Historia Postaci

[Wilczy Głód]

Ja uważam, że historia to jednen z najważniejszych elementów tworzenia postaci. Co za znaczenie ma na przykład czy postac ma brązowe czy niebieskie oczy? W pewnych okolicznościach szczegół ten może zadecydowac o życiu lub śmierci, ale nie mówię teraz o wyjątkach. Zdecydowanie więcej opisuje historia... Ważne może byc to, że wioska postaci spłonęła dawno temu po ataku bandytów. Już możemy mu dorzucic do odgrywania niechęc do typów spod ciemniej gwiazdy i mamy praworządnego bohatera! No i wymyślenie histori to po prostu fajna sprawa. A jak jakiś NPC na sesji zapyta gracza skąd pochodzi to nie powie tylko nazwy miasta, ale na przykład zarzuci jakąś anegdotą ze swoich rodzinnych stron...

Aha... jakiś czas temu trafiłem na podręcznik podstawowy do 3 ed. Cyberpunka. Był po angielsku ale co tam... Przy tworzeniu postaci było tam coś takiego jak "Lifepath." To po prostu kolejne rzuty określające historię postaci! Kilka stron tabelek różnego rodzaju... np przykład wyrzuciłeś 7 co znaczy, że coś zdarzyło się w przeszłości z twoimi rodzicami. Przechodzimy do następnej tabelki i dowiadujemy się, że twoi rodzice ukrywają się, żeby cię chronic... całkiem ciekawa historia z tego może wyjsc. Nie jest to to samo co "ręczne" tworzenie histori, ale...

[Karczmarz]

Hmmm

Ja uważam, że historia to jednen z najważniejszych elementów tworzenia postaci.

Zarówno przeszła historia jak i przyszła. Jakiś czas temu obejrzałem sobie Rodzinę Borgiów na podstawie Puzo i stworzyłem sobie postać właśnie w takich klimatach. I tu ważna jest zarówno przeszłość rodziny (kto kim był, w jaki sposób zdobywał wpływy i władze) jak i przyszłość (co jest najbliższym celem rodziny, co trzeba osiągnąć jako kolejny etap zdobywania władzy nad światem). Bardzo ciekawa i fajna koncepcja w której Gracz wraz z MG tworzą całą rodzinę, wszystkie sieci wpływów jakie można mieć (akurat obecnie mam na tyle miłosiernego MG że jak chce by ojciec rodu mojej postaci był największym Magnatem Ostlandu to nie ma z tym problemu.. choć jak chciałem by był Wielkim Teogonistą (na wzór papieża w rodzinie Borgiów) to już się nie zgodził )

[Elfin]

BLACKs... Ja historii postaci nie traktuje jako wymowke do Powergamingu .... Chodzi tutaj o jakiejs wydarzenia z przeszlosci ktore wplywaja pozytywnie badz negatywnie na postac... Moze ona np. dlatego ze krasnolud zabil jego rodzicow chciec za wszelka cene sie zemscic zabijajac wszystkich przedstwaicieli tej rasy... Np. aby sie opanowac gracz musi rzucic na opanowanie...

[Phoven]

BLACKs... Ja historii postaci nie traktuje jako wymowke do Powergamingu .... Chodzi tutaj o jakiejs wydarzenia z przeszlosci ktore wplywaja pozytywnie badz negatywnie na postac... Moze ona np. dlatego ze krasnolud zabil jego rodzicow chciec za wszelka cene sie zemscic zabijajac wszystkich przedstwaicieli tej rasy... Np. aby sie opanowac gracz musi rzucic na opanowanie...

