NEVERWINTER NIGHTS - RECENZJA

 

NeverWinter Nights - gra uważana obecnie za najlepszą obecnie dostępną grę cRPG. Czy słusznie? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć w tej oto recenzji.

 

Gra tworzona od niemal pięciu lat wyszła na światło dzienne w środę 20 listopada 2002r. Oczywiście mówię tutaj o polskiej wersji gry. W ładnym czarnym pudełku oczekuje na nas zgrabny CD-Box zawierający trzy płytki z grą. Wybieramy CD1 i? Po dosyć długiej instalce i uruchomieniu gry zostajemy powitani przez loga producentów i intro. Przed tym jednak uruchomi się program konfiguracyjny, który ustawi optymalną jakość grafiki do mocy naszego PC. Po tej krótkiej wędrówce zawitamy do menu głównego, w którym czekają na nas opcje takie jak Nowa Gra, Wczytanie, Gra Wieloosobowa, Opcje, Filmy i Wyjście.Pozycja Nowa Gra przeniesie nas do świata gry...

 

Zanim jednak rozpoczniemy rozgrywkę musimy stworzyć własną postać lub wybrać jedną z już istniejących, których liczba powinna zadowolić nawet wybrednych graczy. Ci, którzy grali w poprzednie produkcje Bioware i Black Isle na pewno poczują się swojsko. Na początku ustalamy płeć naszej postaci. Wybór nie ma wpływu na zdolności bohatera. Dalej musimy ustalić rasę naszej postaci. Do wyboru są podstawowe rasy Faerunu: ludzie, krasnoludy, elfy, półelfy, półorki, gnomy i niziołki. Wybór ten zadecyduje o zdolnościach takich jak np. Spostrzegawczość.[to akurat jest mało ważne:) najistotniejsza jest zmiana cech glównych oraz takie rzeczy jak odporność na czary czy zmiany rzutów obronnych:) - dop.Zimo] Każda rasa ma swoją ulubioną klasę postaci. Wyjątkiem są ludzie i półelfy, którzy dobrze czują się w każdej z dostępnych klas. A tychże klas jest także całkiem sporo: Barbarzyńca, Bard, Kapłan, Druid, Wojownik, Mnich, Paladyn, Łowca, Łotrzyk, Czarownik i Czarodziej.

 


Każda klasa dysponuje własnymi cechami takimi jak:
Kostka wytrzymałości
Biegłości w broniach i pancerzach
Punkty Umiejętności
Rodzaj używanej magii[lub brak możliwości jej użycia:) - dop.Zimo]
 
Każda klasa posiada swoje zdolności specjalne niedostępne dla innych postaci. I tak np. Kapłan posiada Odpędzenie Nieumarłych. Oczywiście zdolności tych jest znacznie więcej. Klasy dysponują także Umiejętnościami wspólnymi i klasowymi takimi jak np. Dyscyplina, Zrozumienie Zwierząt itd. Umiejętności te są zdobywane przez osiągnięcie odpowiedniego poziomu. Niektóre z nich są używane automatycznie, lecz inne wymagają uaktywnienia ich ze specjalnego okrągłego menu.
Po wybraniu klasy postaci przechodzimy do wyboru charakteru. Do wyboru mamy ogólnie Dobry, Neutralny i Zły. Do tego dochodzą Praworządny, Prawdziwie, i Chaotyczny. Np. Chaotyczny Dobry, Prawdziwie Neutralny.[Poprawka:), nie ma czegoś takiego jak prawdziwie tylko w tych drugich też jest neutralny, co w praktyce daje np.Neutralny zły, ale w połaczeniu z pierwszym neutralnym, daje to wyżej wspomniany prawdziwie neutralny:)] Charakter ma duże znaczenie dla dalszej gry i dobrze byłoby zachowywać się zgodnie z wybranym charakterem. Warto dodać, że jeśli nasze postępowanie w grze będzie kolidowało z naszym charakterem to tenże może ulec zmianie. Wreszcie dochodzimy do wyboru cech.
 
