Personae dramatis:
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
idzie
kurtyna
Personae dramatis:
Wszystko już napisano o oczu błękicie,
o niewoli dla duszy, udręce dla ciała
i o odwadze, która pospiesznie truchlała.
O ciszy, czekającej na serc wspólne bicie!
Uśmiech na twarz Twą wschodzi, jak słońce o świcie!
Przez Twe oczy błękitne, serce me, jak skała
twarde, porusza; duszę, co jest tak niestała,
zmusza, by powalczyła o skradzione życie!
Choć to już napisane, i ja dziś powtórzę -
nad niebo są piękniejsze Twe błękitne oczy!
I nad maj są wiosenne, nad diamenty lśniące!
Przez oczy Twe błękitne wciąż patrzę ku górze,
w kierunku nierealnych mych marzeń przezroczy,
gdzie miejsce swe znalazły wizje ból kojące!
spierdala
kurtyna
Personae dramatis:
tchórzy
zjada
zostaje zjedzona
Kurtyna
Autor: Neprijatel