<gleba>
Zabili mi żołwia! Teraz ja zabije wszystkie krewetki!
Jak mnie bawią takie patologiczne przykłady historii postaci. Ja rozumiem rasizm etc. Lecz w przypadku takiego rozumienia "zemsty" i "wściekłości" to mam ochotę powiesić gracza`za najbardziej czułe miejsca a następnie podpalać i przypiekać ostrymi narzędziami
Ps. Nie używaj proszę mhrock-rox-cały-rok wielokropków zamiast kropek. Nawet jeśli w rzeczywistości po każdym zdaniu robisz kretyńską pauzę albo masz bezdechy to - proszę Cię, zaprzestań tego w przypadku słowa pisanego

Zarówno przeszła historia jak i przyszła. Jakiś czas temu obejrzałem sobie Rodzinę Borgiów na podstawie Puzo i stworzyłem sobie postać właśnie w takich klimatach. I tu ważna jest zarówno przeszłość rodziny (kto kim był, w jaki sposób zdobywał wpływy i władze) jak i przyszłość (co jest najbliższym celem rodziny, co trzeba osiągnąć jako kolejny etap zdobywania władzy nad światem). Bardzo ciekawa i fajna koncepcja w której Gracz wraz z MG tworzą całą rodzinę, wszystkie sieci wpływów jakie można mieć (akurat obecnie mam na tyle miłosiernego MG że jak chce by ojciec rodu mojej postaci był największym Magnatem Ostlandu to nie ma z tym problemu.. choć jak chciałem by był Wielkim Teogonistą (na wzór papieża w rodzinie Borgiów) to już się nie zgodził )

Mam taką prywatną koncepcje dotyczącą postaci z potężnymi koligacjam, rodziną oraz przyjaciółmi. Mianowicie - jeśli gracz chciałby tak zaczynać - pierwszą kampanie MG przechodzi postaci absolutnie stereotypową. Jeśli zaś uda sie tej prostej postaci zdobyć wpływy, pieniądze etc. etc. Pozwalamy w następnej kampanii na posiadanie "przypaku" w osobie rodziny, przyjaciół, zwierzątek domowych, KogoTamChcesz
Proste i klarowne rozwiazanie które wymusza na graczach granie rowniez garnie "normalnymi" postaciami. A przy okazji - zżycie się z nimi ^^

[Koval]

Ciekawe jest to, jak często w historiach gracze tracą swoich bliskich. A to rodzinę ktoś zabija, a to krewni giną w wypadku, a to kochankę ktoś p.. orywa i takie tam. To jest jakiś uraz i trzeba odreagować czy co ? Może ukryte pragnienie samodzielności, którą w realu jednak rodzice co nieco ograniczają ? Trzeba by wszystkich takich graczy wziąć na kozetkę u psychiatry, to może by się wyjaśniło. Niekiedy historia jest całkiem całkiem, ale jakoś brakuje w życiu postaci tego kogoś, do kogo można by wrócić po udanej misji, kto przyjąłby obiadem albo przenocował. Nie mówię o znajomym karczmarzu (nie, nie ten z forum), któremu uratowało się lokal i teraz mamy zniżkę albo i w ogóle wikt z opierunkiem za friko, ale właśnie ktoś bliższy. Brakuje tego szczególnie w systemach fantasy, gdzie gracze piszą trochę o młodości, potem gdzie się szkolili/uczyli, dalej może co robili po nabyciu pewnych umiejętności i czasem jak to się stało, że znaleźli się tu, a tu. Rodzina oczywiście zginęła, kiedy było się jeszcze dzieckiem, rodzeństwa nie było (bo i po co?), a jedyny kumpel to był w wojsku, ale on też padł na wojnie. Ja na miejscu takiej postaci to bym chyba zwariował.

