Spoczywając na swym tronie
dotknij starożytnej młaki
otocz płaszczem knieje
chroń stworzenie wszelakiePochyl czoło w szacunku
przed każdym ziarnem życia
sadzonką z trudu zrodzoną
Obawiaj się bić po oczach!W końcu spłyną oskoły krople
do miedzianego kielicha
byś wzniósł z serca toast
ku chwale wszechmocnej naturyBukowe zaszumią zastępy
w takt melodii stworzenia
spoczniesz jako leśny brat
władco o żywiczym sercu
Autor: Olorolasse
Pewne prawa zastrzeżone. Tekst na licencji Creative Commons.