SIEDMIOOGIEŃ

 

Siedem ziemi płaczących wojnami
Siedem wspomnień, co noszę je w sobie
Siedem sił nazywanych bogami
Siedem płaczów w śmiertelnej żałobie

 

Siedem słów zapisanych znakami
Siedem dań, co na ucztach podają
Siedem dni odliczanych datami
Siedem ogni septoni spalają

 

Siedem łez spływających wspomnieniem
Siedem szans niespełnionych i słabych
Siedem łask nie będących życzeniem
Siedem lat wojen zgubnych i krwawych

 

W siedem snów już uwierzyć nam trzeba
Siedem liczb szczęście wieczne nam daje
Siedem pieśni nad nami rozbrzmiewa
Siedem dat nazywanych zwyczajem

 

Siedem bóstw siłę nam ofiaruje
Siedem słów na litanię się składa
Siedem zdrad, co nam życie zatruje
Siedem gniazd, co opatrzność układa

 

Siedem cudów się stało u ludzi
Siedmiu grzechów dopuścił śmiertelny
Siedem lęków ten siódmy w nas budzi
Siedem strat i nasz żal niepomierny

 

Siedem jest i do końca zostanie
Siedem było i trwa oraz będzie
Siedmiu bogów z tej ziemi powstanie
I zawładnie na zawsze i wszędzie

 

 

 

Autor: Jarlaxle

email: bregan@poczta.valkiria.net