[WinterWolf]

Moje historie postaci wraz z każdą kolejną postacią stają się coraz bardziej rozbudowane i skomplikowane. Nie zabijam jednakże rodzinki moich bohaterów. Zwykle za ich śmierć odpowiedzialny jest sadystyczny i złośliwy MG... Moja postać miała rodziców i rodzeństwo, ale MG stwierdził, że pewien wypadek doprowadził do całkowitej amnezji i dziewczyna nie znała swoich rodziców... Potem, gdy już pamięć odzyskała było za późno. Przeniosła się w czasie, a tam oni nie żyli już od 6000 lat. Podobny patent przeżyła druga bohaterka tylko, że ona straciła rodziców jeszcze gwałtowniej... Jednego dnia ich miała, a drugiego straciła wszystko. Te wie postacie są ze sobą mocno powiazane i nawzajem wystpują w swoich historiach. Lubię takie kombinacje, ale żal mi ich w sumie...

[Karczmarz]

Hmmm

Ja na miejscu takiej postaci to bym chyba zwariował.

Często jest tak, ponieważ na początku zabawy z RPG Mistrz Gry nie patrzy przychylnie na rodzinę. Rodzina i jakiekolwiek znajomości BG utrudniają mu życie (bo zamiast BG sam myśleć będzie zwracał się do rodziny o pomoc, bo zamiast cierpieć z głodu i nędzy będzie szedł do tatusia, bo to bo tamto). Tak więc wielu MG nie pozwala mieć graczom rodziny, a jeśli już to zwykłych rolnych tępych chłopów którzy i tak w niczym się graczowi nie przydadzą. I to pokutuje z czasem, nawet jak MG ma już na tyle doświadczenia, że mógłby bez problemu wprowadzić rodzinę gracza, to temu nawet do głowy nie przyjdzie by o taką poprosić.

Mam taką prywatną koncepcje dotyczącą postaci z potężnymi koligacjam, rodziną oraz przyjaciółmi. Mianowicie - jeśli gracz chciałby tak zaczynać - pierwszą kampanie MG przechodzi postaci absolutnie stereotypową. Jeśli zaś uda sie tej prostej postaci zdobyć wpływy, pieniądze etc. etc. Pozwalamy w następnej kampanii na posiadanie "przypaku" w osobie rodziny, przyjaciół, zwierzątek domowych, KogoTamChcesz

Zupełnie bez sensu. Jak chce grać kimś konkretnym to chce, i nie będę 6 miesięcy swojego życia marnował na grę kimś kim nie chcę grać tylko po to żeby przejść jakiś "test" Mistrza Gry.

[Phoven]

Być może bez sensu - w końcu od trzech miesięcy jestem bez rpg na żywo A pomysł mi wyszedł taki właśnie "na sucho". Po przemyśleniu tego rzeczywiście myślę, że to jest jakieś "średnio" udane .
Niemniej wiele MG (w tym ja jeśli przyjdzie mi mistrzować) nie lubi postaci z wielkimi, potężnymi wręcz rodzinami, przyjaciółmi etc. Arcymagowie, Tegoniści, Książęta, Grafowie etc. nieodmiennie kojarzą mi się z początkującymi graczami w których każdy chciałby posiadać miecz +666 i pochodzić z rodziny arcymagów. To jest straszliwie żenujące . Zresztą - synowie największych możnych tego świata wyruszający w teren (nawet po aby rozszerzyć władzę swej rodziny/przyjacioł/protektorów) - nie wydaję się Ci to "troszkę" głupie i naiwne? Chyba, że Twoje sesje taką postacią to np. wyruszanie od dworu do dworu, intrygi polityczne, oszczerstwa, przekupstwa etc. Bez wdawania się w walkę - wtedy zwracam honor. W innych przypadkach śmiem uważać iż gracze takich postaci nie grzeszą szczególną wyobraźnią

[Karczmarz]

Hmmm

Niemniej wiele MG (w tym ja jeśli przyjdzie mi mistrzować) nie lubi postaci z wielkimi, potężnymi wręcz rodzinami, przyjaciółmi etc. Arcymagowie, Tegoniści, Książęta, Grafowie etc. nieodmiennie kojarzą mi się z początkującymi graczami w których każdy chciałby posiadać miecz +666 i pochodzić z rodziny arcymagów. To jest straszliwie żenujące

