Działka Mistrza Gry

 

Witamy w pierwszym od czasów Carasa, zbiorowym artykule o tej właśnie nazwie! Gdy jeszcze nie było podkącika DMG, Caras wpadł na genialny pomysł zebrania wszelkich pomocnych pomysłów, przedmiotów magicznych itp. w jeden artykuł. Ukazało się około 10 takich zbiorów, po czym powstał podkącik o tej samej nazwie. Teraz idea powraca, po wielu próbach udałeo się zebrać wystarczającą liczbę pomysłów. Propozycji było oczywiście o wiele, wiele więcej, ale pierwszy numer nie może być zbyt rozbudowany, nieprawdarz? Dodam jeszcze, że wybór niektórych, a pominięcie innych pomysłów był efektem braku sprawiedliwości na tym świecie i potężnym subiektywizmem wybierającego... Miłego czytania w imieniu autorów i własnym.

 

Neurotia

 

Osoba, którą zaatakuje ta choroba, powoli zaczyna tracić kontrolę nad swoim ciałem. Najpierw objawia się to częstymi koszmarami i małymi drgawkami w czasie snu. Potem postać czasem na moment traci kontrolę nad którąś z kończyn. Potem jest jeszcze gorzej. W jego umyśle pojawia się swego rodzaju "rozdwojenie osobowości". Ta druga osobowość jest tworzona przez wirusy Neurotii atakujące cały układ nerwowy, głównie u podstawy czaszki. Ta druga osobowość na moment uzyskuje kontrolę nad całym ciałem, jednak starając się tego nie okazywać po prostu udaje chorą postać. W czasie kolejnych kilku dni coraz częściej i na coraz dłużej choroba przejmuje kontrolę nad ciałem (czasem może to trwać nawet do kilku dni!). W końcu następuje "śmierć" postaci (tzn. jej osobowości), a Neurotia uzyskuje absolutną kontrolę nad ciałem i umysłem postaci. Mózg jednak w końcu nie wytrzymuje i po kilku tygodniach od "śmierci" postaci sam umiera. Dlatego w tym czasie wirusy Neurotii muszą szybko znaleźć jakiegoś nosiciela (nosicielem może być każde żywe stworzenie posiadające mózg, nie może być to jednak człowiek (ani inny inteligenty humanoid), gdyż wirusy natychmiast atakują organizm). Cały proces opanowania ciała trwa 7-8 tygodni.

 

Objawy:

- dziwne zachowanie

- nienormalne drgawki

- postać ma czasem niewyjaśnione luki w pamięci

 

Nie ma na tą chorobę lekarstwa. Jedynym sposobem na wyleczenie postaci jest jej zabicie we wczesnym stadium rozwoju choroby, a następnie wskrzeszenie (postać nie traci wtedy nic ze swoich umiejętności). Jednak jeśli postać jest już chora dłużej niż 2 tygodnie, ponowne wskrzeszenie nic nie da, gdyż wtedy po wskrzeszeniu postać traci całą pamięć i wszytskie umiejętności.

Autor: Khazar

 

 

Szata niewidzialności

 

Gdy gracz jš założy będzie wyglądał normalnie (wg. niego), jednak po około godzinie szata zacznie powoli znikać aby po 15 minutach zniknąć całkowicie wraz z tym co gracz zdążył włożyć nieopatrznie do kieszeni. Oczywiście szata owa jest na początku uniwersalna ponieważ na skład zestawu składa się wszystko od bielizny aż po kapelusz (inaczej mówiąc po godzinie 15 minutach gracz jest całkowicie goły)

Autor: wiki-yu

 

 

Higiena

 

Spotkaliście kiedyś gracza który swojej postaci kupi jakiekolwiek środki czystości? Tak? Dziwne, a czy ta postać pamięta o tym aby z nich skorzystać? Nie sądzę, a to jest pole do popisu. W końcu chyba na miejscu karczmarza wywaliłbyś takich kolesi którzy od paru miesięcy długich podruży nawet raz się nie umyli. Dość powiedzieć że raz nawet od mojej postaci, której zostało to pokazane, odsuneli się nawet żebracy, od których "jedzie na kilometr, chyba to oni tworzą tutejszy klimat".

