Tawerna RPG

Adda pisze:"Cierpienia młodego Wertera". Mhmm... Czytaliście Wertera? (Ha ha. Pewni głupie pytanie bo to lektura). Podobało się komuś?

To, że to lektura to nie znaczy, że wszyscy to czytali, szczególnie, że wiele osób twierdzi, że jest do niczego.
Moim zdaniem jest świetna. Warto ją przeczytać, najlepiej nie z przymusu bo to lektura, ale po prostu dobra książka.
Śmiem nawet twierdzić, że jedna z lepszych lektur jakie przyszło mi czytać. Co prawda jest daleko za Folwarkiem Zwierzęcym, ale jest "okej", że się tak wyrażę.
Mi historia Wertera dużo przypominała.

corvus pisze:To, że to lektura to nie znaczy, że wszyscy to czytali, szczególnie, że wiele osób twierdzi, że jest do niczego.
Moim zdaniem jest świetna. Warto ją przeczytać, najlepiej nie z przymusu bo to lektura, ale po prostu dobra książka.
Śmiem nawet twierdzić, że jedna z lepszych lektur jakie przyszło mi czytać. Co prawda jest daleko za Folwarkiem Zwierzęcym, ale jest "okej", że się tak wyrażę.
Mi historia Wertera dużo przypominała.

Co może przypominać historia cioty któremu tylko dupy były w głowie a gdy w końcu zakochał się na poważnie to w żonatej osobie. Na dodatek popełnił samobójstwo w maksymalnie ciotowaty sposób. Poważnie pytam.

jokemaster pisze:Co może przypominać historia cioty któremu tylko d*py były w głowie a gdy w końcu zakochał się na poważnie to w żonatej osobie. Na dodatek popełnił samobójstwo w maksymalnie ciotowaty sposób. Poważnie pytam.

Pewnie niektórzy po prostu lubią romantyzm, natomiast pewne doświadczenia mogą nas jakoś związywać z postacią. Swoją drogą widać, że za Werterem nie przepadasz, delikatnie rzecz ujmując.
Ja tą postać lubię, mimo, że jego sposób na życie był nieco kiepski to miał w sobie coś czego brakowało ludziom w tamtym okresie. I coś czego brakuje ludziom teraz. Może i moda która nastąpiła po tej książce nie była niczym "fajnym", bo nie ma nic mądrego w popełnianiu samobójstwa bo tak zrobił nasz idol.
Swoją drogą nie wszystko co poddaje się emocjom jest ciotą i emo...

Nie, nie zachwycam się tą książką, bo dużo jej brakuje do tego, żeby się nią zachwycać. Po prostu piszę, że mi się podobała. Natomiast kompletnie "niefajnym" jest nazywanie wszystkiego co jest emocjonalne ciotą (jeśli jest to facet) albo emo (jeśli jest to cokolwiek innego niż facet).

Właściwie jak do tej pory najlepszą książką dla mnie był Rok 1984 wiadomo kogo i wiadomo o czym.

Marz pisze:Jakiś czas temu zainteresował mnie Miroslav Żamboch.

Ja tylko Sierżanta przeczytałam, ale książka całkiem sympatyczna. Znasz coś jego, co naprawdę warto przeczytać?

Zależy, co rozumiesz pod pojęciem "warto przeczytać"

Ja czytałem od niego obie części "Mrocznego Zbawiciela" oraz "Na ostrzu noża" i, według mnie, warto przeczytać obie te.. duologie([?] czy dwie książki połączone fabułą mają też jakąś nazwę? Tak jak trylogia, tetralogia...? dylogia), bo oferują wspaniałe, dopracowane, wciągające historie z wyrazistymi, szorstkimi bohaterami z prawdziwego zdarzenia, których to perypetie bywają naprawdę nieprzewidywalne i zaskakujące

Tak to przynajmniej wygląda z mojej strony

Dylogia.
Z pewnością zajrzę, szczególnie, że udało mi się odłożyć trochę kasy.
Pod pojęciem warto przeczytać? Coś, po czym po kilku stronach nie znajdę najgorszej książki którą uznam za lepszą od tego.
Chociaż Sierżanta wspominam dobrze. Znacznie różnił się od większości książek wydawanych przez FS. Jak zresztą napisałeś

Marz pisze:wciągające historie z wyrazistymi, szorstkimi bohaterami z prawdziwego zdarzenia

, no i taki właśnie był Sierżant. Jedna z lepszych książek FS jaką udało mi się przeczytać.

Moglibyście polecić parę tytułów? Najlepiej z fantasy.


Jeśli chodzi o mnie:

,,Trylogia nocnego anioła" - Brent Weeks
-,,Droga cienia''
-,,Na krawędzi cienia''
-,,Poza cieniem''

Jedne z z najlepszych książek jakie czytałem.