Właśnie do takiego typy myślenia odnosiła się moja wypowiedź o tym że często Mistrzowie Gry nie lubią rodzin graczy, bo uważają je za zbytnie ułatwianie życia Graczom. Jest to w moim odczuciu bardzo złe założenie i pokutujące z czasem. Owszem może na początku nie warto dawać graczom zbyt silnych znajomości tak samo jak nie warto dawać im zbyt potężnych przedmiotów. Ale z czasem? Nie widzę problemu. Niestety bardzo rzadko z czasem gracze wracają do swoich pomysłów z początku historii z RPG.

Zresztą - synowie największych możnych tego świata wyruszający w teren (nawet po aby rozszerzyć władzę swej rodziny/przyjacioł/protektorów) - nie wydaję się Ci to "troszkę" głupie i naiwne? Chyba, że Twoje sesje taką postacią to np. wyruszanie od dworu do dworu, intrygi polityczne, oszczerstwa, przekupstwa etc. Bez wdawania się w walkę - wtedy zwracam honor.

Po co komuś wpływowa rodzina jak i tak wyrusza w podróż i nie ma z nią kontaktu? Wtedy to nawet idzie na rękę MG. Co z tego że jesteś synem wpływowego szlachcica jak nie masz jego protekcji w pobliżu? Wtedy nawet postac z najszerszymi plecami staje się zwykłym podróżnym. Nie widzę wtedy sensu wymyślania skomplikowanych historii rodzinnych jeśli i tak podróżujesz i zabijasz potwory. Wtedy warto pójść na łatwiznę i powiedzieć "rodzina zginęła" :] Innymi słowy. Tak miałem na myśli rozgrywanie takimi postaciami intryg dworskich i walki o wpływy i władzę a nie o zabicie goblina

[BLACKs]

Rodzina, ach ta rodzina... Nigdy na mojej sesji nie zdarzyło się, by gracze wykorzystywali ją do własnych celów, ponieważ nikt nigdy nie chciał. Nie widziałem też, by nikt specjalnie nie rozpisywał swojej rodzinki, ponieważ w WFRP:

i tak podróżujesz i zabijasz potwory.

(Oczywiście nie dosłownie. Chodzi mi tu o brzydzący mnie syndrom awanturnika i poszukiwacza przygód)

Kazałbym im to zrobić jedynie, gdybyśmy rozgrywali przygody lokalne, dziejące się w jednym miejscu przez całą kampanię. A jeśli skaczą z miasta do miasta (w ciągu 15 przygód byli w Talabeklandzie, później Middenheim, a teraz są w Altdorfie), to nie każę im wypisywać każdego znajomego i krewnego w każdej lokacji, zamiast tego korzystając z Punktów Kręgu - ot każdy z bohaterów ma takich pięć i jak gracz wyraża chęć znania jakiegoś BNa, po prostu wykorzystuje punkt i dzięki temu zna miejscowego kowala, złodziejaszka, itd... Chociaż kiedyś wkur*iło mnie to, jak gracz w NS chciał wydać 5 PK by znać Chucka Norrisa.

Urazy do rodzin mam także, gdy gracz grał kislevitą (pierwsza sesja wfrp w życiu bodajże ) i w miejsce "rodzina" w 1ed. wpisał:
Mama - Królowa
Tata - Król

Jedyny normalny raz, kiedy gracz wykorzystał rodzinę, to było gdy graliśmy w WFRP i BG-Drwalka zbierała kasę i wysyłała do swoich dzieci. Taki miły dodatek . Z chęcią na sesji widziałbym sensowne wykorzystanie tego aspektu historii (tj. rodziny), ponieważ wg mnie może służyć za dobre, a dla Mistrza Gry pomysłogenne narzędzie i znacznie ubarwić sesję.