Cechy te to tradycyjnie:
 
Siła
Zręczność
Kondycja
Inteligencja
Mądrość
Charyzma
 
Dostajemy odpowiednią ilość punktów na podwyższenie wybranych przez nas cech. Im wyższa jednak jakaś cecha tym więcej punktów będzie nas kosztowało dalsze jej rozwijanie. I tak doprowadzenie np. Siły do maksymalnego poziomu 18 z 8 kosztuje 16 punktów! Dlatego bardzo ważne jest odpowiednie rozdysponowanie posiadanymi punktami. Im wyższa cecha tym lepszy modyfikator otrzymamy np. w trakcie walki. Pominąłem sprawy takie jak: wybranie portretu postaci i wybór głosu dla niej. Wspomnę tylko o tym, że jest ich mrowie i są bardzo dobrej jakości.[Mi tam portrety się nie podobają:P - dop.Zimo]

 

Teraz zagłębiamy się w świat NeverWinter Nights... Pierwsza sprawą, jaka rzuca się w oczy jest przepiękna grafika. Jej ogrom i szczegółowość szczególnie widać na dosyć mocnym sprzęcie. Falująca trawa, wspaniałe modele postaci i dokładne tekstury sprawiają, że czasami stajemy ot tak sobie by podziwiać widoki nowej lokacji. Drugą rzeczą rzucającą się... w uszy jest oczywiście muzyka. Wspaniała symfoniczna, budująca atmosferę w lokacji. Tajemnicza i złowroga w podziemiach i zniszczonych zarazą dzielnicach, a w tawernach wesoła i pogodna. Również, co do dźwięków nie można mieć zastrzeżeń. Wszelkie dźwięki są dobrze dobrane do postaci, potwora itp.

 

Oczywiście nie oprawa audiowizualna jest esencją gier cRPG, lecz fabuła, która prezentuje się mniej więcej tak: W spokojnym i dostatnim mieście NeverWinter zwanym też Klejnotem Północy wybucha zaraza dziesiątkująca mieszkańców. Choroba nazwana zostaje Wyjącą śmiercią i jedynym lekarstwem na nią jest lek przygotowany z czterech niezwykle rzadkich stworzeń sprowadzonych z Waterdeep. Władze miasta w celu uchronienia reszty Fearunu przed zarazą nakładają kwarantannę na miasto. Bramy do każdej dzielnicy zostają zamknięte i zabezpieczone przez nieliczną straż miejską. Bramy Akademii Neverwinter zostają otwarte dla łowców przygód w celu naboru do straży miejskiej. I właśnie wtedy do akcji wkracza gracz. Cała Akademia jest rodzajem samouczka, która ma za zadanie oswoić nas z interfejsem, sterowaniem i zasadami. Dopiero po wyjściu z Akademii Neverwinter rozpoczyna się poważna przygoda. Oczywiście jest to mocno okrojony zarys fabuły, gdyż nie mam zamiaru psuć Wam przyjemności w poznawaniu jej zawirowań.

 

W grze dla samotnika może nam towarzyszysz jeden dodatkowy członek drużyny. Stanowi on bardzo ważną pomoc i uzupełnienie naszych umiejętno?ci. Np. dla maga ważna jest dobra ochrona przed przeciwnikami. Co robimy? Idziemy na Targowisko Najemników i wynajmujemy jakiegoś wojownika. Może tego krasnoluda z toporem? Albo tego silnego acz głupiego półorka? Wybór zależy oczywiście od Was.[ten półork nie jest wcale taki głupi, wręcz wybitnie inteligentny jeśli chodzi o swą rasę:) - dop.Zimo]

 

Co jeszcze można napisać o tej znakomitej gierze? Ano została ona bardzo dobrze spolszczona przez zespół CD-Projekt. (a dokładniej przez ten sam team od Baldur's Gate). I spolszczenie gry i instrukcji stoi na wysokim poziomie, a wpadki są naprawdę niewielkie. Warto także powiedzieć, że polska wersja gry została wzbogacona o najnowsze (dostępne wtedy) pathe zajmujące ok. 40 Mb!
 
I tym optymistycznym akcentem kończę tę recenzję wspaniałej gry.
 

Ocena: 10/10
Ocena grafiki: 10/10
Ocena muzyki: 10/10
Ocena spolszczenia: 9+/10
Cena: 129,90
Wydawca w Polsce: CD-Projekt
Oficjalna strona gry: Dolina Płonących Cieni
Wymagania: (minimalne)
Procesor klasy Pentium II 450 MHz lub AMD K-6 450 MHz
Windows 98/ME/2000SP2/XP
96 MB RAM dla Windows 98/ME
128 MB RAM dla Windows 2000SP2/XP
1,2 GB wolnego miejsca na dysku twardym
Napęd CD-ROM lub CD/DVD-ROM x8
Akcelerator graficzny 16 MB zgodny z OpenGL 1,2
Karta dźwiękowa zgodna z DirectX
DirectX 8.1

 

 

 

Autor: Sir Osax

email: sirosax@wp.pl