Rasy

 

Krasnoludy:

Fragment z Ksiąg Stworzenia (rozdz.4 "Rasy", podrodz.3):

"I w umyśle Tchnienia narodził się nowy stwór, o dwóch rękach, dwóch nogach, a także dwojgu oczu, uszu, z części ciała podobny do elfa. Miał to być stwór idealny do życia w jaskiniach i norach, do pracy w ziemi i w kopalniach. Tchnienie wzięło się do pracy. Z brązowych nici myśli uplotło istotę niskiego wzrostu, o długich rudych włosach na czubku głowy i na brodzie. Dłonie istoty były duże i masywne, a skóra twarda i odporna na niewygody. Tchnienie dało owemu stworzeniu pogodne, ale buńczuczne usposobienie i olbrzymie ulubowanie w złocistym napoju."

Krasnoludy to miłośnicy kopalń, piwa i ludzkich dziewek. Potrafią godzinami wpatrywać się w błyszczące rudy i szlachetne kamienie połyskujące różnymi barwami. Ich dłonie, mimo że wydają się być za duże i za tłuste, są niezwykle zręczne. Krasnoludzcy kowale i górnicy należą do najlepszych w całej krainie. Zamieszkują oni niedostępne góry, lecz kiedy pragną towarzystwa udają się do wielkomiejskich gospod. W swoich domostwach warzą najlepsze piwo. A ponadto doskonale walczą toporami, co czyni z nich wymagających i nadzwyczaj szybkich przeciwników.

Ludzie:

Fragment z Ksiąg Stworzenia (rozdz.4 "Rasy", podrozdz.4):

"Tchnienie przemieszczało się po krainie i podziwiało rozwijające się stworzenia. Widziało piękno elfów i Opiekunów Smoków, a także wytrwałość krasnoludów. Czegoś jednak w tym świecie brakowało. Wszystkie rasy osiedliły się na tylko sobie znanym terenie, a większość lądu pozostała pusta. Wysłannik Mocy stworzył więc istotę zwaną człowiekiem, która wyglądała niemal jak elf, jednak pozbawiona została ich czystości krwi i piękna, a także mądrości i umiejętności. Ludzie szybko rozprzestrzenili się po całej krainie, ucząc się od pozostałych ras."

Ludzie są najsłabszą, a przez to najliczniejszą z ras. Odkąd rozpoczęli osadniczy tryb życia, nauczyli się obrabiać metal i kamień, wykorzystując go do budowy miast. Są pokojowo nastawieni, jednak niektóre ugrupowania cieszą się złą sławą morderców. Ludzie, przez swoja niewiedzę, mają stosunkowo szerokie pole działań i wolność wyboru. Ich decyzje nie wpływają na funkcjonowanie świata. Większość z nich trudni się wojaczką, gdyż uważają ją za najbardziej opłacalny zawód, a chciwość jest cechą często spotykaną wśród ludzi. Lubią gromadzić dobra i otaczać się rzeczami uważanymi za piękne.

Elfy:

Fragment z Ksiąg Stworzenia (rozdz.4 "Rasy", podrozdz.1):

"Tchnienie przechadzało się wśród swojego stworzenia i czuło, że ciągle musi tworzyć. Długo rozmyślało, aż powołało do istnienia istotę drobną o szklistych, błękitnych oczach, długich włosach u smukłych, zręcznych dłoniach i nazwało ją Elfem. Istotę tę Nic szczególnie ukochało i przekazało jej dar mądrości."

Elfy dawniej uważane były za półdzikie, gdyż nie lubiły dużych skupisk ludności. Wynika to jednak z ich usposobienia, gdyż miłują one przyrodę i spokój, są niezwykle spokojne i melancholijne. Wyróżnia je niezwykła piękność, a także władanie magią i łukiem. Z natury samotnicy, łączą się w niewielkie skupiska, w których czas spędzają na dyskusjach, czytaniu ksiąg i śpiewaniu zapomnianych pieśni.

Valheru:

Fragment z Ksiąg Początku:

"Tchnienie stworzyło także Opiekuna Smoka, istotę podobną do Elfa, jednak szczególnie sobie upodobaną."

Fragment z Ksiąg Stworzenia (rozdz.4 "Rasy" podrozdz.2):

"Opiekunowie Smoków posiedli moc potężną, nadająca im miano półbogów. Tchnienie rozkochało się w tych stworzeniach, nadając im cechy niezwykłe- białe włosy, jasną skórę i swoje wieczne błogosławieństwo."

Opiekunowie Smoków nazywani są przez ludzi Valheru, co znaczy Dziecko Smoka. W czasach zamierzchłych obawiano się ich, lecz odkąd zaczęli pomagać ludziom w nauce umiejętności, niechęć w stosunku do nich została przełamana. Są opiekuńczy i cierpliwi, jednak w walce agresywni. Valheru czczą smoki, a także naukę.

Mroczni Valheru:

Rasa Mrocznych Valheru nie została udokumentowana w żadnych księgach, poza późniejszymi opracowaniami. To z nich wynika, że rasa owa powstała po rozłamie w szeregach Valheru, spowodowanym bratobójczą walką. Mroczni Opiekunowie Smoków są skryci, małomówni, niecierpliwi i agresywni. Unikają miast ludzkich, nienawidzą elfów i Valheru. Są równie potężni jak oni, jednak ze względu na swoje złe uczynki są prześladowani. Podtrzymali kult smoków i wiedzy, tworząc własny język, który jednak nie dotrwał do naszych czasów (księgi nie odnaleziono, prace trwają). Z przekazów wiadome jest, że walczyli używając magii i miecza, a także wzywając na pomoc smoki. Wprowadzili podział smoków na prawe i nieprawe, który przejęli również Valheru. Mroczni Opiekunowie Smoków są groźni, ale sprawiedliwi.

Wampiry:

Fragment Księgi Zakazanej (rozdz.3)

"Mroczny Lord siedząc na tronie zniszczenia (...) powołał do życia istoty przeraźliwe: miały białą skórę, białe włosy i żyły dzięki krwi niewinnych stworzeń. Jeżeliby kto odmówił im oddania krwi, miały polować na niego tak długo, aż go nie pojmały, zabiły i nie pożywiły się jego ciałem."

Wampiry to istoty zniewolone przez ból i cierpienie pragnienia krwi. Potrafią spać tysiące lat, lecz gdy się zbudzą, muszą pożywić się krwią niewinnego człowieka. Jeżeli się nie zgodzi, polują na niego aż do skutku. Wampiry posiadają rozległą wiedzę o świecie, lecz przebywają w ukryciu, w obawie przed obławami.
martas

 

Autor: Martas

 

 

(c) Tawerna RPG 2000-2004, GFX by Kazzek, HTML by Darky