[Karczmarz]

Hmmm

Offtop się zrobił. Wstawka z rodziną była tylko przykładem. Chodziło mi o to że myśląc o Historii postaci powinniśmy patrzeć tak samo w przeszłość jak i w przyszłość. Kiedy dajemy swojemu MG spisaną historię postaci to często zapominamy dać mu także karteczki z tym co planujemy w przyszłości. Warto zwracać uwagę Mistrza na to co chce się osiągnąć (czy to przez wpływową rodzinę, czy przez cokolwiek innego). Wtedy ułatwiamy jemu życie (podsuwamy mu pomysły i sam nie mysi myśleć) oraz dajemy sobie szansę osiągnięcia tego czego pragniemy. Warto o tym pamiętać.

[Mr. X]

Historia postaci. Zwykle wymagam tego od graczy w formie papierowej/elektronicznej która będę mógł na spokojnie przeczytać i podpisywać/edytować istotne dla mnie informacje. Edycja to z rzadka i omówiona z graczem. Dopisywanie to rzeczy których postać gracza nie mogła mieć pojęcia a ja mam notatkę np. ojciec gracza potajemnie handlował z przemytnikami. Parę razy zdążyło zgodzić się mnie na ustny ale to jak graliśmy bez umówienia po śmierci postaci graczy i na historie nie było czasu. A że mam zawsze scenariusz jakiś w pogotwiu....

A właśnie, kiedyś gracz spisał historie postaci w zeszycie 16 kartkowym (cały zapełnił) i mi to wręczył...

[Koval]

Trudno się nie zgodzić z Karczmarzem. Poza przeszłością, czyli dlaczego postać jest jak jest równia ważna, a może i ważniejsza (a na pewno przydatniejsza dla mg) jest "lista" motywacji albo jakiś cel życiowy, coś, co postać gracza chce osiągnąć. Nie jest to z reguły łatwe, bo co może chcieć postać ? Pierwsze nasuwają się raczej oczywiste sprawy: pieniądze czy też majątek (bo nie zawsze chodzi o twardą walutę), władza, może jakiś artefakt czy coś tego typu. Jeżeli więc gracz sięga po takie oklepane - chciałoby się powiedzieć - chwyty, to lepiej by było gdyby umiał to rozsądnie uzasadnić i jakoś opisać dlaczego chce mieć własną firmę i biurowiec, a nie małe mieszkanko i milion na koncie.
Problemy (?) pojawiają się wtedy, gdy gracz gra bardzo specyficzną postacią, bądź po prostu wysilił się na oryginalność (na ile to jest możliwe) i ma jakiś mniej szczytny (niż ratowanie świata) cel. Właśnie przypomniały mi się dwie takie osoby: jedna chciała wyedukować dzieci i doczekać chwili, kiedy zacznie im się powodzić w życiu, a inny gracz chciał zwiedzić jakąś europejską stolicę (chyba to był Rzym) i przyczynić się do odbudowania jakiegoś zabytku, który wymagał ogromnych nakładów finansowych, a on zaczynał poniżej przeciętnej standardu życiowego. Niby drobnostki, ale jaką frajdę mieli gracze, kiedy żeśmy grali.

[Lea]

Moja najnowsza postać jest własnie trudna, bo ma nietypowe (podobno) cele w życiu - święty spokój i domatorstwo praktykowane. Łatwo taką motywować, chociażby zagrażając jej bliskim, czego niezmiennie obawiam się ze strony mg

Strasznie łatwo napisac długą i rozbudowaną historię. Ale raczej nie jest rzeczą łatwą stworzyć historię postaci, która nie będzie przedumana. Na ogół tworzy się postacie mające przed sobą jeszcze kawał życia. Młode. Mało która w miarę młoda osoba ma za sobą rozległe koneksje, liczne traumy, zwroty i przełomy, spalone żywcem 3 rodziny i nauki pobrane od czterech nauczycieli na dwóch kontynentach. Ja na prowadzenie takiej postaci i branie jej poważnie chyba bym się nie zdobyła.

