Tawerna RPG numer 91

***

Wzięłam na spacer swą duszę
Szłyśmy poboczem
Właśnie wtedy kiedy ściemniało -
ona wchłonęła ciemność
Zeszłyśmy ze zbocza pamięci,
Ale w wąwozie uderzyłyśmy o pustkę;

Czasem po prostu przestajesz istnieć
Jak księżyc spłoszony nadejściem świtu
Tak samo przestraszona ja -
Ty stojąc ignorujesz;

Chciałam byście słyszeli
Lecz byłam bez szans na powrót do Waszych umysłów
Zaparta paznokciami o skały zapomnienia
Zatrzymałam je w dłoni
Tak jak śmierć robi to z czasem;

Szukasz purpury na mej twarzy -
Nie czuję wstydu
Bo mnie już nie ma -
Nicość bez uczuć;

Pierwszą rzeczą jaką ujrzałam
Był marmurowy nagrobek
Mówił, że mógłbyś zrozumieć
To co chciałabym byś wiedział -
Co było napisane w mojej głowie;

Jeżeli jak spadająca gwiazda
Pojawię się w Twoim oknie
Wygnana z nieba
Zapytasz sam siebie - dlaczego?
I już nigdy nie będziesz mógł wpuścić nikogo do środka

Swego serca...
Swej pamięci...

Z dedykacją dla Caramello

Autor: Aurora

Spis Treści

Pewne prawa zastrzeżone. Tekst na licencji Creative Commons.