[Niestety dopiero po publikacji tekstu zorientowaliśmy się, iż jest on plagiatem z drugiej sceny Dziadów Adama Mickiewicza. Przepraszamy - dop. Redakcja TRPG]


Potęga Miłości

 

I mam je, mam mych skrzydeł dwoje...
Natchnione wiarą, silne miłością oboje,
Wystarczą: od zachodu na wschód je rozszerzę,
Lewym o przeszłość, prawym o przyszłość uderzę,
I choćbyś w piekle, dojdę bo taka jest uczuć potęga,
Gdybyś w niebiosach..., aż tam me skrzydło sięga!
Lecz jestem tylko tchnieniem, i tam, na ziemi me ciało,
Kochałem, Kocham! Przy tobie me serce zostało!
Taka ma miłość! Mojaś Ty jedyna na świecie,
Niczym skalny owad na róży białym kwiecie,
Przybędę zbrojny całych skrzydeł uczuć, władzą,
Bez mędrców, wieszczów co własną myślą radzą,
Uczuć!!! Co demonom twe lica wydarło!
Śledząc chód twój, głąb morza rozdarło,
I czuję że gdybym spełnił mą wolę,
Byłbym najszczęśliwszym na ziemskim padole!

 

Lecz...

Czym bez ciebie jest me uczucie?
    Ach..., iskrą tylko
Czym bez Ciebie me jest życie?
    Ach..., jedną chwilką
Lecz te co jutro rykną, czym są bez ciebie gromy?
    Iskrą tylko!
Czym jest wieków ciąg cały, bez Ciebie wiadomy?
    Jedną chwilką!
Czym jest śmierć co rozproszy i serce przebije?
    Jednej iskry chwilką...
Czym wieczność świata gdy samotność go spowije?
    Iskrą..., chwilką tylko!!!

 

Iskierka po iskierce... Czy taka świadomość jest twoim mieniem?
Czy też tak los bluźni me przeznaczenie?!
Obwijam me skrzydła, wyplatam czoło,
Odnajdę Cię choćbym miał wydrzeć demonom!

I cóż widzę...?

...Długie białe, dróg krzyżowych brzegi,
Drogi długie, płynące, przez puszczę, śniegi,
Wszystkie na północ! -tam, tam w kraj daleki!
Łzy mej Ukochanej płyną niczym rzeki!
Płyną uczuciem...
Uczucie krąży w dyszy, rozpala się, żarzy,
Jak jej łzy po swych głębokich, niewidomych cieśniach,
Ile łez...?! Tylko serca widzą na mej twarzy,
Tyle tylko uczucia dostrzegą w mych piersiach,
Choć ma dusza ziemskie skrzydła rozplata,
Tylko w wielką pustkę zmierzy,
Tyś jest jej gwiazdą za granicą świata!
Niech wzleci i ponad ducha kryształ uderzy!
...
Wezwij mnie Droga przed swe oblicze!
Nich słońca, Bogowie zamilknom!
Zerwij z nas samotności bicze!
Niech twe czekanie będzie chwilką!

 

I choć widać że mam silne ramię,
Wiedz, że uczucie spali, czego stal nie złamie!

 

 

Autor: TamisT (Amistamae) MP

 

 

(c) Tawerna RPG 2000-2004, GFX by Kazzek, HTML by Darky