnio w cRPG mogę robic rzeczy, na które w życiu by mi sumienie nie pozwoliło (patrz KOTOR - dark side). W życiu nie pobiłbym kogoś dla forsy (pomijam fakt, że raczej bym przegrał w bójce ale to inna historia) a w cRPG moge "palić, gwałcić i rabować choć niekoniecznie w tej kolejności." Choć był jeden raz kiedy oja postac skończyła podobna do mnie - w KOTOR 1 jak pierwszy raz grałem to nie potrafiłem się zdobyc na bycie tym złym i to było podobne. Potem mi przeszło.