Giovanni Boccaccio
Ze świata tego każdy ma tyle, ile sam sobie weźmie

 

Giovanni BoccaccioŻył w latach 1313 - 1375. Było włoskim pisarzem, twórcą klasycznej nowelistyki. Uważany jest za jednego z pionierów humanizmu. Giovanni był synem florenckiego kupca, młodość spędził w Neapolu, gdzie uczył się zawodu ojca i nawiązywał kontakty ze środowiskiem dworskim (był na prkatyce w firmie bankowej Bardich). Studiował prawo. Około roku 1340 wrócił w rodzinne strony. Po powrocie do Florencji wielokrotnie reprezentował miasto przed władzami włoskimi i papieskimi (aktywnie uczestniczył w działalności poselstw w Romanii, Mediolanie, Neapolu i Awinionie w 1365 roku). Był przyjacielem Francesca Petrarki i miłośnikiem jego twórczości. Był wielkim znawcą klasyki, szczególnie Tacyta i Liwiusza. Schyłek życia spędził w samotności i ubóstwie w miejscowości Certaldo koło Florencji. Podobnie jak Dante i Petrarka, Boccaccio miał swoją muzę, Marię d'Aquino, w utworach zwaną Fiammettą.

 

Na twórczość pisarza składają się powieści pisane wierszem i prozą, w języku włoskim: Filostrato (1338), Filocolo (1336), Fiammetta (1343-1344) oraz najsłynniejsze dzieło, adresowane do kobiet, Dekameron, czyli Księga dziesięciu dni (1353). Utwór jest zbiorem 100 nowel, podzielonych na 10 części zwanymi Dniami, zawierających po 10 opowieści, w tym uznaną za wzorzec gatunku klasyczną nowelę Sokół. W roli narratorów występuje 7 pań i 3 młodzieńców florenckich, którzy schronili się w wiejskiej posiadłości przed szalejącą w mieście zarazą. Umilają sobie czas opowiadaniem historii, które choć różne w treści, dają się podzielić na grupy o pokrewnej tematyce: tragiczna miłość, skrywane namiętności, kobiece fortele etc. Racja jest zawsze po stronie sprytu i inteligencji, głupota ponosi sromotną klęskę. Najwyższym wyrazem mądrości życiowej jest postępowanie zgodne z naturą, pogodne przyjęcie jej praw. Miłość, w opinii Boccaccia, to najpotężniejsza z sił władających człowiekiem, przejaw szlachetności ducha. Pod względem kompozycji oraz nawiązań do licznych tradycji utwór Boccaccio przypomina Księgę tysiąca i jednej nocy.

 

Dekameron długie lata stanowił wzorzec dla nowelistów w różnych częściach świata. Czerpali stąd pomysły William Szekspir i Alfred de Musset. Do Polski wątki nowelistyczne zbioru docierały już w XVI wieku (Figliki Mikołaja Reja), pierwszy pełny przekład pochodzi z 1875 roku. Na podstawie dzieła Giovaniego Boccaccia Pier Paolo Pasolini napisał scenariusz do zrealizowanego w 1971 roku filmu pod tym samym tytułem.

 

Dekameron

"Powiem więc, że w roku od narodzenia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, tysiąc trzysta czterdziestym ósmym, w sławnym mieście Florencji, klejnot miast włoskich stanowiącym, wybuchła zaraza morowa, sprowadzona pod wpływem ciał niebieskich albo też słusznie przez Boga zesłana dla ukarania grzechów naszych. [...]"

 

Z encyklopedii

 

Francesco Petrarka - 1304-74, poeta włoski, otwierający okres humanizmu europejskiego. Autor arcydzieła literatury światowej Il canzoniere (Pieśni) zbioru liryków, głównie sonetów, opiewających idealną miłość Petrarki do Laury. W języku łacińskim pisał m.in. pisma polemiczne, poemat epicki Africa.

Tacyt - 55 r.n.e. - 120 r.n.e., historyk rzymski. Polityk i mówca. Napisał utwory: Roczniki (lata 14-69), Dzieje (69-96), Germania odznaczające się doskonałą charakterystyką postaci, zwięzłym i surowym stylem. W starożytności był mniej popularny od innych historyków, wzbudził zainteresowanie w renesansie i okresach późniejszych.

Liwiusz - 59 r.p.n.e. - 17 r.n.e., historyk rzymski. Najwybitniejszy przedstawiciel prozy epoki augustowskiej. Autor Dziejów Rzymy od założenia miasta (do 9 r.n.e.).

 

Ugrywalnienie

 

W Tilei aż roi się od pisarzy. Jeden z nich postanowił opisać zarazę. Napisał on dzieło składające się z kilku historii opowiadanych przez chłopców i dziewczęta, którzy zdecydowali przeczekać epidemię umilając sobie opowiadaniem czas. Owy pisarz, syn kupca, zdobył sobie uznanie i trafił na dwór jednego z państw-miast, gdzie zaprzyjaźnił się z innymi dobrymi pisarzami tileańskimi swego okresu. Studiował prawo, a później został wydelegowany w wielu poselstwach wewnątrz Tilei, co pozwoliło mu poznać lepiej własną ojczyznę. Do tej pory jest dyplomatą, a także pisze, rozchwytywane i czytane na większości ważniejszych dworów W Starym Świecie, nowele.

 

Giovanni Boccaccio

Sz WW US S Wt Żw I A Zr CP Int Op SW Ogd
4 28 26 3 3 7 47 1 47 59 72 68 44 58

 

Umiejętności:

- Błaznowanie
- Błyskotliwość
- Czytanie i pisanie
- Czuły słuch
- Etykieta
- Defraudacja
- Gadanina
- Gawędziarstwo
- Historia
- Język tajemny - klasyczny
- Prawo
- Rozpoznawanie magicznych przedmiotów
- Szacowanie
- Sztuka - pisanie
- Teologia

 

 

Autor: Rallat

 

 

(c) Tawerna RPG 2000-2004, GFX by Kazzek, HTML by Darky