Moi znajomi czytali Opowieści... i stwierdzili, że są sytuacje tak paralelne do Pisma, że trudno tego nie zauważyć. Ale:
1. Ja tego nie czytałęm, więc nie mówię z całą pewnością.
2. Nawet jeśli jest paralela do Pisma, bardzo zręczna i dokładna, to... po co? W jaki sposób może książka wzbogacić przekaz Biblii? Dziwi mnie to. Może chodziło o dostosowanie Testamentów do dziecięcego poziomu?
Śnieżysta równina, biały krąg księżyca,
Całunem przykryta nasza okolica,
I zawodzą w lasach brzozy w bieli całe.
Kto zginął tu? Umarł? Nie ja sam skonałem?
Ja krytykowałem literacką Narnię nie dlatego że nawiązywała do chrześcijaństwa, ale dlatego że była drętwa, zimna i zbyt raziła stylem dawnym, zdystansowanym do bohaterów, raczej wplatającym ich w pewne literackie role w średniowiecznym stylu niż zajmującym się nimi samymi. Nosili oni po prostu na czołach plakietki z wyraźnymi napisami: Szlachetny Rycerz, Łaskawa Dama, Zdradziecki Brat Rycerza Który Dostąpi Odkupienia itd. Strasznie to trąciło myszką i przekreślało w moich oczach główne postacie. W filmie zrobiono z nich prawdziwych ludzi z krwi i kości, którzy przemówili do mnie o wiele bardziej.
$
Dodam jeszcze, że Narnię czytałem po angielsku - może dopiero polski przekład ma w sobie tę magię, o której mówicie?
Ja osobiście czytałem tylko jedną część Narni "Podróż Wędrowca do Świtu"
i muszę przyznać że jest taka średnia, oglądałem 2 filmy narni i dla mnie są zbyt nudne.
Moja ocena to 3+