Autor: wiki-yu

 

 

Larwy Payehu

 

Są to larwy bardzo pięknych owadów Żuków Padanów, mieniące się w słońcu we wszystkich kolorach (często możnawładcy każą je łapać i zakonserwowywać, by wykorzystać je jako klejnoty). Ich larwy są natomiast przeciwieństwem dorosłych osobników. Obślizgłe, lepkie i lekko śmierdzące są bardzo niebezpieczne. Nie żywią się, jak większość form życia, zwykłym pokarmem, a energią życiową żywych istot (jedna taka larwa może się pożywić nawet energią życiową 3 zdrowych ludzi, zanim osiągnie wiek dojrzały). Larwy Payehu wyczuwają najbliższych ludzi, a następnie niepostrzeżenie wpełzają im do kieszeni lub toreb i ukrywają się tam, wchłaniając powoli ich siły witalne. Jeśli larwa nie zostanie zauważona, wysysa siły życiowe danej osoby aż do jej śmierci (zwykle trwa to 5-6 dni). Jeśli jednak postać znajdzie pasożytującą na niej larwę, może ją zjeść, by odzyskać utracone siły witalne (i ewentualne siły witalne innych ofiar larwy). Niewielu zdobywa się na to ze względu na obrzydliwy wygląd (a także smak) larwy.

 

Wygląd larwy:

- kształtem przypomina zwykłą larwę

- cała jest biała

- wyjątkowo gruba i tłusta

- wciąż wydziela zielonkawy, śmierdzący śluz

- długość: 3-5 cm

Autor: Khazar

 

 

Bukmacher

 

w mieście odbywać się będą np. ścięcia, czy zawody rycerskie, a pojawi się pewien człowiek który postawi namiot i zaoferuje zakłady np. "ile głów potoczy się w lewo a ile w prawo" czy "kto wygra" oczywiście jest to przydatne gdy albo chcemy dać graczom troche kasy albo gdy chcemy jej nie co zabrać (tak przez pecha jak i przez ucieczkę bukmachera), a wtedy można być pewnym że ułoży nam się cała kampania - gracze uwielbiają odzyskiwać złoto (najlepiej z procentem).

Autor: wiki-yu

 

 

Pierścień Burzy

 

Zwykła, stalowa obrączka, niespecjalnej urody w dodatku. Jednak wzięcie jej do ręki szybko pozwala zauważyć jej niezwykłość - jest niesłychanie mocno naładowana elektrostatycznie. Towarzyszą temu taie efekty jak jeżenie włosów na głowie, itp. To są jednak efekty rozrywkowe, bardziej interesujące są zastosowania praktyczne. Otóż pierścień odpycha od siebie działanie magii opartej na elektryczności, zapewnia na nią całkiem przyzwoitą odporność (aczkolwiek nie całkowitą - wyładowanie porównywalne z atmosferynym piorunem powinno się przebić). Jeszcze jedną mocą pierścienia jest możliwość wysłania z niego samego piorunu w wybranym kierunku. Podczas wystrzeliwania ładunku pierścień traci swoje dotychczasowe właściwości (co stwarza ryzyko porażenia palca właśnie wysyłanym piorunem...) ale zyskuje nowe. Od tej pory staje się naładowany przeciwnie i przyciąga całą elektryczność. Traci też możliwość rażenia piorunem. Przyciąga elektryczność, w tym... pioruny atmosferyczne. Dopiero kiedy taki piorun uderzy w pierścień odzyska on swoje uprzednie właściwości. Aż do czasu ponownego spożytkowania ładunku na jakimś nieszczęsnym goblinie...

Autor: Asthner

 

 

 

 

(c) Tawerna RPG 2000-2004, GFX by Kazzek, HTML by Darky