Giovanni Boccaccio
Ze świata tego każdy ma tyle, ile sam sobie weźmie
Żył w latach 1313 - 1375. Było włoskim pisarzem, twórcą klasycznej
nowelistyki. Uważany jest za jednego z pionierów humanizmu. Giovanni był synem florenckiego kupca, młodość
spędził w Neapolu, gdzie uczył się zawodu ojca i nawiązywał kontakty ze środowiskiem dworskim (był na prkatyce w firmie bankowej Bardich). Studiował prawo. Około roku 1340 wrócił w rodzinne strony.
Po powrocie do Florencji wielokrotnie reprezentował miasto przed władzami włoskimi i
papieskimi (aktywnie uczestniczył w działalności poselstw w Romanii, Mediolanie, Neapolu i Awinionie w 1365 roku). Był przyjacielem Francesca Petrarki i miłośnikiem jego twórczości.
Był wielkim znawcą klasyki, szczególnie Tacyta i Liwiusza.
Schyłek życia
spędził w samotności i ubóstwie w miejscowości Certaldo koło Florencji. Podobnie jak Dante i
Petrarka, Boccaccio miał swoją muzę, Marię d'Aquino, w utworach zwaną Fiammettą.
Na twórczość pisarza składają się powieści pisane wierszem i prozą, w języku
włoskim: Filostrato (1338), Filocolo (1336), Fiammetta (1343-1344) oraz najsłynniejsze dzieło,
adresowane do kobiet, Dekameron, czyli Księga dziesięciu dni (1353). Utwór jest zbiorem 100 nowel,
podzielonych na 10 części zwanymi Dniami, zawierających po 10 opowieści, w tym uznaną za wzorzec
gatunku klasyczną nowelę Sokół. W roli narratorów występuje 7 pań i 3 młodzieńców florenckich,
którzy schronili się w wiejskiej posiadłości przed szalejącą w mieście zarazą. Umilają sobie czas
opowiadaniem historii, które choć różne w treści, dają się podzielić na grupy o pokrewnej
tematyce: tragiczna miłość, skrywane namiętności, kobiece fortele etc. Racja jest zawsze po
stronie sprytu i inteligencji, głupota ponosi sromotną klęskę. Najwyższym wyrazem mądrości
życiowej jest postępowanie zgodne z naturą, pogodne przyjęcie jej praw. Miłość, w opinii
Boccaccia, to najpotężniejsza z sił władających człowiekiem, przejaw szlachetności ducha.
Pod względem kompozycji oraz nawiązań do licznych tradycji utwór Boccaccio przypomina
Księgę tysiąca i jednej nocy.
Dekameron długie lata stanowił wzorzec dla nowelistów w różnych częściach
świata. Czerpali stąd pomysły William Szekspir i Alfred de Musset. Do Polski wątki nowelistyczne
zbioru docierały już w XVI wieku (Figliki Mikołaja Reja), pierwszy pełny przekład pochodzi z 1875 roku. Na podstawie dzieła Giovaniego Boccaccia Pier Paolo Pasolini napisał scenariusz do zrealizowanego w 1971 roku filmu pod tym samym tytułem.
Dekameron
"Powiem więc, że w roku od narodzenia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, tysiąc trzysta czterdziestym ósmym, w sławnym mieście Florencji, klejnot miast włoskich stanowiącym, wybuchła zaraza morowa, sprowadzona pod wpływem ciał niebieskich albo też słusznie przez Boga zesłana dla ukarania grzechów naszych. [...]"
Z encyklopedii
Francesco Petrarka - 1304-74, poeta włoski, otwierający okres humanizmu europejskiego. Autor arcydzieła literatury światowej Il canzoniere (Pieśni) zbioru liryków, głównie sonetów, opiewających idealną miłość Petrarki do Laury. W języku łacińskim pisał m.in. pisma polemiczne, poemat epicki Africa.
Tacyt - 55 r.n.e. - 120 r.n.e., historyk rzymski. Polityk i mówca. Napisał utwory: Roczniki (lata 14-69), Dzieje (69-96), Germania odznaczające się doskonałą charakterystyką postaci, zwięzłym i surowym stylem. W starożytności był mniej popularny od innych historyków, wzbudził zainteresowanie w renesansie i okresach późniejszych.
Liwiusz - 59 r.p.n.e. - 17 r.n.e., historyk rzymski. Najwybitniejszy przedstawiciel prozy epoki augustowskiej. Autor Dziejów Rzymy od założenia miasta (do 9 r.n.e.).
Ugrywalnienie
W Tilei aż roi się od pisarzy. Jeden z nich postanowił opisać zarazę. Napisał on dzieło składające się z kilku historii opowiadanych przez chłopców i dziewczęta, którzy zdecydowali przeczekać epidemię umilając sobie opowiadaniem czas. Owy pisarz, syn kupca, zdobył sobie uznanie i trafił na
dwór jednego z państw-miast, gdzie zaprzyjaźnił się z innymi dobrymi pisarzami
tileańskimi swego okresu. Studiował prawo, a później został wydelegowany w
wielu poselstwach wewnątrz Tilei, co pozwoliło mu poznać lepiej własną
ojczyznę. Do tej pory jest dyplomatą, a także pisze, rozchwytywane i czytane
na większości ważniejszych dworów W Starym Świecie, nowele.
Giovanni Boccaccio |
Sz |
WW |
US |
S |
Wt |
Żw |
I |
A |
Zr |
CP |
Int |
Op |
SW |
Ogd |
4 |
28 |
26 |
3 |
3 |
7 |
47 |
1 |
47 |
59 |
72 |
68 |
44 |
58 |
Umiejętności:
- Błaznowanie
- Błyskotliwość
- Czytanie i pisanie
- Czuły słuch
- Etykieta
- Defraudacja
- Gadanina
- Gawędziarstwo
- Historia
- Język tajemny - klasyczny
- Prawo
- Rozpoznawanie magicznych przedmiotów
- Szacowanie
- Sztuka - pisanie
- Teologia
Autor: Rallat
|