,,Trylogia czarnego maga" - Trudi Canavan

-,,Gildia magów" -pierwsza połowa niezbyt ciekawa
-,,Nowicjuszka''
-,,Wielki Mistrz"
Dobre książki.Nic genialnego ale dały mi kilka miłych chwil.

saga o wiedźminie - Andrzej Sapkowski

-,,Ostatnie życzenie" -zbiór opowiadań
-,,Miecz przeznaczenia" -zbiór opowiadań
- ,,Krew elfów"
-,,Czas pogardy"
-,,Chrzest ognia"
-,,Wieża Jaskółki"
-,,Pani Jeziora"

Ciekawe dialogi i fabuła. Warto przeczytać choć na początku wyda się nieciekawe (zbiory opowiadań)

Warto przeczytać choć na początku wyda się nieciekawe (zbiory opowiadań)

Na stos z heretykiem!!

Gościu, trochę niżej jest niemal identyczny topic, liczący 45 stron.

Na dobrą sprawę opowiadania są 100 razy lepsze niż pięcioksiąg. Ciekawsze.. itd

To znaczy pierwszy zbiór jest moim najulubieńszym. Jak dla mnie najlepsza książka Sapkowskiego. Drugi też miał ze dwa świetne opowiadania, ale niektóre niestety przynudzały.

Drugi tom też jest świetny Opowiadanie z polowaniem na smoka, z dopplerem bardzo wryły mi się w pamięć.

Mi tam się bardziej podobał Miecz przeznaczenia. W Ostatnim Życzeniu pióro Sapkowskiego nie było jeszcze tak wybitnie naostrzone jak w "Mieczu"
Chociaż... w sumie to trudno byłoby mi wybrać ten lepszy z tych dwóch. Obydwa są równie zajebiste

W sadze widać tendencję spadkową, ale jednak trzymała fajny poziom do końca.

Heh oczywiście polecam zwiadowców Johna Flanagana!!! xD

I mam pytanko dotyczące tych właśnie książek kiedy do nich wyjdzie film oraz kiedy ukażą sie nastepne ksiegi czyli 8,9,10

Ja polecam : "Malowanego człowieka" i "Pustynną włócznie" Petera V. Bretta.

Przypominam sobie sagę wiedźmińską poza tym podręcznik mistrza gry do neuro

"Szlak cudów" W. Szyda, choć tytułowe opowiadanie ze zbioru jakoś najmniej mi się podobało.

Czytałem ostatnio ciekawą pozycję. Roma Invicta autorstwa Pauliny Oszajca.

Książka opisuje alternatywną rzeczywistość, w której Imperium Rzymskie przetrwało kryzys związany z najazdami barbarzyńców. Akcja dzieje się mniej więcej w realiach drugiej połowy XX wieku naszej rzeczywistości. Muszę przyznać, że byłem pod wielkim wrażeniem wiedzy autorki o historii imperium rzymskiego, która była sprytnie wplatana w wątki książki. Pozwolę sobie przytoczyć stopkę:

"Rok 2269 Ab Urbe Condita. Rzym nie stracił nic ze swojej dawnej potęgi. Co więcej, diament wiecznego miasta błyszczy mocniej niż kiedykolwiek. Na arenie Circus Maximus zamiast walk gladiatorów zobaczyć można koncerty rockowe, a In medium proferre rozpisuje na temat pikantnych szczegółów z życia cesarza.

Bardley Lucas. Pod takim pseudonimem działa Lucjusz Polubiusz, agent tajnych służb Cesarstwa Zachodniego. Wydaje się, że nie ma dla niego misji niemożliwych, a jednak wydarzenia zainicjowane na ziemiach Imperium Wschodniego wciągną Rzymianina w spiralę niespodziewanych zdarzeń, prowadzących w samo centrum politycznych rozgrywek ambitnego cesarza Zachodu.

– Proponuję ci cesarstwo – .. dlaczego na odpowiedź władcy Imperium Romanum Lucas odpowiada słowami – Ty weź mi lepiej zaproponuj papierosa – Czy władza nad znakomicie prosperującym kolosem, znanym jako utopijny „Zachód” nie jest przypadkiem spacerem po linie? Jaką tajemnicę kryje nieśmiertelne Cesarstwo Rzymskie?"

Gorąco polecam.

Jako, że to mój pierwszy post to Aloha
A wracając do tematu to bardzo chciałabym polecić rewelacyjną książkę Umberto Eco (mojego ukochanego autora), która niedługo powinna pojawić się po polsku "Cmentarz w Pradze".
I oczywiście fenomenalne i leciutkie "Zapiski na pudełku od zapałek" dla wszystkich, którzy jeszcze nie czytali.

Z fantastyki z kolei wciągnęła mnie seria Jaqueline Carey "Strzała Kusziela" i pozostałe części serii, ale to może kwestia specyficznych upodobań. Dość ciekawa, chociaż typowo babska (dużo perwersyjnego seksu i wyprutych flaków ) literatura.