Tawerna RPG numer 124

Skoki narciarskie

Skoki narciarskie

Skoki Narciarskie to, wydana w 2008 roku, gra planszowa Wydawnictwa Portal. Jak można domyśleć się po nazwie jej tematyką jest symulacja tego dosyć popularnego sportu. Należy sobie zadać pytanie, dlaczego wydawca czekał aż tak długo z realizacją tego pomysłu? Złoty okres w małyszomani przypada bowiem na lata ciut wcześniejsze, kiedy to wyprodukowanie czegokolwiek związanego choćby pośrednio z naszym wielkim skoczkiem było gwarantem murowanego sukcesu. W obecnej sytuacji sama tematyka już nie wystarcza – gra musi bronić się również innymi cechami.

W ładnym pomalowanym w odcienie błękitu pudełku gry znajdujemy sporo części. Pierwsze uwagę przyciągają tekturki, z których należy złożyć model skoczni narciarskiej. Choć nie jest on może przykładem idealnego odwzorowania realnej budowli, sprawia dobre wrażenie – dużej i solidnej konstrukcji. Dzięki ruchomej części można zmienić stopień nachylenia zjazdu i ustawiać go w czterech różnych pozycjach.

Drugą ważną częścią gry jest plansza zeskoku. Widnieje na niej narysowany zjazd ,posiadający podziałkę metrową. Są na niej wyznaczone trzy strefy, które generalnie można utożsamiać z oddaniem skoku słabego, średniego i dobrego.

Skoki narciarskie

Wokół zeskoku rozkładane jest sześć kupek kart z ocenami sędziów. Podzielone są one ze względu na odległość (strefę) i to czy skok był ustany. Innym sposobem wyznaczania tej części punktacji jest użycie karty trybu profesjonalnego – za pomocą której można wyznaczyć ocenę bez wpływu elementu losowości.

Skoki narciarskie nie mogą odbywać się bez swoich głównych bohaterów – skoczków. W pudełku gry znajdziemy trzy kartonowe figurki przedstawiające naszych graczy. Ciekawą sprawą jest to, że na okładce widnieje napis informujący, ze gra przeznaczona jest od 1 do 8 graczy. Ponieważ mamy do dyspozycji i tak tylko trzech zawodników, którymi należy się wymieniać, można by równie dobrze by wstawić tam dowolną inną liczbę. Ograniczenie do ośmiu osób widnieje tylko na kartach do zapisywania wyników – te jednak można zastąpić dowolnym skrawkiem papieru i ołówkiem.

Zbliżamy się do sedna sprawy – oddawania skoku. By tego dokonać gracz musi postawić figurkę na belce (na górze zjazdu) i umiejętnie pstryknąć go. Od tego gdzie wyląduje skoczek, tego czy będzie przewrócony, a przy użyciu karty trybu profesjonalnego – w którym kierunku ułożone będą narty zależy ilość otrzymanych punktów. Jest ona właśnie sumą wartości za odległość (spisanej z karty zeskoku) i stylu (wyciągniętej z kart ocen lub wyliczonej).

Skoki narciarskie

Poszczególni gracze po umówieniu się na określoną liczbę kolejek pstrykają swoich zawodników, zliczają punkty i na końcu wyłaniają zwycięzcę. Nic nie stoi na przeszkodzie, by tę samą grę wykorzystywać do symulacji innego typu zawodów, np. Konkursu Czterech Skoczni, czy też bawić się w eliminacje i podobne dodatkowe zasady.

Do technicznego wykonania elementów gry nie można się przyczepić. Nie są to może elementy wykonane z najwyższej półki materiałów, ale sprawiają wrażenie solidnych. Można się jednak zastanawiać ile pstryczków przetrzymają tekturowi zawodnicy.

Jak sama gra odbierana jest przez graczy? Generalnie zdania podzielone są na dwie kategorie. Połowa jest wniebowzięta mogąc pstrykaniem zdobywać punkty i wcielać się w sportowych bohaterów narodowych różnych nacji. Druga uważa, że kupowanie czegoś co można zastąpić kapslem i np. pudełkiem od butów generalnie mija się z celem, a i sama zabawa do zbyt inteligentnych nie należy.

Osobiście Skoki Narciarskie zaliczyłbym do kategorii gier, w które można zagrać raz lub dwa na konwencie i wystawił jej silną 3 z plusem. Mam wrażenie, że gdyby trafiła ona w ręce graczy w momencie najlepszych występów naszego Mistrza , jej ocena była by ciut większa.

Tytuł: Skoki narciarskie
Autor: Adam Kałuża
Grafika: Sławomir Maniak, Michał Zieliński, Michał Oracz
Wydawca: Portal
Ilość graczy: 1-8 (realnie 1+)
Ocena: 3+

Autor: Jakub 'borg' Rzepecki

Pewne prawa zastrzeżone. Tekst na licencji Creative Commons.