Uwielbiam długie historie, ale gracze czasami za dużo w nie wciskają, chcąc sobie zdobyć jakieś plusy. I czasami nie patrzą na wiek, w jaki wtłaczają te wszystkie cudowne historie.
[Nie piszę z doświadczenia, piszę na podstawie lektury niejednego opisu postaci spośród przeczytanych do tej pory w serwisach internetowych - przeraziły mnie swego czasu ]

[Ravandil]

Ostatnio zauważyłem, że większą uwagę poświęcam historii postaci. Do tej pory jakoś to nie wydawało mi się to tak ważne, a w każdym razie obchodziłem się bez tego. A teraz, prowadząc pierwszy raz od długiego czasu, zmęczyłem gracza o historię nowej postaci ^^ Sam też odczuwam coraz większą frajdę z pisania o swoim bohaterze. Mówię tu oczywiście raczej o krótkich opisach, zawierających esencję tego, co przeżył bohater i co go ukształtowało, bo to wydaje mi się przydatne. Do jakiś długich wypracowań jeszcze się nie przekonałem, bo nie mam na to czasu i chęci (troszeczkę). Ale kto wie, może im więcej będę grał, tym bardziej mnie będzie wciągać pisanie historii? Jeśli tak, to będzie to dobry znak

[Mekow]

Ja wcześniej (przez kilka ładnych lat) nie pisałam histori postaci. Po prostu nigdy nie wpadło mi to do głowy. Dopiero granie tutaj na forum to zmieniło i powstawały pierwsze historie postaci. Sądze, że są dużo dużo lepsze od tamtych, które teraz okazują się być strasznie puste.

Historię pisze tak jak mi wygodnie, ale zasadniczo przypomina to następujący schemat:

1. Kim są/byli rodzice.
2. Jak wyglądało dzieciństwo postaci - gdzie je spędzieła i jakie zasady jej wpojono (co z własnego doświadczenia to z własnego, a co z domu to z domu).
3. Czym postać się interesowała podczas dorastania.
4. Jak przebiegały relacje postaci z innymi. Pierwsze doświadczenia życiowe, pierwsza miłość itp.
5. Dlaczego postać wyruszyła w podróż i czy zrobiła to sama czy z kimś.
6. Czego się spodziewała/oczekiwała, a co zastała na trakcie.
7. Jak wyglądały pierwsze spotkania z nowymi (nie znanymi wcześniej) rasami.
8. Co postać zrobiła by relizować swoje postanowienia i jak jej to wyszło.

Do każdego punktu piszę krótką (na jakieś 5-10 zdań) historyjkę w formie opowiadania, wprowadzam konkretne osoby itp.
Liczy się jakość, a nie ilość. Staram się aby moje historie miały jedno i drugie. Wychodzą mi nawet na trzy strony worda (dla czcionki 12).
Ale rekord to 6,5

[Lea]

To dosłownie rzeczowa biografia:) . Ja z kolei staram się do takich rzeczy dorzucić jeszcze możliwie dużo charakteru postaci. Jej drobnych ceszek, przyzwyczajeń, powiedzeń, zachowań, spojrzenia na świat, w zasadzie co się da. Często wtedy wychodzi, że faktycznie pasuje to do cech czy umiejętności, które wybrałam dla niej. Są lepiej poparte i nie takie... sucho-matematyczne. I po przeczytaniu może nie wiesz ile ona ma lat i jaka jest wysoka, ale wydaje Ci się, jakbyś ją znał (lepiej lub gorzej) od jakiegoś czasu.
Ja również nie pomijam roli rodziny i wychowania - bo wbrew pozorom jest to czynnik powszechny i kolosalnie wpływający na całą postać. Choć czytałam historie wiecznych sierot i osób znikąd - te jednak nie potrafiły mnie przekonać.